قوش

پیغوی کوچک، قوش بومی آسیا و آفریقا، مارمولکی را که شکار کرده می‌خورد.

قوش دم‌قرمز، قوش بومی آمریکا شمالی و مرکزی، موشی را که شکار کرده می‌خورد.

این مقاله دربارهٔ پرنده است. برای فیلمی با همین نام، قوش (فیلم) را ببینید.

قوش به گروهی از پرندگان شکاری گفته می‌شود. این واژه تعریف دقیقی ندارد و ممکن است به هر پرندهٔ شکاری گفته شود، اما معمولأ به گونه‌های کوچکتر خانوادهٔ Accipitridae (عقابیان یا قوشیان) به ویژه زیرخانوادهٔ Accipitrinae یا در اصطلاح بازداری سنتی شکاریان زردچشم اشاره دارد. گونه‌های بزرگتر این خانواده را عقاب، کرکس، سنقر، کورکور و سارگپه می‌نامند.

قوش‌ها شکارچیانی توانمند و چابک هستند که در شکار پرندگان، پستانداران و خزندگان کوچک تخصص دارند. سرعت آنها به اندازه شاهین‌ها نیست اما توانایی شکار پرندگان در حال پرواز را دارند. شاهین، قرقی، پیغو و پیغوی کوچک چهار گونه قوش بومی ایران هستند که طرلان بزرگترین و کمیابترین آنهاست.