کولگیوم (روم باستان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کولگیوم (collegium، جمع کولگیا collegia) هر نهاد یا انجمنی در روم باستان بود که با مجوز دولت به عنوان یک نهاد حقوقی عمل می‌کرد. پس از تصویب لگس یولیای در دوران سلطنت ژولیوس سزار به عنوان کنسول روم و دیکتاتور (روم) جمهوری روم (۴۹–۴۴ پیش از میلاد)، و تأیید مجدد آنها در طول سلطنت سزار آگوستوس به عنوان ارشد سنا و امپراتور ارتش روم (۲۷ قبل از میلاد تا ۱۴ پس از میلاد)، کولگیا نیاز به تأیید سنای روم یا امپراتور روم به منظور مجاز شدن به عنوان نهادهای منشور (قانون) داشتند.

کولگیوم مذهبی[ویرایش]

«کولگیوم» مذهبی توسط کاهنانی تشکیل می‌شد، که مورد تأیید دولت روم بودند، و تعدادی از عملکردهای مذهبی را در روم ارائه می‌داد. اینها شامل نظارت بر آیین قربانیها، انجام عید، حفظ متون مقدس، ترتیب دادن جشن‌های رومی و حفظ فرقه امپراتوری روم بود.[۱] این نوع «کولگیا» در کنار کارکردهای مذهبی، کارکردهای تشییع جنازه و اجتماعی نیز داشتند. ارائه یک راه حل برای مشارکت و همچنین خدمات تدفین تضمینی برای اعضای خود.[۲]

«چهار کولگیوم مذهبی بزرگ» از کاهنان رومی به ترتیب اهمیت وجود داشت:

کولگیای مذهبی دیگری نیز وجود داشت، از جمله:

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lintott, Andrew (1999). The Constitution of the Roman Republic. Oxford: انتشارات دانشگاه آکسفورد. pp. 183–186. ISBN 978-0-19-815068-8.
  2. Bendlin, Andreas (2011). "Associations, funerals, sociality, and Roman law: the collegium of Diana and Antinous in Lanuvium (CIL 14.2112) reconsidered". Aposteldekret und Antikes Vereinswesen: Gemeinschaft und Ihre Ordnung: 217–218.

پیوند به بیرون[ویرایش]