گوستاو هوگو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گوستاو هوگو
زادهٔ۲۳ نوامبر ۱۷۶۴
لراخ
درگذشت۱۵ سپتامبر ۱۸۴۴
گوتینگن
ملیتدوک‌نشین بزرگ بادن
دورهعصر روشنگری
حیطهفلسفه غرب
مکتبمکتب تاریخی آلمان
علایق اصلی
تأثیرگرفته از

گوستاو هوگو (انگلیسی: Gustav Hugo؛ ۲۳ نوامبر ۱۷۶۴ – ۱۵ سپتامبر ۱۸۴۴) استاد دانشگاه، و حقوق‌دان اهل دوک‌نشین بزرگ بادن بود.

زندگی[ویرایش]

هوگو در لوراخ در بادن به دنیا آمد. او در سال ۱۷۸۲ میلادی از دبیرستانی در کارلسروهه به دانشگاه گوتینگن رفت و در آنجا به مدت سه سال در رشته حقوق تحصیل کرد. پس از انتصاب به عنوان معلم خصوصی شاهزاده آنهالت-دسائو، مدرک دکتری خود را در دانشگاه هال در سال۱۷۸۸ میلادی گرفت. در همان سال به عنوان استاد حقوق به گوتینگن فراخوانده شد و در سال ۱۷۹۲ میلادی در آنجا استاد تمام شد. هوگو توسط کارل مارکس به دلیل توجیه «قانون قدرت خودسرانه»، یعنی به دلیل تأیید بی عدالتی و استثمار اجتماعی صرفاً به دلیل وجود نهادهایی که آنها را ایجاد می کنند، مورد انتقاد قرار گرفت و مورد تمسخر قرار گرفت.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]