زبان‌های چوکیایی–پوناپیایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rizorius (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

چوکیایی-پوناپیایی
تروکیایایی-پوناپیایی
پراکنش:میکرونزی
تبار:زبان‌های آسترونزیایی
زیرگروه‌ها:
گلاتولوگpona1247[۱]

زبان‌های چوکیایی-پوناپیایی یا تروکیایایی-پوناپیایی زیربخشی از زبان‌های میکرونزیایی هستند که از دو زنجیره گویشی زبان چوکیایی و زبان‌های پوناپیایی پدید آمده‌اند. زبان‌های چوکیایی-پوناپیایی، غربی‌ترین و تازه‌ترین[۲] زبان‌های میکرونزیایی هستند.[۳]

نوآوری‌های ویژه

زبان‌های چوکیایی-پوناپیایی چندین نوآوری ویژه بسیاری دارند که آنها را از دیگر گروه زبان‌های میکرونزیایی، جدا می‌کند. تغییرات صدای تاریخی، نسبت به زبان میکرونزیایی نخستین، برجسته‌ترین تفاوت است.

تغییرات صدای تاریخی

زبان‌های چوکیایی-پوناپیایی، چندگونه تغییرات صدای تاریخی از زبان اقیانوسیه‌ای نخستین و زبان میکرونزیایی نخستین را همرسانی می‌کنند. زبان چوکیایی و زبان پوناپیایی بعدها به صورت جداگانه، دیگر نوآوری‌ها را با یکدیگر همرسانی کردند.

پانویس

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Ponapeic–Trukic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  2. Blust, Robert (2013). The Austronesian Languages. Canberra, Australia: Asia Pacific Linguistics. ISBN 9781922185075.
  3. Lynch, John; Malcolm Ross; Terry Crowley (2002). The Oceanic languages. Richmond, Surrey: Curzon. ISBN 978-0-7007-1128-4. OCLC 48929366.

منابع