یومنس یکم
| یومن یکم | |
|---|---|
 سکه یومن یکم. کابینه مدالها, پاریس. | |
| پادشاه پرگامون | |
| سلطنت | 263–241 پیش از میلاد |
| پیشین | فیلتاروس |
| جانشین | آتالوس یکم |
| درگذشته | 241 پیش از میلاد |
| یونانی | Ευμένης Α΄ |
| دودمان | سلسله آتالید |
| پدر | یومنس (فرزند آتالوس) |
| مادر | ساتیرا |
یومنس یکم ( زبان یونانی: Εὐμένης ) از سال ۲۶۳ پیش از میلاد تا زمان مرگش در سال ۲۴۱ پیش از میلاد سلسله (حاکم) شهر پرگامون در آسیای صغیر بود. [۱] او پسر یومنس، برادر فیلتائروس، بنیانگذار سلسله آتالید و ساتیرا، دختر پوزیدونیوس بود. فیلتائروس از آنجایی که فرزندی نداشت، یومنس را به فرزندی پذیرفت تا وارث او شود.
اگرچه پرگامون اسماً تحت کنترل سلوکیان بود، تحت فرمان فیلتائروس از خودمختاری قابل توجهی برخوردار بود. با این حال، پس از جانشینی او، یومنس، شاید با تشویق بطلمیوس دوم، که در جنگ با سلوکیان بود، شورش کرد و پادشاه سلوکی آنتیوخوس اول را در نزدیکی پایتخت لیدیه سارد در سال ۲۶۱ پیش از میلاد شکست داد. بنابراین او توانست پرگامون را مستقل نموده و قلمروهای تحت کنترل خود را افزایش دهد. او در متصرفات جدید خود، در شمال در دامنه کوه ایدا به نام فیلتاریا به نام پدر خوانده اش، و در شرق، شمال شرقی تیاتیرا در نزدیکی سرچشمه های رودخانه لیکوس، که به نام پدربزرگش آتالیا نامیده می شود، پایگاه های نظامی ایجاد کرد و گسترش داد. کنترل او در جنوب رودخانه کایکوس به خلیج سایم نیز رسید. او برای نشان دادن استقلال خود، شروع به ضرب سکه با تصویر فیلتائروس کرد، در حالی که سلف او همچنان سلوکوس اول نیکاتور را بر روی سکه نقر می کرد.
پس از شورش بر سلوکیان، هیچ گزارشی مبنی بر خصومت‌های بیشتر در مورد پرگامون در دوران حکومت یومنس گزارش نشده، حتی با اینکه درگیری بین سلوکیان و بطلمیوسیان ادامه داشت، و حتی با اینکه گول‌های گالاتی به طور مداوم در سراسر منطقه غارت می‌کردند. اگر یومنس توانست پرگامون را از ویرانی های گول ها دور نگه دارد، احتمالاً به این دلیل بود که به آنها خراج می داد. [۲]
اگرچه یومنس هرگز عنوان "پادشاه" را به خود نگرفت، اما تمام اختیارات یک پادشاه را اجرا کرد. [۳] با تقلید از دیگر فرمانروایان هلنیستی، جشنی به افتخار یومنس به نام Eumeneia در پرگامون برپا شد.
مشخص نشده که یومنس فرزندی داشته یا نه. در کتیبه ای در شهر Thespiae از "Philetaerus پسر Eumenes" یاد شده است. برخی او را پسر یومنس می دانند که پیش از مرگ پدرش در سال ۲۴۱ مرده است. یومنس اولین پسر عموی خود را که پس از برکناری، آتالوس یکم برکنار شد، به فرزندی پذیرفت که پس از او به فرمانروای پرگامون رسید. [۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Strabo 13.4.2, says that Eumenes "... died after a reign of twenty-two years." His reign began with the death of Philetaerus in 263 BC.
- ↑ That Pergamon probably paid tribute can be inferred from Livy 38.16, that the Gauls had "... levied tribute on the whole of Asia west of the Taurus, ... such was the terror of their name and the growth of their numbers that at last even the kings of Syria did not dare to refuse the payment of tribute" and that Attalus I, Eumenes successor, was the first to refuse to pay such tribute.
- ↑ Hansen pp. 23-24.
- ↑ Strabo, 13.4.2, says that he was the cousin of Attalus I. Pausanias, 1.8.1, probably following Strabo, says the same. But modern writers have concluded that Strabo had skipped a generation, see Hansen p. 26.
کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]
- هانسن، استر V. (1971). آتالیدهای پرگامون ایتاکا، نیویورک: انتشارات دانشگاه کورنل ؛ لندن: Cornell University Press Ltd.شابک ۰−۸۰۱۴−۰۶۱۵−۳ .
- کوسمتاتو، الیزابت (2003) «آتالیدهای پرگامون» در اندرو ارسکین، ویرایش. , همنشین جهان هلنیستی . Oxford: Blackwell: pp. 159-174.شابک ۱−۴۰۵۱−۳۲۷۸−۷شابک 1-4051-3278-7 . متن
- لیوی ، تاریخ رم ، کشیش کانن رابرتز (مترجم)، ارنست ریس (ویرایش); (1905) لندن: JM Dent & Sons, Ltd.
- Pausanias, Description of Greece, Books I-II, (Loeb Classical Library) ترجمه شده توسط WHS Jones; کمبریج، ماساچوست: انتشارات دانشگاه هاروارد. لندن، ویلیام هاینمن با مسئولیت محدود (1918)شابک ۰−۶۷۴−۹۹۱۰۴−۴ .
- Strabo, Geography, Books 13-14, (Loeb Classical Library) ترجمه هوراس لئونارد جونز. کمبریج، ماساچوست: انتشارات دانشگاه هاروارد. لندن: William Heinemann, Ltd. (1924)شابک ۰−۶۷۴−۹۹۲۴۶−۶ .
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: فیلتاروس |
حاکم پرگامون 263–241 پیش از میلاد |
پسین: اتالوس یکم |