منصور ابن الیاس
منصور ابن الیاس با نام کامل منصور ابن محمد ابن احمد ابن یوسف ابن الیاس یکی از پزشکان و پژوهش‌گران ایرانی[۱] اواخر سدهٔ چهاردهم در دورهٔ تیموریان بود.
منصور که اهل شیراز بود در خانواده‌ای چشم به جهان گشود که نسل‌ها در زمینهٔ پزشکی فعالیت داشتند. منصور دو اثر از آثار اصلی خود یعنی دانشنامه پزشکی عمومی و پژوهش‌های کالبدشناسی را به سلطان ضیاءالدین پیرمحمد بهادر ((۷۹۷–۸۱۱ه) منطقه تحت حکومت شاهنشاهی ایران در استان فارس تقدیم کرد.
آثار
از آثار بجا مانده از منصور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دانشنامه پزشکی عمومی
- تشریح بدن انسان، پژوهش‌های کالبدشناسی که به نام تشریح منصوری نیز معروف است.
- کفایه مجاهدیه
منابع
- ↑ Zarshenas, Mohammad M.; Zargaran, Arman; Mehdizadeh, Alireza; Mohagheghzadeh, Abdolali (2016). "Mansur ibn Ilyas (1380-1422 AD): A Persian anatomist and his book of anatomy, Tashrih-i Mansuri". Journal of Medical Biography. pp. 67–71. doi:10.1177/0967772013479474.
- Fateme Keshavarz, A Descriptive and Analytical Catalogue of Persian Manuscripts in the Library of the Wellcome Institute for the History of Medicine (London: Wellcome Institute for the History of Medicine, 1986), pp 123–129 and 340-۳۴۲.
- Gul Russell, "Ebn Elyas" in Encyclopædia Iranica, vol. 8,pp. 16–20 [۱][پیوند مرده]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |