طاعون گاوی
طاعون گاوی از بیماری‌های عفونی دام بود که در سال ۲۰۰۱ ریشه‌کن شد.
در حدود ۳۰۰سال از شناسائی آن می‌گذرد. در گذشته عامل تلفات عمده در دام‌های اهلی و وحشی بوده و شیوع آن به صورت پاندمی (واگیری جهانی) در گذشته عامل بروز قحطی و گرسنگی در نقاط مختلف جهان بخصوص آفریقا و آسیا محسوب می‌گردید. والتر پلورایت واکسن این بیماری را کشف کرد.
طاعون گاوی در ایران
طاعون گاوی اول بار در سال ۱۹۲۴میلادی برابر با سال ۱۳۰۳ از مرزهای غربی وارد ایران شده و شیوع یافت واستان‌های آذربایجان و مناطق شمالی کشور را در بر گرفت.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |