مسجد جامع آستارا
مسجد جامع آستارا | |
---|---|
مکان | |
مکان | آستارا - نرسیده به چهارراه حکیم نظامی غربی |
مختصات |
مسجد جامع آستارا یکی از مهم ترین، قدیمیترین مساجد آستارا که در مرکز شهر واقع شدهاست، بنای مسجد در سال ۱۲۸۲ قمری بنیانگذاری شده[۱] و در سالهای اخیر مصلای نمازجمعه و مسجد پس از نوسازی دوم ادغام گشتند.
ییشینه
مسجد جامع آستارا در سال ۱۲۸۲ قمری معادل با ۱۸۶۵ میلادی پس از دایرشدن اداره گمرکات و اجتماع مردم در شهر؛ به طبع آن ایجاد بازار، صادرات و واردات با معاشرت اهالی شهر و برادران کریم زاده، عباسزاده، حاجی حسین، آل قنبر، اصغرزاده، علی اوف تبریزی و بسیاری از تجار عصر با راهنمایی روحانیت عصر حاجی صفر شیروانی احداث گردید.[۲]
ساخت
گویند چوب آلات مسجد را از حیاط محوطه اش بریدهاند. در محوطه این مسجد قبرستان کوچکی نیز موجود بوده که سنگ قبرها تراشیده و منقش به تیر و کمان میبودند، که دوران صفوی را تداعی میکرد. آجرهایی که در ساخت بنا به کار برده شده، به کل از لنکران با ارّابههای گاومیش آوردهاند. پس از ساخت و در دوران اولیه حیاط مسجد، ملاعلی ملک الشعرا (بنی علی) و عبدالرزاق کریمی سالها در این مکان به تدریس علوم دینی و اسنادنویسی مشغول بودهاند.[۳]
سنگ سیاه
در حیاط مسجد در سمت جنوبی سنگ سیاهی به اندازه یک گوساله و منقش موجود است. (عنو داشی) که به سوراخ آن نذری میدادند.[۴]
نوسازی
مسجد جامع دو سال پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران تجدید بنا گشته است.[۵] در یک دهه اخیر با تجدید بنای دوم در دوران جموری اسلامی، مصلای نمازجمعه با مسجد ادغام گشتند.
پانویس
منابع
- نعمتاللهی، بهروز (۱۳۸۱). تاریخ جامع آستارا و حکام نمین. اردبیل: انتشارات شیخ صفیالدین. شابک ۹۶۴-۶۸۲۲-۱۲-۶.