گسل آستارا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گسل آستارا
کشورایران
ویژگی‌ها
درازا۱۴۰۰ کیلومتر
امتدادشمالی–جنوبی
شیببه سمت جنوب‌غربی
زمین‌ساخت
وضعیتفعال
نوعژرفی–فشاری

گسل آستارا یا گسل تالش یک گسل ترادیس با راستای شمالی–جنوبی است که در طول ۱۴۰۰ کیلومتر از ناحیه آستارا تا قفقاز کشیده شده‌است. این گسل در زمین‌ریخت‌شناسی منطقه نقش بزرگی داشته و فروافتادگی دریای خزر در شرق آن بسیار آشکار است. ریخت‌شناسی منطقه نشان‌دهنده عملکرد یک گسل معکوس با افت بسیار زیاد میان کوه‌های تالش و دریای خزر است؛ به طوری که نهشته‌های پالئوزوئیک را در کنار نهشته‌های جوان قرار می‌دهد.

سازوکار ژرفی گسل آستارا، نشان‌گر شیب بسیار ملایم صفحه گسل به سمت جنوب‌غربی است. این گسل توان لرزه‌ای دارد و در زمین‌لرزه‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۵۳ قفقاز سازوکار فشاری داشته‌است.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. آقانباتی، سیدعلی (۱۳۸۳). زمین‌شناسی ایران. سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور. شابک ۹۶۴-۶۱۷۸-۱۳-۸.