الفت کاشانی
 |
| الفت کاشانی محمدقلی کاشانی | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟ کاشان |
| درگذشت | ۱۴۶۰م/ ۸۶۴ ق |
| پیشه | شاعر |
| آثار | دیوان اشعار (غزلیات و مدایح) |
میرزا محمدقلی کاشانی با تخلّص اُلفَت (؟- ۱۸۲۵م/ ۱۲۴۰ق) شاعر ایرانی و کاتب دربار قاجاری بود.[۱]
زندگی
محمدقلی کاشانی در سالی نامعلوم در کاشان از خانواده‌ای آذری افشاری‌تبار به دنیا آمد. منشی مخصوص شاهزاده حسنعلی میرزا بود و در همین هنگام به شعرگویی گرایید. نویسنده‌ای ایرانی معاصرش، او را «مردی ظریف و مهربان و خوش‌قیافه» توصیف نموده که «از ذوق و قریحه، بهره‌ای تمام داشت». الفت کاشانی در مدح امامان شیعهٔ دوازده‌امامی و چهارده معصوم اشعاری سرود، از جمله سیزده‌بند. دیوانش حدوداً پنج‌هزار ابیات و بیشتر آن غزلیات است.[۱]
الفت کاشانی در ۱۸۲۵م/ ۱۲۴۰ق درگذشت.[۱]
جستارهای وابسته
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به الفت کاشانی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۳۰.
