بویو پونگ
| بویو پونگ | |
| هانگول | 부여풍 |
|---|---|
| هانجا | 扶餘豊 |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Buyeo Pung |
| مک‌کیون–ریشاور | Puyŏ P'ung |
بویو پونگ (به انگلیسی: Buyeo Pung) ( ۶۲۳ – ۶۶۸) شاهزاده باکجه، یکی از سه امپراتوری بود. او پسر اویجا آخرین پادشاه باکجه بود. زمانی که ارتش شیلا و تانگ در سال ۶۶۰ م به باکجه حمله کردند او در ژاپن گروگان بود، وی توانست ژاپنی‌ها را با خود متحد کند و علیه اتحاد تانگ و شیلا نیروی نظامی تشکیل دهد.[۱] او به‌طور غیررسمی خود را پادشاه باکجه نامید. او همراه با ارتش ژاپنی یاماتو و همراه با ژنرال آبه نو هیرافو به باکجه رفت. سپس او به نیروهای احیای باکجه به رهبری ژنرال بوکسین پیوست. ژنرال بوکسین به او لقب پونگ گانگ را داد. در سال ۶۶۴ م ارتش تانگ و شیلا در نبرد باک گانگ موفق به سرکوب ارتش ژاپن و نیروهای احیای باکجه شدند پس از این نبرد باکجه به‌طور کامل سقوط کرد. پس از این نبرد بویو پونگ به گوگوریو فرار کرد. پس از سقوط گوگوریو او توسط ارتش تانگ دستگیر شد و برای تبعید به جنوب چین فرستاده شد. هیچ اطلاعاتی دربارهٔ زندگی او در چین در دست نیست.
چند تن از برادران او در ژاپن ساکن شدند. یکی از برادران بویو پونگ به نام زنکو (zenkõ) لقب کورادانو کنیشی را از امپراتور ژاپن دریافت کرد.
منابع
- ↑ Samguk Sagi (به کره‌ای). Archived from the original on 2007-09-27.
王子扶餘豊 嘗質於倭國者 立之爲王
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «buyeo pung». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ اوت ۲۰۱۸.
▪سریال رؤیای فرمانروایی بزرگ