۴٬۲-دی‌نیتروفنول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ۴،۲-دی‌نیتروفنول)
۴٬۲-دی‌نیتروفنول
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 51-28-5 ✔Y
پاب‌کم 1493
کم‌اسپایدر 1448 ✔Y
UNII Q13SKS21MN ✔Y
شمارهٔ یواِن 0076 1320
دراگ‌بانک DB04528
KEGG C02496 ✔Y
ChEBI CHEBI:42017 ✔Y
ChEMBL CHEMBL273386 ✔Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1
Image 2
  • O=[N+]([O-])c1cc(ccc1O)[N+]([O-])=O


    c1cc(c(cc1[N+](=O)[O-])[N+](=O)[O-])O

  • InChI=1S/C6H4N2O5/c9-6-2-1-4(7(10)11)3-5(6)8(12)13/h1-3,9H ✔Y
    Key: UFBJCMHMOXMLKC-UHFFFAOYSA-N ✔Y


    InChI=1/C6H4N2O5/c9-6-2-1-4(7(10)11)3-5(6)8(12)13/h1-3,9H
    Key: UFBJCMHMOXMLKC-UHFFFAOYAV

خصوصیات
فرمول مولکولی C6H4N2O5
جرم مولی 184.106
چگالی 1.683 g/cm³
دمای ذوب ۱۰۸ درجه سلسیوس (۲۲۶ درجه فارنهایت؛ ۳۸۱ کلوین)
دمای جوش ۱۱۳ درجه سلسیوس (۲۳۵ درجه فارنهایت؛ ۳۸۶ کلوین)
اسیدی (pKa) 4.114
خطرات
کدهای ایمنی R۱۰ R۲۳ R۲۴ R۲۵ R33
شماره‌های نگهداری S۲۸ S۳۷ S45
لوزی آتش
NFPA 704 four-colored diamondFlammability code 3: Liquids and solids that can be ignited under almost all ambient temperature conditions. Flash point between 23 and 38 °C (73 and 100 °F). E.g., gasoline)Health code 3: Short exposure could cause serious temporary or residual injury. E.g., chlorine gasReactivity code 3: Capable of detonation or explosive decomposition but requires a strong initiating source, must be heated under confinement before initiation, reacts explosively with water, or will detonate if severely shocked. E.g., fluorine
3
3
3
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

۴،۲-دی‌نیتروفنول (به انگلیسی: 2,4-Dinitrophenol) با فرمول شیمیایی C6H4N2O5 یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم 1493 است. که جرم مولی آن 184.106 می‌باشد.این ماده جامد زرد رنگ و کریستالی است که بوی شیرین و کپک زدگی دارد. تصعید می‌شود، با بخار فرار است و در اکثر حلال‌های آلی و همچنین محلول‌های قلیایی آبی محلول است.[1] هنگامی که به شکل خشک است، دارای قابلیت انفجار شدید است و خطر انفجار آنی دارد.[2] این ماده پیش ساز سایر مواد شیمیایی است و از نظر بیوشیمیایی فعال است و فسفوریلاسیون اکسیداتیو را از زنجیره انتقال الکترون در سلول های دارای میتوکندری جدا می کند و به کاتیون های هیدروژن اجازه می دهد از فضای بین غشایی به ماتریکس میتوکندری عبور کنند. فسفوریلاسیون اکسیداتیو یک مرحله بسیار تنظیم‌شده در تنفس هوازی است که از جمله عوامل دیگر، توسط سطوح طبیعی سلولی ATP مهار می‌شود. جدا کردن آن منجر به هدر رفتن انرژی شیمیایی از رژیم غذایی و ذخایر انرژی مانند تری گلیسیرید به عنوان گرما با حداقل تنظیم می شود و منجر به دمای بدن به طور خطرناکی می شود که ممکن است به گرمازدگی تبدیل شود. استفاده از آن به عنوان یک کمک رژیم غذایی با عوارض جانبی شدید، از جمله تعدادی مرگ و میر شناخته شده است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • «IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.