کیفرستانی اینترنتی
هوشیاری اینترنتی عمل انجام فعالیت‌های هوشیارانه از طریق اینترنت است. این اصطلاح شامل کیفرستانی در برابر کلاهبرداری‌های مورد ادعا، جنایات و رفتارهای غیر مرتبط با اینترنت است.
گستره گسترده تعامل رسانه ای و آنلاین کیفرستانان را قادر می‌سازد تا از روش‌های خاص اینترنت برای توزیع عدالت برای طرف‌هایی که آنها را فاسد می‌دانند، اما مرتکب جرم رسمی مرتکب نشده‌اند یا توسط نظام عدالت کیفری پاسخگو نبوده‌اند، استفاده کنند.[۱]
هوشیاری اینترنتی در اوایل دهه ۲۰۰۰ سرچشمه گرفت و از آن زمان به گونه ای تکامل یافته‌است که روش‌های مختلفی مانند هک، طعمه گذاری و خوارسازی عمومی را شامل می‌شود. کیفرستانی اینترنتی بسته به موقعیت مکانی در محرک فرهنگی و سیاسی تغییر می‌کند و بسته به زمینه، روابط متفاوتی با اقتدار دولتی دارد. گروه هاو همچنین افراد کیفرستان اینترنتی زیادی وجود دارند.
روش‌ها[ویرایش]
اینها روش‌های کیفرستانی اینترنتی هستند که استفاده شده یا برای استفاده پیشنهاد شده‌اند:
خوارساختن آنلاین[ویرایش]
عمل شرمساری عمومی سایر کاربران اینترنتی به صورت آنلاین. کسانی که در فضای مجازی خوار می‌شوند، لزوماً مرتکب خبط و خطای اجتماعی‌ای نشده‌اند. خوارسازی آنلاین ممکن است برای گرفتن انتقام (به عنوان مثال، به شکل پورنوگرافی انتقام جویانه)، تهمت زدن، باج گیری، یا تهدید سایر کاربران اینترنت استفاده شود.[۲] احساسات، رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان یک محصول فرهنگی، و فضای رسانه‌ای، همه عوامل مهمی برای این هستند که شرم‌سازی آنلاین چطور دریافته خواهد شد.[۳]
داکسینگ[ویرایش]
عمل انتشار اطلاعات شخصی به صورت آنلاین برای تنبیه اجتماعی هدف.[۴] در سال ۲۰۱۹، پس از اینکه از یک نوجوان، به نام نیک سندمن و یک فعال سرخپوست آمریکایی، به نام ناتان فیلیپس در یک تظاهرات اعتراضی فیلم‌برداری شد که در فضای مجازی پخش شد، سنای کنتاکی لایحه‌ای را برای ممنوعیت آزار و اذیت کودکان پیشنهاد کرد.[۵] پدر سندمن مدعی شد که پسرش «احساس برانگیزترین حمله توییتری به یک کودک خردسال در تاریخ اینترنت» را تحمل کرده‌است.[۶]
خوارسازی مجدد[ویرایش]
خوارسازی عمومی بر اساس این دیدگاه که منظور از خوارسازی رفتار است نه هدف، و اینکه هدف می‌تواند توبه کند و دوباره در جامعه ادغام شود. این رویکرد از شرم به عنوان وسیله ای برای کنترل اجتماعی و بازدارنده از انحراف از هنجارهای اجتماعی استفاده می‌کند.[۷]
قانونی بودن[ویرایش]
در سال ۲۰۰۲ در ایالات متحده، نماینده هوارد برمن ، قانون پیشگیری از دزدی همتا به همتا را پیشنهاد کرد، که دارندگان حق تکثیر را از مسئولیت در قبال اتخاذ اقداماتی برای جلوگیری از توزیع، تولید مثل یا نمایش آثار دارای حق تکثیر خود در شبکه‌های کامپیوتری نظیر به نظیر محافظت می‌کرد.[۸] برمن اظهار داشت که این قانون به دارندگان حق چاپ «هم هویج و هم چوب» می‌داد و گفت که «صاحبان حق تکثیر باید آزاد باشند تا از اقدامات خودیاری معقول و محدود برای خنثی کردن دزدی P2P استفاده کنند، اگر می‌توانند بدون ایجاد آسیب این کار را انجام دهند.»[۹] جیمز دی. میلر، استادیار کالج اسمیت، تهدیداتی را که چنین اقداماتی برای حریم خصوصی کاربران قانونی اینترنت ایجاد می‌کند، تأیید کرد، اما آن را با سایر اقدامات موفق در مبارزه با جرم و جنایت که می‌تواند به حریم خصوصی تجاوز کند، مانند فلزیاب‌ها در فرودگاه‌ها، مقایسه کرد.[۱۰]
گروه‌های کیفرستان اینترنتی[ویرایش]
بسیاری از گروه‌های هوشیار اینترنتی با انگیزه‌ها و سطوح مختلف ناشناس در اینترنت نفوذ کرده‌اند.
انانیمس یک گروه هکریست مسئول عملیات پیبک.[۱۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- ناشناس
- فرهنگ فراخوانی
- ویرایش تعارض منافع در ویکی‌پدیا
- جمع سپاری
- موتور جستجوی گوشت انسان
- فعالیت اینترنتی
- هک میهن پرستانه
- طعمه کلاهبرداری
منابع[ویرایش]
- ↑ Trottier, Daniel (2016-04-01). "Digital Vigilantism as Weaponisation of Visibility". Philosophy & Technology. 30 (1): 55–72. doi:10.1007/s13347-016-0216-4. ISSN 2210-5433.
- ↑ Laidlaw, Emily (1 February 2017). "Online Shaming and the Right to Privacy". Laws. 6: 3. doi:10.3390/laws6010003. Retrieved 5 April 2020.
- ↑ Dunsby, Ruth M; Howes, Loene M (2018-07-03). "The NEW adventures of the digital vigilante! Facebook users' views on online naming and shaming". Australian & New Zealand Journal of Criminology. 52 (1): 41–59. doi:10.1177/0004865818778736. ISSN 0004-8658.
- ↑ Serracino-Inglott, Philip (2020-08-13), "Is it OK to be an Anonymous?", The Ethics of Information Technologies, Routledge: 243–270, doi:10.4324/9781003075011-18, ISBN 978-1-00-307501-1, retrieved 2020-12-06
- ↑ Legocki, Kimberly V.; Walker, Kristen L.; Kiesler, Tina (2020-02-17). "Sound and Fury: Digital Vigilantism as a Form of Consumer Voice". Journal of Public Policy & Marketing. 39 (2): 169–187. doi:10.1177/0743915620902403. ISSN 0743-9156.
- ↑ Yetter, Deborah. "Father of Covington Catholic's Nick Sandmann still wants 'doxing bill'". The Courier-Journal (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-06.
- ↑ Skoric, Marko M; Chua, Jia Ping Esther; Liew, Meiyan Angeline; Wong, Keng Hui; Yeo, Pei Jue (2010-12-18). "Online Shaming in the Asian Context: Community Empowerment or Civic Vigilantism?". Surveillance & Society. 8 (2): 181–199. doi:10.24908/ss.v8i2.3485. ISSN 1477-7487.
- ↑ "Giving Chase in Cyberspace" (PDF). Archived from the original (PDF) on 16 May 2018. Retrieved 7 اكتبر 2022.
{{cite web}}: Check date values in:|access-date=(help) - ↑ "The Truth About The Peer To Peer Piracy Prevention Act". Writ.news.findlaw.com. 2002-10-01. Retrieved 2009-03-03.
- ↑ "Let Hollywood Hack". Techcentralstation.com. Archived from the original on 2005-02-10. Retrieved 2009-03-03.
- ↑ "is it ok to be an anonymous - Google Search". www.google.com. Retrieved 2020-10-29.