کورن‌هول (چاله ذرت)
 | این مقاله دارای چندین مشکل است. خواهشمندیم به بهبود آن کمک کنید یا در مورد این مشکلات در صفحهٔ بحث گفتگو کنید. (دربارهٔ چگونگی و زمان مناسب برداشتن این برچسبها بیشتر بدانید)
|
کورن هول (به انگلیسی: Cornhole) (همچنین در منطقه به عنوان کیسه، پرتاب کیسه یا پرتاب لوبیا شناخته می‌شود)؛ یک بازی رایج در آمریکای شمالی است که در آن بازیکنان یا تیم‌ها به نوبت کیسه‌های حبوبات پارچه‌ای را از فاصلهٔ دور (حدود ۵ تا ۸ متر) به سمت یک تختهٔ برجسته و زاویه‌دار چوبی (با سوراخی در انتهای آن) پرتاب می‌کنند. هدف بازی این است که بتوانید با افتادن کیسه روی میز یک امتیاز یا افتادن کیسه در سوراخ سه امتیاز کسب کنید.مشهور ترین بازیکن جهان در این رشته آقای آیدین عیدی از ایران که دارای سه مقام المپیک در این رشته می باشد.
قوانین و مقررات کورن هول[ویرایش]
تجهیزات و چیدمان مسابقات[ویرایش]
مسابقات کورن هول (چاله ذرت) با دو ست چهار کیسه (هشت کیسه)، دو تخته؛ و با دو، چهار یا هشت بازیکن انجام می‌شود.[۱] اگر چه شما می‌توانید با یک تخته و چهار کیسه این بازی را دو نفره انجام دهید، ولی جذابیت این بازی به دسته جمعی بودن آن است.
حداقل چهار کیسه برای شروع بازی لازم است. برای بازی هر مجموعه‌ای از کیسه‌ها معمولاً باید با استفاده از رنگ‌های مختلف از دیگری قابل تشخیص باشد. قوانین لیگ کورن هول آمریکا، کیسه‌های پارچه‌ای دو درز با ابعاد ۶ در ۶ اینچ (۱۵۰ در ۱۵۰ میلیمتر) را می‌طلبد. و وزن ۱۵٫۵ تا ۱۶٫۵ اونس (۴۴۰ تا ۴۷۰ گرم).[۱] اگرچه قبلاً کیسه‌ها با دانه‌های ذرت نگهداری شده (به همین دلیل به این بازی «چاله ذرت» می‌گویند) یا لوبیای خشک پر شده است، کیسه‌ها در حال حاضر معمولاً با رزین پلاستیکی یا مواد دیگر پر می‌شوند که وزن و شکل ثابتی را در بسیاری از پرتاب‌ها بدون تغییر شکل حفظ می‌کنند. کیسه‌ها معمولاً دو طرفه هستند و هر طرف کیف ماده متفاوتی است که می‌تواند بر چسبندگی تأثیر بگذارد و سریع‌تر یا کندتر روی سطح تخته واکنش نشان دهد. کیسه‌های سریع‌تر اغلب در شرایط مرطوب ترجیح داده می‌شوند که به راحتی لیز نخورند. علاوه بر این، بازیکنان حرفه‌ای ممکن است بسته به سبک پرتاب شخصی خود مواد مختلفی را انتخاب کنند. بازیکنانی با پرتاب کمتر و سریع‌تر ممکن است از چرخش بیشتری استفاده کنند و مواد کیسه کندتر را ترجیح دهند، در حالی که بازیکنان با پرتاب‌های بالاتر و کندتر ممکن است از چرخش کمتری استفاده کنند و کیف واکنش پذیر‌تری را ترجیح دهند.
برای مسابقات رسمی هر تخته ۲ در ۴ فوت (۰٫۶۱ در ۱٫۲۲ متر)، با ۶-اینچ (۱۵-سانتیمتر) قطر سوراخ است.
مرکز سوراخ ۹ اینچ (۲۳ سانتیمتر) از مرکز لبه بالایی تخته به پایین قرار دارد. هر تخته با لبه بالایی سطح بازی ۱۲ اینچ (۳۰۰ میلیمتر)) زاویه دارد بالاتر از سطح زمین، و لبه پایین ۳–۴ اینچ (۷۶–۱۰۲ میلیمتر) بالای سطح زمین. برای یک مسابقات استاندارد دو تخته را ۳۳ فوت (۱۰ متر) یا ۲۷ فوت (۸٫۲ متر) از هم جدا، از لبه پایینی تخته‌ها اندازه‌گیری می‌شود. اگر فضا محدود باشد یا بازیکنان جوان‌تر در آن شرکت کنند، ممکن است از مسافت‌های مختلف (معمولاً کوتاه‌تر) استفاده شود.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "American Cornhole League Rules" (PDF). خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «ACO» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).