یوکی-اونا

یک یوکی اونا

یوکی-اونا یا یوکی ئونا (雪女؟)، یا همان زن برفی، یک روح یا یوکای در فولکلور ژاپن است. وی چهره‌ای محبوب در ادبیات ژاپنی، مانگا و همینطور در انیمه ها محسوب می‌شود. یوکی-اونا گاهی با یاما-اوبا («عجوزه کوهستان») اشتباه گرفته می‌شود، اما باید دانست که این دو با هم یکی نیستند.

شرح

یوکی-اونا یا یوکی-ئونا که ترجمه آن در فارسی زن برفی می‌شود، در اساطیر و فولکلور ژاپن روحی خبیث و خطرناک است که در کولاک و برف بر مردمان نمایان می‌شود و با واداشتن آنان به خوابیدن، آنان را طعمهٔ مرگ می‌سازد.

یوکی ئونا در هیئت زنی زیبا و رعنا بر افراد نمایان می‌گردد.

افسانه‌ای از هرن

دو جوان از بوران و برف به کلبه‌ای کوهستانی پناه بردند. نیمه شب، یوکی ئونا به کلبه درآمد و با دمیدن نفس خود بر چهرهٔ جوان بزرگتر، جان او را گرفت و بعد به سراغ جوان دیگر رفت و گفت به جوانی و زیبایی او رحم می‌کند، به شرطی که او هم این ماجرا را فراموش کند و از قتل جوان دیگر با نفس یوکی ئونا با هیچکس سخن نگوید.

فردای آن روز، مردم آن منطقه دو جوان را یافتند که یکی از سرما یخ زده بود و دیگری از ترس، مدهوش بود. مردم، جوان مدهوش را به هوش آوردند و او با یادآوری شرط زن برفی، از او سخنی نگفت. چند سال گذشت و جوان با زنی زیبا به نام یوکی آشنا شد و با او ازدواج کرد. یوکی به معنای برف است، امّا این نام در ژاپن نامی رایج است و شنیدن این نام در جوان وحشتی برنینگیخت

سالها گذشت و یوکی با گذشت این سالها ثابت کرد زنی خوب و برای مادر شوهر خود نیز عروسی مطلوب است. شبی از شبها شوهر همسر خویش را در کنار آتش دید که در حال دمیدن بر آتش بود و در این حال نوری عجیب از چهرهٔ او پرتو می‌افکند که او را به یاد زن برفی و حادثهٔ دوران جوانیش انداخت. مرد که قول خود را پس از گذشت سالها فراموش کرده بود، از ماجرای کلبهٔ کوهستانی و ملاقات خویش با یوکی ئونا با همسرش سخن گفت.

ناگهان چهرهٔ یوکی از خشم برافروخته شد و قول پیشین را به شوهر خویش یادآوری کرد و به او گفت اگر یک بار دیگر، فقط یک بار دیگر از این ماجرا با کسی سخن بگوید، فرزندشان را خواهد کشت. با گفتن این حرف و در همین لحظه، یوکی ئونا آب شد و به زمین رفت و از آن پس بر خانوادهٔ میرای خویش نمایان نشد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Yuki-onna». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۰.
• ژولیت پیگوت (۱۳۷۳)، اساطیر ژاپن، ترجمهٔ محمدحسین باجلان فرخی، تهران: انتشارات اساطیر