نون خشکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

یک خریدار دوره‌گرد که کارتن از دکانداران می‌خرد؛ نیشابور، ایران.

خریدار دوره‌گرد (همچنین: نون‌خشکی، نمکی) خریدار مستمندی است که پیاده یا سواره، با گاری یا خودروی باری، به‌طور گردان در منطقه‌های مسکونی یا تجاری، خُرده‌چیزها از خانه‌داران یا دکانداران می‌خرد؛ مانند: وسایل کهنه، نان خشک، کارتن، آهن‌پاره و غیره. شیوهٔ اینان، فریاد زدن یا به‌کارگیری بلندگوست تا مردم را از حضور خود آگاه سازند. «نون‌خشکی» در گویش عامیانهٔ فارسی، خریدار دوره‌گردی را گویند که نان‌های خشک را می‌خرد.[۱] در گذشته این شغل رواج داشته اما امروزه آلودگی صوتی این خریداران دوره‌گرد مشکل‌ساز است.[۲] یک مقام‌دار در شهرداری تبریز در ۳ خرداد ۱۳۹۵ گفت که کیفیت پایین نان، باعث افزایش خریداران دوره‌گرد نان خشک شده‌است و «این افراد روزانه با وانت و بلندگو در محلات پرجمعیت تبریز به دنبال خرید نان خشکی هستند و نان‌ها را در قبال مبالغ ناچیز یا به صورت پایاپای و تحویل نمک خریده و به صورت عمده کیلویی حدود ۸۰۰ تومان به دامداری‌ها می‌فروشند .»[۳] گزارشی روزنامه‌ای در ۱۷ شهریور ۱۳۹۴ بیان می‌دارد که شمار این خریداران دوره‌گرد در تهران افزایش یافته‌است.[۴] گزارشی دیگر به تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ از کرمانشاه، نیز به افزایش این دوره‌گردان اشاره می‌کند.[۵]

منابع