گسل آستارا
| گسل آستارا | |
|---|---|
 | |
| کشور | ایران |
| ویژگی‌ها | |
| درازا | ۱۴۰۰ کیلومتر |
| امتداد | شمالی–جنوبی |
| شیب | به سمت جنوب‌غربی |
| زمین‌ساخت | |
| وضعیت | فعال |
گسل آستارا یا گسل تالش یک گسل ترادیس با راستای شمالی–جنوبی است که در طول ۱۴۰۰ کیلومتر از ناحیه آستارا تا قفقاز کشیده شده‌است. این گسل در زمین‌ریخت‌شناسی منطقه نقش بزرگی داشته و فروافتادگی دریای خزر در شرق آن بسیار آشکار است. ریخت‌شناسی منطقه نشان‌دهنده عملکرد یک گسل معکوس با افت بسیار زیاد میان کوه‌های تالش و دریای خزر است؛ به طوری که نهشته‌های پالئوزوئیک را در کنار نهشته‌های جوان قرار می‌دهد.
سازوکار ژرفی گسل آستارا، نشان‌گر شیب بسیار ملایم صفحه گسل به سمت جنوب‌غربی است. این گسل توان لرزه‌ای دارد و در زمین‌لرزه‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۵۳ قفقاز سازوکار فشاری داشته‌است.[۱]
منابع
- ↑ آقانباتی، سیدعلی (۱۳۸۳). زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور. شابک ۹۶۴-۶۱۷۸-۱۳-۸.
| زاگرس | | |
|---|---|---|
| ایران مرکزی | ||
| شرق و جنوب‌شرقی ایران | ||
| البرز غربی و آذربایجان | ||
| البرز | ||
 | این یک مقالهٔ خرد زمین‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |