فشار جزئی دی اکسید کربن
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی بهجز زبان فارسی نوشته شدهاست. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخه‌ای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحثهای مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحههای نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد. اگر شما اخیراً این مقاله را بهعنوان صفحهٔ نیازمند ترجمه برچسب زدهاید، لطفاً عبارت {{جا:هبک-ترجمه به فارسی|1=فشار جزئی دی اکسید کربن}} ~~~~را نیز در صفحهٔ بحث نگارنده قرار دهید. |
فشار جزئی دی اکسید کربن (به انگلیسی: PCO2) بیانگر مقدار گاز دی اکسید کربن اندازه‌گیری شده در خون است.[۱] معمولاً شریان خون در سابقه وابسته است. ;نماد PCO2 در خون است PaCO2 است. اندازه‌گیری میزان PaCO2 در دستگاه گردش خون اثربخشی تهویه در ریه‌ها را نشان می‌دهد. در صورتِ افزایش فشار دی‌اکسید کربن جریان خون بافتی افزایش می‌یابد.
ارزش
- محدوده ۳۵–۴۵ میلیمتر جیوه بازهٔ قابل پذیرش و نرمال است.
- اگر PCO2 کمتر از ۳۵ میلیمتر جیوه بیمار hyperventilatingو اگر pH (پتانسیل هیدروژن) بیشتر از ۷٫۴۵, مربوط به آلکالوز تنفسی است.
- اگر PCO2 بالاتر از ۴۵ میلیمتر جیوه باشد بیمار است و اگر pH کمتر از ۷٫۳۵ است در اسیدوز تنفسیاست.[۲][۳]
جستارهای وابسته
- اسیدوز
- آلکالوز
- گاز خون شریانی
- گاز خون تنش
- تعادل شیمیایی
- pH
- pKa
منابع
- ↑ «آزمایش گازهای خونی». تارنمای پزشکان بدون مرز. دریافت‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۷.
- ↑ Dugdale DC, Zieve D. Gasometría arterial.
- ↑ Leticia Godoy Dias Sanderson.