گئورگ هامل

گئورگ هامل
گئورگ هامل
	circa 1950. TU Berlin
زادهٔ	12 September 1877
درگذشت	۴ اکتبر ۱۹۵۴ (۷۷ ساله)
شناخته‌شده برای	جریان جفری – هامل; پایه هامل
	پیشینه علمی
محل کار	دانشگاه فنی برلین
پایان‌نامه	در هندسه‌هایی که در آن‌ها درجه‌ها کمترین هست (1901)
استاد راهنما	دیوید هیلبرت
دانشجویان دکتری	میکل زادوسکی; ویلهلم کائور; ; ریچارد فون میزس

گئورگ کارل ویلهلم هامل (۱۲ سپتامبر ۱۸۷۷ &#x۲۰۱۳; ۴ اکتبر ۱۹۵۴) ریاضیدان آلمانی با علاقه به مکانیک، مبانی ریاضیات و نظریه توابع بود.^[۱]

زندگی‌نامه

هامل در دورن، رینیش پروسی متولد شد. وی در آخن، برلین، گوتینگن و کارلسروهه تحصیل کرد. مشاور دکترای وی دیوید هیلبرت بود.^[۲] وی در سال ۱۹۰۵ در برون، در ۱۹۱۲ در آخن و در سال ۱۹۱۹ در دانشگاه فنی برلین تدریس کرد. در سال ۱۹۲۷، هامل اندازه فضای کلیدی دستگاه رمزگذاری کریخا را مطالعه کرد. وی در ۱۹۳۲ در زوریخ و در ۱۹۳۶ در اسلو سخنران مدعو آی‌سی‌ام بود.^[۳] او نویسنده چندین رساله مهم در زمینه مکانیک بود. وی در سال ۱۹۳۸ به عضویت آکادمی علوم پروس و در سال ۱۹۵۳ به آکادمی علوم و علوم‌انسانی باواریا پیوست. وی در لاندسهوت، بایرن درگذشت.^{^{[نیازمند منبع]}}

Über die Geometrieen, in denen die Geraden die Kürzesten sind. Göttigen. 1901. ("On the geometries in which the straight lines are the shortest", Hamel's doctoral dissertation on Hilbert's fourth problem. A version may be found in Mathematische Annalen 57, 1903.)
Lagrange-Euler'schen gleichungen der Mechanik. Leipzig: B.G. Teubner. 1903.
Elementare mechanik. Leipzig und Berlin: B. G. Teubner. 1912.
Grundbegriffe der Mechanik. Leipzig. 1921.
Integralgleichungen. Berlin: Springer. 1937.^[۴]
Komplexe Form der ebenen Bewegungsgleichungen zäher, inkompressibler Flüssigkeiten. Berlin: Verlag der Akademie der Wissenschaften, in Kommission bei W. de Gruyter. 1941.
Aufbau einer Theorie der Häute und der dünnen Schalen nach der Methode von Lagrange. Berlin: Akademie der Wissenschaften, in Kommission bei W. de Gruyter. 1944.
Theoretische Mechanik. Berlin: Springer. 1949.^[۵]