سید حسن غزنوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Rezabot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

حسن غزنوی
نام اصلی
اشرف‌الدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی
زاده۵۳۵ (قمری)
۱۱۴۰ (میلادی)
غزنه
درگذشته۵۶۵ (قمری)
۱۱۷۰ (میلادی)
(٣٠ سالگی)
جوین
آرامگاهروستای آزادوار
تخلصحسن
زمینه کاریشعر، وعظ
دورهغزنویان، سلجوقیان
دیوان اشعاردیوان اشعار مشتمل بر غزلیات، رباعیات، ترجیعات و قصاید
تأثیرگذاشته برفلکی شروانی، کمال‌الدین اسماعیل، جمال‌الدین عبدالرزاق، مجیرالدین بیلقانی،
پدر و مادرمحمد حسینی غزنوی

حسن غزنوی (با نام کامل: اشرف‌الدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی (۵۳۵–۵۶۵ قمری)) مشهور به اشرف و با تخلص حسن، شاعر و واعظ سده ششم هجری است. اشرف الدین بخش عمده عمر خویش را به خدمتگزاری پادشاه غزنوی، بهرام‌شاه و نیز مدتی را هم به خدمت سلطان سنجر سلجوقی گذراند. وی در بیشتر قالب‌های شعری طبع‌آزمایی کرده و از معاصرین سنایی بود. دیوان او ۸۳ غزل دارد و نزدیک به چهارهزار بیت است. غزنوی در سال ۵۶۵ ه‍.ق به علت ابتلای ناگهانی به بیماری در روستای آزادوار درگذشت و آرامگاهش در همان‌جاست.

آرامگاه سید حسن غزنوی

نمونه شعر

آرام دل مرا بخوانید بر مردم چشم من نشانیدآوازه عشق من شنیدید اندازه حسن او بدانید
از دور در او نگاه کردن انصاف دهید کی توانیداز دیده و جان و از دل و تن این خدمت من بدو رسانید
ای خوبان او چو آفتابست در جمله شما باو چه مانیدعشق انده و حسرتست و خواری عاشق مشوید اگر توانید

منابع