کلیت و بی‌نهایت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلیت و بی‌نهایت: مقاله‌ای دربارهٔ دیگری
نویسنده(ها)امانوئل لویناس
عنوان اصلیTotalité et Infini: essai sur l'extériorité
کشورفرانسه
زبانفرانسوی
موضوع(ها)اخلاق، دین
انتشار
  • ۱۹۶۱ (به فرانسوی)
  • ۱۹۶۹ (انتشارات دانشگاه دوکسن، به انگلیسی)

کلیت و بی‌نهایت: مقاله‌ای دربارهٔ دیگری (به فرانسوی: Totalité et Infini: essai sur l'extériorité‎) کتابی است دربارهٔ اخلاق اثر فیلسوف امانوئل لویناس که در سال ۱۹۶۱ منتشر شد. این اثر بسیار تحت‌تأثیر پدیدارشناسی است و یکی از مهم‌ترین آثار لویناس به‌حساب می‌آید.

خلاصه[ویرایش]

دیگری[ویرایش]

لویناس این تز را مطرح می‌کند که تمام اخلاقیات از رویارویی با دیگری ناشی می‌شود. این دیگری، که ما به‌طور ملموس با او در تعامل هستیم، دروازه‌ای به سوی «دیگری» انتزاعی‌تر را نشان می‌دهد.

تمایز بین کلیت و بی‌نهایت، جهان محدود را که دیگری را به‌عنوان یک بدن مادی در بر می‌گیرد، از یک جهان معنوی جدا می‌کند. سوژه‌ها با گشودن خود به دیگری بودن دیگری به این دنیای معنوی یعنی بی‌نهایت دسترسی پیدا می‌کنند. مثلا:

نزدیک شدن به دیگری در گفتگو، به منزله استقبال از بیان اوست که در آن در هر لحظه ایده‌ای که فکری از خود دور می‌کند سرازیر می‌شود؛ بنابراین دریافت از دیگری فراتر از ظرفیت من است، که دقیقاً به‌معنای داشتن ایده بی‌نهایت است. (ص ۵۱)

حضور[ویرایش]

لویناس تأکید زیادی بر حضور فیزیکی در ملاقات با دیگری دارد. او استدلال می‌کند که تنها یک رویارویی چهره‌به‌چهره اجازه می‌دهد تا ارتباط واقعی با بی‌نهایت وجود داشته باشد، زیرا این نوع تعامل بی‌وقفه است. کلمات نوشته‌شده و سایر کلمات کافی نیستند زیرا زمانی که آزمودنی باید آن‌ها را درک کرد، گذشته‌است؛ یعنی: در ثبت کل افتاده‌اند.

تاریخ[ویرایش]

این کتاب حاوی چندین مشاهدات در مورد تاریخ و قضاوت تاریخ است، مانند «قضاوت تاریخ همیشه به‌طور پیش‌فرض بیان می‌شود.»[۱]

بازخورد[ویرایش]

کلیت و بی‌نهایت کمکی اصیل و قابل‌توجه به دنیای فلسفه، به‌ویژه فلسفه قاره‌ای در نظر گرفته می‌شود. این اثر را می‌توان پاسخی به معلمان لویناس، فیلسوفان ادموند هوسرل و مارتین هایدگر خواند.

دایرةالمعارف فلسفه استنفورد و بریتانیکا هر دو کلیت و بی‌نهایت را همراه با غیر از وجود (۱۹۷۴) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار لویناس معرفی می‌کنند.[۲][۳]

فیلسوف ژاک دریدا در مقاله خود «خشونت و متافیزیک»، کلیت و بی‌نهایت را نقد کرد.[۴]

پانویس[ویرایش]

  1. دیدیه پولفیت (2004)، بخشش باورنکردنی، ص. 43
  2. "امانوئل لویناس". دایرةالمعارف فلسفه استنفورد. Retrieved 20 September 2011.
  3. "کلیت و بی‌نهایت". دانش‌نامه بریتانیکا. Retrieved 20 September 2011.
  4. دریدا، ژاک (2001). نوشتار و تفاوت. روتلج کلاسیک، 97-192.

منابع[ویرایش]