وکیل دادگستری
 | |
| توصیف | |
|---|---|
| مهارت‌ها | حافظهٔ خوب، مهارت‌های ارتباطی، ذهن تحلیل‌گر، تفکر انتقادی، استقلال فردی، تسلط بر فن بیان، شیوایی قلم |
زمینه کاری | مراجع قضایی |
وکیل دادگستری به فردی گفته می‌شود که معمولاً پس از طی کردن آزمون‌ها و آموزش‌های مختلف حقوقی و دریافت پروانهٔ وکالت دادگستری، مجوز وکالت و حضور در مراجع قضائی از جانب اشخاص دیگر را دریافت می‌کند. در ایران پروانهٔ وکالت پایه یک دادگستری، مطابق قانون کیفیت اعطای پروانهٔ وکالت دادگستری و ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه توسط کانون وکلای دادگستری و مرکز وکلای قوه قضاییه به دارندگان شرایط وکالت اعطا می‌شود. مهم‌ترین شرایط وکالت دادگستری در ایران داشتن دانشنامهٔ کارشناسی در حقوق یا معادل آن، قبولی در آزمون کارآموزی وکالت و طی نمودن ۱۸ ماه دورهٔ کارآموزی نزد یک وکیل با سابقه می‌باشد.[۱][۲]
واژه‌های مرتبط
- وکالت
- دادگستری
- حقوق
- دانشکده حقوق
- قاضی
- کانون وکلای دادگستری
- اسکودا
- قوه قضاییه
- اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری ایران
منابع
- ↑ «وکیل کیست و به چه کسی وکیل پایه یک دادگستری گفته می‌شود؟». خبرگزاری تسنیم.
- ↑ «بررسی تطبیقی ورود متقاضیان به حرفه وکالت در ایران و آمریکا». دنیای اقتصاد.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Advocate». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ مارس ۲۰۲۰.