کریستین پولیسیک
اطلاعات شخصی | |||
---|---|---|---|
نام کامل | کریستین ماتی پولیسیک[۱] | ||
زادروز | ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۸ (۲۶ سال)[۲] | ||
زادگاه | هرشی، پنسیلوانیا، ایالات متحده | ||
قد | ۵ فوت ۱۰ اینچ (۱٫۷۸ متر)[۳] | ||
پست | هافبک هجومی، وینگر | ||
اطلاعات باشگاهی | |||
باشگاه کنونی | آ.ث. میلان | ||
شمارهٔ پیراهن | ۱۱ | ||
باشگاههای جوانان | |||
۲۰۰۵–۲۰۰۶ | براکلی تاون[۴] | ||
۲۰۰۶–۲۰۰۷ | میشیگان راش[۵] | ||
۲۰۰۸–۲۰۱۵ | پیای کلاسیکس[۶] | ||
۲۰۱۵–۲۰۱۶ | بروسیا دورتموند | ||
باشگاههای حرفهای* | |||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† |
۲۰۱۶–۲۰۱۹ | بروسیا دورتموند | ۸۱ | (۱۰) |
۲۰۱۹–۲۰۲۳ | چلسی | ۹۸ | (۲۰) |
۲۰۱۹ | ← بروسیا دورتموند (قرضی) | ۹ | (۳) |
۲۰۲۳– | آ.ث. میلان | ۴۹ | (۱۷) |
تیم ملی‡ | |||
۲۰۱۲–۲۰۱۳ | زیر ۱۵ سال آمریکا | ۱۰ | (۲) |
۲۰۱۳–۲۰۱۵ | زیر ۱۷ سال آمریکا | ۳۴ | (۲۰) |
۲۰۱۶– | آمریکا | ۷۶ | (۳۲) |
|
کریستین ماتی پولیسیک (انگلیسی: Christian Mate Pulisic؛ زادهٔ ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۸) بازیکن فوتبال اهل آمریکا است که در پست وینگر برای باشگاه آ.ث. میلان در سری آ و تیم ملی آمریکا بازی میکند. وی همچنین کاپیتان تیم ملی آمریکا است.[۷][۸][۹] به سبب کیفیت بالای بازی، هواداران و بازیکنان به او لقب «کاپیتان آمریکا» دادهاند.[۱۰]
پولیسیک فوتبال حرفهای خود را در باشگاه بروسیا دورتموند در بوندسلیگا آغاز کرد، جایی که به سرعت در آکادمی جوانان این تیم پیشرفت کرد و تنها در ۱۵ بازی توانست خودش را ثابت کند. او سپس در ژانویهٔ ۲۰۱۶ در سن ۱۷ سالگی[۱۱] به تیم بزرگسالان پیوست. او در اولین فصل حضورش در این باشگاه زیاد فرصت بازی کردن پیدا نکرد، اما مشارکت او در فصل بعد به طور چشمگیری افزایش یافت، جایی که او توانست به همراه باشگاه دورتموند قهرمان جام حذفی ۱۷–۲۰۱۶ آلمان شود. عملکرد پولیسیک، سبب شد او به فینال جایزه پسر طلایی ۲۰۱۷ راه پیدا کند و نایبقهرمان جایزه کوپا ۲۰۱۸ شود.[۱۲]
در ژانویهٔ ۲۰۱۹، پولیسیک با انتقالی به ارزش ۷۳ میلیون دلار به باشگاه لیگ برتریِ چلسی پیوست و او را به گرانترین بازیکن آمریکای شمالی در تمام دوران تبدیل کرد و در فصل ۲۰–۲۰۱۹ برای این باشگاه بازی کرد.[۱۳] در طول فصل بعد، او بخشِ جداییناپذیر از تیمی بود که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا ۲۱–۲۰۲۰ شد و اولین آمریکایی شد که در فینال لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد.[۱۴] در فصل ۲۲–۲۰۲۱، او قهرمان سوپر جام اروپا ۲۰۲۱ و جام باشگاههای جهان ۲۰۲۱ شد.[۱۵] او در ژوئن ۲۰۲۳ به باشگاه آ.ث. میلان پیوست و در اولین فصل خود به بهترین گلزنِ آمریکاییِ سری آ تبدیل شد.[۱۶]
پولیسیک قبل از اینکه اولین بازی خود در تیم ملی بزرگسالان را در مارس ۲۰۱۶ در سن ۱۷ سالگی انجام دهد، برای تیم ملی ایالات متحده در سطوح زیر ۱۵ و زیر ۱۷ سال بازی کرد. او جوانترین بازیکنی است که تا به حال کاپیتان تیم ملی ایالات متحده در عصر مدرن شدهاست.[۱۷] او به فینال جام طلایی کونکاکاف ۲۰۱۹ رسید و در آنجا به عنوان بهترین بازیکن جوان مسابقات انتخاب شد. او در سالهای ۲۰۲۱، ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ قهرمان لیگ ملتهای کونکاکاف شد و جایزهٔ بهترین بازیکن مسابقات سال ۲۰۲۳ را از آن خود کرد. به طور جداگانه، او ۴ بار برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیکن سال فوتبال ایالات متحده شدهاست و با لندون داناون در این رکورد برابر است. پولیسیک را «چهره» فوتبال آمریکا مینامند.[۱۸]
اوایل زندگی
[ویرایش]پولیسیک در هرشی، پنسیلوانیا[۱۹] متولد شد، جایی که بیشتر دوران کودکی خود را گذراند. والدین او، کِلی و مارک پولیسیک، هر دو در دانشگاه جرج میسون، فوتبال سالنی بازی میکردند و پدرش نیز در دههٔ ۱۹۹۰ برای تیم هریسبورگ هیت بازی میکرد و بعداً در سطوح حرفهای و جوانان مربی شد. وقتی پولیسیک بزرگ شد، الگوی فوتبالی او لوئیس فیگو بود.[۲۰][۲۱]
عملکرد باشگاهی
[ویرایش]بروسیا دورتموند
[ویرایش]پولیسیک قبل از تولد ۱۶ سالگی خود به آلمان نقل مکان کرد. او چون پدربزرگش کروات بود، میتوانست پاسپورت اروپایی بگیرد و از سن ۱۶ سالگی فوتبال حرفهای خود را شروع کرد.[۲۲]
در فوریهٔ ۲۰۱۵، بروسیا دورتموند با پولیسیک ۱۷ ساله قرارداد امضا کرد و او را ابتدا به تیم زیر ۱۷ سال خود، و در تابستان ۲۰۱۵ به زیر ۱۹ سال فرستاد. پس از به ثمر رساندن ۱۰ گل و ۸ پاس گل تنها در ۱۵ بازی با تیم های جوانان دورتموند،[۲۳] پولیسیک برای پیوستن به تیم اصلی در تعطیلات زمستانی فراخوانده شد.[۲۴]
۱۶–۲۰۱۵؛ فصلِ پیشرفت
[ویرایش]در ژانویهٔ ۲۰۱۶، در حالی که با تیم اول در تعطیلات زمستانی همراه بود، پولیسیک در نیمهٔ دوم دو بازی دوستانه، یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۲۵] در ۲۴ ژانویه، پولیسیک، ۹۰ دقیقه در یک بازی دوستانه مقابل یونیون برلین بازی کرد و یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۲۶] او اولین بازی خود در بوندسلیگا را در پیروزی ۲–۰ مقابل اینگولشتات در ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶ انجام داد و بهعنوان بازیکنِ تعویضی در نیمهٔ دوم به جای آدریان راموس به میدان رفت.[۲۷] در ۱۸ فوریه، پولیسیک اولین بازی خود در لیگ اروپا را بهعنوان بازیکنِ تعویضی در نیمهٔ دوم در پیروزی ۲–۰ مقابل پورتو انجام داد.[۲۸]
پولیسیک اولین بازی خود در بوندسلیگا که در ترکیب اولیه حضور داشت را در ۲۱ فوریه در برابر بایر لورکوزن انجام داد و در نهایت مارکو رویس جایگزین وی شد. او دومین شروع خود در بوندسلیگا را در ۱۰ آوریل در برابر شالکه ۰۴ انجام داد و ۷۳ دقیقه بازی کرد و بعد جای خود را به ایلکای گوندوغان داد. توماس توخل، سرمربی تیم، در واکنش به عملکرد پولیسیک مقابل شالکه ۰۴ گفت: «او در اولین سال فوتبال حرفهای خود یک نوجوان است. دو بازی اول او در برابر لورکوزن و شالکه ۰۴ بود، که کار آسانی نیست. نشاندهنده قدردانی ما از این است که او را بهعنوان یک بازیکن تمام وقت در تیم خود میبینیم اما امروز ثابت شد که او نمیتوانست ۹۰ دقیقه با این سرعت و شدت بازی کند.»
پولیسیک اولین گل خود در بوندسلیگا را برای بروسیا دورتموند در ۱۷ آوریل به ثمر رساند و در پیروزی ۳–۰ خانگی مقابل هامبورگ دروازه را باز کرد. او را با ۱۷ سال و ۲۱۲ روز جوانترین بازیکن غیر آلمانی و چهارمین بازیکن جوانی تبدیل کرد که در بوندسلیگا گل زدهاست.[۲۹] پولیسیک با گلی که در ۲۳ آوریل مقابل اشتوتگارت به ثمر رساند، با تبدیل شدن به جوانترین بازیکنی که دو گل در بوندسلیگا به ثمر رسانده، رکورد دیگری را شکست. در این بازی همچنین اولین کارت زرد او در بوندسلیگا در درگیری با امیلیانو اینسوا ثبت شد.[۳۰]
۱۹–۲۰۱۶؛ قهرمانی در جام حذفی و خروج از دورتموند
[ویرایش]در مسابقات پیش فصل دوستانه جام بینالمللی قهرمانان ۲۰۱۶، پولیسیک در وقت.های تلف شده مقابل منچستر سیتی گلزنی کرد تا بازی را به ضربات پنالتی بکشاند.[۳۱] پولیسیک در اولین حضور رقابتی خود در دومین سال حضورش در این باشگاه، به جوانترین بازیکن دورتموند تبدیل شد که تا به حال در لیگ قهرمانان اروپا بازی کردهاست.[۳۲] آخر هفتهٔ بعد، یک روز قبل از تولد ۱۸ سالگی خود، او اولین گل فصل خود را به ثمر رساند و دو پاس گل در پیروزی ۶–۰ مقابل دارمشتات ۹۸ به ثمر رساند.[۳۳]
در بازی مرحلهٔ گروهی لیگ قهرمانان اروپا در سپتامبر مقابل رئال مادرید، در حالی که دورتموند ۱–۲ عقب بود، پولیسیک بهعنوان بازیکن تعویضی در نیمهٔ دوم وارد زمین شد و به ایجاد گل دیر هنگام آندره شورله و دورتموند کمک کرد تا بازی ۲–۲ مساوی شود.[۳۴] در ۲۲ اکتبر، پولیسیک بهعنوان یک بازیکن تعویضی یک پاس گل داد و گل تساوی را در برابر اینگولشتات ۰۴ به ثمر رساند.[۳۵]
در ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۷، پولیسیک قرارداد جدیدی با دورتموند امضا کرد که او را تا سال ۲۰۲۰ در این باشگاه نگه میداشت.[۳۶] در ۸ مارس ۲۰۱۷، پولیسیک اولین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را در پیروزی ۴–۰ مقابل بنفیکا در مرحله یک هشتم نهایی به ثمر رساند و او را با ۱۸ سال و ۵ ماه و ۱۸ روز سن به جوانترین گلزنِ تاریخ دورتموند در این رقابت ها تبدیل کرد.[۳۷] پولیسیک همچنین به یکی از گلهای پیر امریک اوبامیانگ در این پیروزی کمک کرد و دورتموند را به مرحله یک چهارم نهایی رساند. در ۵ اوت ۲۰۱۷، پولیسیک اولین گل را در سوپر جام آلمان مقابل بایرن مونیخ به ثمر رساند.[۳۸]
چلسی
[ویرایش]در ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، پولیسیک با باشگاه لیگ برتریِ چلسی با مبلغ تخمینی ۵۸ میلیون پوند قرارداد امضا کرد. این قرارداد همچنین باعث شد که او تا پایان فصل ۱۹–۲۰۱۸ به صورت قرضی در دورتموند بماند.[۳۹] این انتقال پولیسیک را به گرانترین بازیکن آمریکایی تبدیل کرد و پس از عثمان دمبله، دومین فروش گرانقیمت بروسیا دورتموند در تمام دوران شد.[۴۰] به محض ورود به تابستان، او از تمایل خود برای تکرار فرم نشان داده شده توسط ادن آزار صحبت کرد و مهاجم را بهعنوان یک بُتِ فوتبال توصیف کرد.[۴۱][۴۲]
۲۰–۲۰۱۹؛ اولین فصل و موفقیت در لیگ برتر
[ویرایش]در ۱۱ اوت ۲۰۱۹، پولیسیک اولین بازی خود را در لیگ برتر برای چلسی در شکست ۰–۴ مقابل منچستر یونایتد انجام داد.[۴۳] پولیسیک اولین گلهای خود را برای چلسی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹ به ثمر رساند و یک هتتریک «عالی» را در پیروزی ۴–۲ خارج از خانه مقابل برنلی انجام داد. هتتریک اولین بار در دوران حرفهای او بود و او دومین آمریکایی بود که پس از کلینت دمپسی برای فولام در سال ۲۰۱۲ به این موفقیت در لیگ برتر دست یافت و همچنین جوانترین گلزن تاریخ چلسی با ۲۱ سال و ۳۸ روز سن بود.[۴۴][۴۵] او همچنین اولین بازیکن چلسی بود که پس از دیدیه دروگبا در سال ۲۰۱۰، هتتریک میکند.[۴۶] پولیسیک در دو بازی بعدی خود در لیگ گلزنی کرد (یک پیروزی ۲–۱ خارج از خانه مقابل واتفورد و یک برد خانگی ۲–۰ مقابل کریستال پالاس[۴۷]).
در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، در جریان بازی لیگ قهرمانان اروپا مقابل آژاکس، پولیسیک به.عنوان یار تعویضی بازی کرد و به گل دیرهنگام میچی باتشوایی در پیروزی ۱–۰ کمک کرد. او اولین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا را برای چلسی در تساوی ۲–۲ خارج از خانه مقابل والنسیا در ۲۷ نوامبر به ثمر رساند.[۴۸]
هنگامی که مسابقات لیگ برتر پس از تعطیلی به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ از سر گرفته شد، پولیسیک از مصدومیت بهبود یافته بود و از روی نیمکت آمد و گل تساوی را در پیروزی ۲–۱ چلسی مقابل استون ویلا در ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰ به ثمر برساند.[۴۹] در بازی بعدی، پولیسیک گل اول را در پیروزی ۲–۱ چلسی مقابل منچستر سیتی به ثمر رساند، نتیجهای که سیتی را که در ردهٔ دوم قرار داشت را از رقابتها حذف کرد و لیورپول را بهعنوان قهرمان لیگ برتر تایید کرد.[۵۰] در ۲۲ ژوئیه، پولیسیک در شکست ۳–۵ به لیورپول یک گل به ثمر رساند.[۵۱]
در اول اوت، پولیسیک پس از پنج دقیقه گل اول فینال جام حذفی ۲۰۲۰ را مقابل آرسنال به ثمر رساند و اولین بازیکن آمریکایی شد که در فینال این مسابقات گلزنی میکند، اما در اوایل نیمهٔ دوم پس از آسیب دیدگی همسترینگ تعویض شد. آرسنال در نهایت از به پیروزی ۱–۲ رسید و چلسی نایبقهرمان شد.[۵۲]
در اوت ۲۰۲۰، پولیسیک در فهرستِ نهایی هشت بازیکن برای اولین جایزهٔ بهترین بازیکن جوان فصل لیگ برتر قرار گرفت،[۵۳] که در نهایت این عنوان به ترنت الکساندر-آرنولد از لیورپول اعطا شد.[۵۴]
پولیسیک فصل را با ۱۱ گل و ۱۰ پاس گل در تمامی رقابتها به پایان رساند.[۵۵]
۲۱–۲۰۲۰؛ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا
[ویرایش]پولیسیک قبل از دومین فصل حضورش در چلسی، پس از اینکه ویلیان به آرسنال رفت، پیراهن شمارهٔ ۱۰ را پوشید.[۵۶] او در ۹ سپتامبر پس از آسیب دیدگی همسترینگ که در فینال جام حذفی در ماه اوت متحمل شد، به تمرین بازگشت،[۵۷] فرانک لمپارد او را از تیم برای بازی ابتدایی فصل مقابل برایتون دور نگه داشت.[۵۸]
پولیسیک اولین بازی فصل خود را در ۳ اکتبر انجام داد و در یک پیروزی ۴–۰ مقابل کریستال پالاس، بهعنوان بازیکن تعویضی به زمین آمد.[۵۹] در ۲۸ اکتبر، پولیسیک از روی نیمکت آمد و گل دقیقهٔ ۹۰ را در برد ۴–۰ لیگ قهرمانان اروپا مقابل کراسنودار به ثمر رساند.[۶۰] پولیسیک با گل دقیقهٔ ۹۳ خود برای چلسی در برابر حریف لیدز یونایتد در ۵ دسامبر، سریعترین آمریکایی شد که به ۱۰ گل در لیگ برتر میرسد.[۶۱]
در ۳ آوریل ۲۰۱۱، پولیسیک گل اول را در شکست ۲–۵ خانگی در لیگ خانگی مقابل وست برومویچ به ثمر رساند.[۶۲] یک هفته بعد، پولیسیک در مقابل کریستال پالاس در پیروزی ۴–۱ دو گل به ثمر رساند.[۶۳] در ۲۷ آوریل، پولیسیک تنها گل چلسی را در تساوی ۱–۱ خارج از خانه مقابل رئال مادرید در اولین بازی مرحلهٔ نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند و تبدیل به جوانترین بازیکن چلسی و اولین آمریکایی شد که در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بازی گلزنی کردهاست.[۶۴] در بازی برگشت در پولیسیک به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و پاس گل دیرهنگام میسون ماونت را داد تا نتیجهٔ ۲–۰ شود و به فینال راه پیدا کند.[۶۵] در ۲۹ مه، پولیسیک اولین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا را پس از پیروزی ۱–۰ چلسی مقابل منچستر سیتی به دست آورد و اولین آمریکایی شد که در فینال لیگ قهرمانان بازی میکند و دومین آمریکایی شد که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا میشود.[۶۶]
۲۳–۲۰۲۱؛ قهرمانی در سوپرجام و جام باشگاههای جهان و خروج از چلسی
[ویرایش]در ۱۱ اوت ۲۰۲۱، پولیسیک قهرمان سوپر جام یوفا ۲۰۲۱ شد و در ضربات پنالتی گلزنی کرد. سه روز بعد، او در بازی افتتاحیه چلسی در فصل ۲۲–۲۰۲۱ لیگ برتر، پیروزی ۳–۰ مقابل کریستال پالاس، گلزنی کرد.[۶۷] هفتهٔ بعد آزمایش کووید ۱۹ او مثبت شد و به دلیل آسیب دیدگی مچ پا تا نوامبر دوباره بازی نکرد.[۶۸] در ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، او گل تساوی ۲–۲ را در مقابل لیورپول به ثمر رساند.[۶۹] او سپس بهعنوان بازیکن تعویضی در فینال جام باشگاههای جهان ۲۰۲۱ وارد زمین شد و به چلسی کمک کرد تا ۲–۱ مقابل پالمیراس به پیروزی برسد. او فینال جام اتحادیه انگلستان را در برابر لیورپول در ۲۷ فوریه آغاز کرد و چلسی پس از تساوی ۰–۰ در ضربات پنالتی شکست خورد. او در هر دو بازی مرحلهٔ یک شانزدهم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیل گلزنی کرد، و چلسی در مجموع با نتیجه ۴–۱ پیروز شد.[۷۰]
در ۸ اکتبر ۲۰۲۲، پولیسیک در اولین شروع خود زیر نظر گراهام پاتر، سرمربی جدید چلسی، گلزنی کرد و ۳–۰ در مقابل ولورهمپتون پیروز شد.[۷۱] چلسی در طول فصل ۲۳–۲۰۲۲ به دنبال خرید مهاجمان جدید رفت و به همچنین به دلیل بههمریختگی مدیریت باشگاه، حدس زده میشد که پولیسیک میخواهد قبل از پایان قراردادش در سال ۲۰۲۴ باشگاه را ترک کند.[۷۲][۷۳] چندین باشگاه علاقهمند بودند، از جمله آ.ث. میلان، نیوکاسل یونایتد، منچستر یونایتد و المپیک لیون.[۷۴][۷۵]
آ.ث. میلان
[ویرایش]در ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، پولیسیک با قراردادی چهار ساله تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۷ به باشگاه آ.ث. میلان در سری آ انتقال یافت و شمارهٔ ۱۱ که قبلا توسط زلاتان ابراهیموویچ پوشیده میشد، به او داده شد.[۷۶][۷۷] این انتقال از طریق قراردادی به ارزش حداکثر ۲۲ میلیون یورو انجام شد.[۷۸][۷۹]
۲۴–۲۰۲۳؛ بازگشت به فُرمِ سابق در ایتالیا
[ویرایش]در ۲۱ اوت، پولیسیک اولین بازی خود در سری آ را برای آ.ث. میلان انجام داد و گل دوم باشگاه را در پیروزی ۲–۰ مقابل بولونیا به ثمر رساند که به نوبهٔ خود، او را به اولین آمریکایی تبدیل کرد که در سه لیگ برتر از پنج لیگ برتر اروپا گلزنی میکند.[۸۰] در بازی بعدی در ۲۶ اوت، او در پیروزی خانگی ۴–۱ میلان در برابر تورینو دروازه را باز کرد، که باعث شد او بهعنوان بهترین بازیکن ماه اوت باشگاه انتخاب شود.[۸۱][۸۲] در ۷ اکتبر، پولیسیک در یک پیروزی دراماتیک ۱–۰ مقابل جنوآ، یک گل دقیقهٔ آخر را به ثمر رساند.[۸۳] در ۲ دسامبر، او پنجمین گل لیگ خود را در پیروزی ۳–۱ مقابل فروزینونه به ثمر رساند. در ۱۳ دسامبر، او اولین گل خود را در لیگ قهرمانان اروپا با میلان در پیروزی اساسی ۲–۱ مقابل نیوکاسل یونایتد در آخرین بازی مرحلهٔ گروهی به ثمر رساند، که تیمش را در رقابتهای اروپایی حفظ کرد.[۸۴] در ۳۰ دسامبر، او در برد ۱–۰ مقابل ساسولو در سن سیرو گلزنی کرد، که او رکورد بیشترین گل سری آ توسط یک بازیکن آمریکایی در یک فصل را شکست.[۸۵][۸۶] او با ۲ گل و ۲ پاس گل در مسابقات لیگ در دسامبر، بهعنوان بهترین بازیکن ماه دسامبر سری آ انتخاب شد و اولین دریافت کننده این جایزه در آمریکای شمالی شد.[۸۷]
در ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، او در برابر مونتزا از روی نیمکت آمد و یک گل و یک پاس گل ثبت کرد تا نتیجه ۲–۲ به تساوی برسد، اگرچه میلان ۲–۴ شکست خورد.[۸۸] در ۲ مارس در پیروزی ۱–۰ مقابل لاتزیو، پولیسیک باعث شد دو بازیکن حریف اخراج شوند. پس از بازی، او متعاقباً توسط هواداران لاتزیو تهدید به مرگ شد، اگرچه عملکرد او توسط استفانو پیولی و همتیمیهایش تحسین شد.[۸۹][۹۰] در ۷ و ۱۴ مارس، پولیسیک در هر دو بازی مقابل اسلاویا پراگ در مرحلهٔ یک شانزدهم نهایی لیگ اروپا گلزنی کرد و اولین گل خود در تاریخ لیگ اروپا را به ثمر رساند.[۹۱] سه روز بعد، در ۱۷ مارس، او گل دوم را در پیروزی ۳–۱ خارج از خانه مقابل هلاس ورونا به ثمر رساند. این اولین بار در دوران بزرگسالی خود بود که به تعداد ۱۲ گل در یک فصل رسید.[۹۲] علاوه بر این، مشخص شد که این گل دارای اهمیت تاریخی است و از زمان شروع رقابتها، تبدیل به ۵۰۰۰مین گل میلان در سری آ شد.[۹۳] در ۶ آوریل، او دهمین گل خود را در سری آ در برابر لچه به ثمر رساند، که این گل باعث شد که رکورد بیشترین گل خود را در طول یک فصل را بشکند.[۹۴] در ۱۱ مه، پولیسیک دو گل لیگ را در پیروزی ۵–۱ مقابل کالیاری به ثمر رساند.[۹۵]
پس از اولین فصل خود در سری آ، او با رکورد شخصی خود با ۱۵ گل و ۱۰ پاس گل در تمام مسابقات، بهترین خرید ایتالیایی ۲۴–۲۰۲۳ در نظر گرفته شد.[۹۶][۹۷] پولیسیک در فهرست نهایی ۳ نفره جایزهٔ بهترین هافبک فصل سری آ با هاکان چالهاناوغلو و تئون کوپمینرس قرار گرفت.[۹۸] او در لیست تیم فصل ۲۴–۲۰۲۳ سری آ قرار گرفت.[۹۹]
۲۵–۲۰۲۴؛ فصل دوم
[ویرایش]در ۲۴ اوت ۲۰۲۴ او اولین گل خود را در سری آ ۲۵–۲۰۲۴ در شکست ۱–۲ مقابل پارما به ثمر رساند.[۱۰۰] در ۱۴ سپتامبر او یک پاس گل داد و یک گل پنالتی در پیروزی ۴–۰ مقابل ونتزیا کسب کرد.[۱۰۱] در بازی افتتاحیهٔ میلان در لیگ قهرمانان اروپا در ۱۷ سپتامبر، او اولین گل را در شکست ۱–۳، به لیورپول به ثمر رساند.[۱۰۲] در بازی بعدی در ۲۲ سپتامبر، او در پیروزی ۲–۱ در برار رقیب سنتی آ.ث. میلان، در شهرآورد دلا مادونینا توانست با دریبل زدن ۴ مدافع، اینتر میلان، یک گل انفرادی را بزند.[۱۰۳] در ۲۷ سپتامبر، در پیروزی ۳–۰ مقابل لچه او در چهارمین بازی باشگاهی متوالی خود گلزنی کرد.[۱۰۴] در ۶ اکتبر، در باخت ۱–۲ مقابل فیورنتینا، او یک گل والی به ثمر رساند. در جریان بازی مقابل فیورنتینا دو پنالتی در طول بازی برای میلان گرفته شد که هر دو پنالتی که قرار بود پولیسیک بزند، به طور بحثبرانگیزی از او گرفته شد و توسط همتیمیهای او، تئو ارناندز و تامی آبراهام زده شد که هر دو بازیکن پنالتیهای خود را از دست دادند. پس از بازی، پائولو فونسکا از عملکرد ارناندز و آبراهام عصبانی شد و پولیسیک را بهعنوان پنالتیزن اول میلان معرفی کرد و گفت: «البته که ناراحت هستم. کریستین باید پنالتی بزند. این هرگز نباید تکرار شود و من به بازیکنان گفتم.»[۱۰۵][۱۰۶] پولیسیک اولین بازیکن لیگ برتر این فصل بود که در هفت بازی متوالی لیگ موفق به گلزنی شد.[۱۰۷] در ۲۲ اکتبر، او یک گل در پیروزی ۳–۱ لیگ قهرمانان مقابل کلوب بروژ به ثمر رساند.[۱۰۸] در ۵ نوامبر، او به مالیک تیاو در پیروزی ۳–۱ لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید پاس گل داد.[۱۰۹]
عملکرد ملی
[ویرایش]۱۵–۲۰۱۲: سطح جوانان
[ویرایش]پولیسیک نمایندهٔ ایالات متحده در سطوح زیر ۱۵ و زیر ۱۷ سال بود. او در ۱۰ بازی برای تیم زیر ۱۵ سال دو گل به ثمر رساند.[۱۱۰] در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۳، برای تیم زیر ۱۷ سال، او در یک تورنمنت دوستانه زیر ۱۷ سال در فلوریدا با برزیل بازی کرد که در آن یک گل در قهرمانی ۴–۱ به ثمر رساند.[۱۱۱] او کاپیتان تیم زیر ۱۷ سال در جام جهانی فوتبال زیر ۱۷ سال ۲۰۱۵ بود، جایی که در سه بازی یک گل و یک پاس گل به ثمر رساند.[۱۱۲] پولیسیک در طول دو سال حضورش در این تیم، در مجموع ۲۰ گل در ۳۴ بازی به ثمر رساند.[۱۱۳] پولیسیک واجد شرایط بازی برای کرواسی بود اما این فرصت را رد کرد.[۱۱۴]
۱۹–۲۰۱۶: اولین حضور در تیم بزرگسالان و شکستن رکوردهای ایالات متحده
[ویرایش]در ۲۷ مارس ۲۰۱۶، پولیسیک توسط سرمربی تیم، یورگن کلینزمن، قبل از بازی مقدماتی جام جهانی، مقابل گواتمالا به تیم بزرگسالان دعوت شد. دو روز بعد، او در پیروزی ۴–۰ اولین بازی خود را در مقابل گواتمالا بهعنوان بازیکن تعویضی بهجای گراهام زوسی انجام داد. بنابراین او جوانترین آمریکایی شد که در مقدماتی جام جهانی بازی کردهاست.[۱۱۵]
آمار ملی
[ویرایش]بازیهای ملی
[ویرایش]تا تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳[بروزرسانی]
آمریکا | |||
---|---|---|---|
سال | بازی | گل | پاس گل |
۲۰۱۶ | ۱۱ | ۳ | ۲ |
۲۰۱۷ | ۹ | ۶ | ۵ |
۲۰۱۸ | ۳ | ۰ | ۰ |
۲۰۱۹ | ۱۱ | ۵ | ۳ |
۲۰۲۱ | ۸ | ۳ | ۰ |
۲۰۲۲ | ۱۴ | ۵ | ۴ |
۲۰۲۳ | ۷ | ۶ | ۳ |
مجموع | ۶۴ | ۲۸ | ۱۷ |
گلهای ملی
[ویرایش]افتخارات
[ویرایش]باشگاهی
[ویرایش]زیر ۱۹ سال بروسیا دورتموند
[ویرایش]- زیر ۱۹ سال بوندسلیگا: ۱۶–۲۰۱۵
بروسیا دورتموند
[ویرایش]- جام حذفی آلمان (۱): ۱۷–۲۰۱۶[۱۱۶]؛ نايبقهرمان (۱): ۱۶–۲۰۱۵[۱۱۷]
چلسی
- لیگ قهرمانان اروپا (۱): ۲۱–۲۰۲۰[۱۱۸]
- سوپر جام اروپا (۱): ۲۰۲۱[۱۱۹]؛ نايبقهرمان (۱): ۲۰۱۹[۱۲۰]
- جام جهانی باشگاهها (۱): ۲۰۲۱[۱۲۱]
- جام حذفی انگلستان؛ نايبقهرمان (۳): ۲۰–۲۰۱۹،[۱۲۲] ۲۱–۲۰۲۰،[۱۲۳] ۲۲–۲۰۲۱[۱۲۴]
- جام اتحادیه باشگاههای انگلستان؛ نايبقهرمان (۱): ۲۲–۲۰۲۱[۱۲۵]
ملی
[ویرایش]زیر ۱۷ سال ایالات متحده
[ویرایش]ايالات متحده
[ویرایش]- لیگ ملتهای کونکاکاف (۳): ۲۰–۲۰۱۹،[۱۲۸] ۲۳–۲۰۲۲،[۱۲۹] ۲۴–۲۰۲۳[۱۳۰]
- جام طلایی کونکاکاف؛ نايبقهرمان (۱): ۲۰۱۹[۱۳۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ "FIFA U-17 World Cup Chile 2015 List of Players" (PDF). fifadata.com. Archived from the original (PDF) on 3 November 2019. Retrieved January 31, 2016.
- ↑ "Christian Pulisic: Overview". Premier League. Retrieved June 11, 2022.
- ↑ "Christian Pulisic". Chelsea F.C. Retrieved July 9, 2022.
- ↑ Ames, Nick (May 31, 2016). "Christian Pulisic: the making of a young man ready to step up". Retrieved August 31, 2016 – via The Guardian.
- ↑ "Rush Alumni Christian Pulisic Makes Bundesliga Debut with Borussia Dortmund". Rush Soccer Club. RushCanada.com. Retrieved October 6, 2017.
- ↑ "Christian Pulisic". ussda.demosphere.com. Archived from the original on 2 February 2016. Retrieved January 31, 2016.
- ↑ "C. Pulisic: Summary". Soccerway. Perform Group. Retrieved March 28, 2022.
- ↑ "Christian Pulisic – USMNT – US Mens Soccer Official Site". www.ussoccer.com. Archived from the original on January 30, 2016. Retrieved January 26, 2016.
- ↑ Caley, Michael (January 11, 2019). "Can Christian Pulisic Possibly Live Up To The Hype?". Retrieved January 14, 2019.
- ↑ Kwesi, Marcus (August 2020). "Christian Pulisic Is 'Captain America' After Scoring Goal In FA Cup Final".
- ↑ "American Pulisic training with Dortmund". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-01-05. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ sport، Guardian (۲۰۱۷-۱۰-۲۳). «Golden Boy 2017: Kylian Mbappé beats Dembélé and Rashford to award» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ Law، Matt (۲۰۱۹-۰۱-۰۲). «Chelsea strike early in transfer window to sign Borussia Dortmund winger Christian Pulisic for £57.6m» (به انگلیسی). The Telegraph. شاپا 0307-1235. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Champions League semi-final: Karim Benzema earns Real Madrid draw against Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Masters of Modern Soccer: Christian Pulisic and the Craft of the Attacking Midfielder». SI (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۵-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ Press، Associated (۲۰۱۸-۱۱-۲۰). «Christian Pulisic, 20, becomes youngest in modern era to captain U.S. men's national team in 1-0 loss to Italy». Chicago Tribune (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Christian Pulisic on being the face of American soccer: 'I can't believe that I've got to this point so soon'". CBSSports.com (به انگلیسی). 2021-06-16. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "The Impact of Sports Team Performance on the Stock Market: Evidence from China Men's National Football Team". Financial Engineering and Risk Management. 7 (1). 2024. doi:10.23977/ferm.2024.070111. ISSN 2523-2576.
- ↑ VICE Sports (2016-11-09), Das American: Christian Pulisic's Spectacular Rise, retrieved 2024-12-04
- ↑ «Pulisic reveals his footballing idol growing up and who he would love to play alongside now». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «How Christian Pulisic became American soccer's reticent and resilient trailblazer». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ mlssoccer. "Who is Christian Pulisic and how did he make the Dortmund first team at 17? | MLSSoccer.com". mlssoccer (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Der nächste Schritt für Passlack und Pulisic». kicker (به آلمانی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic scores in Dortmund win - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۱-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic scores second friendly goal of month for Dortmund - SBI Soccer». sbisoccer.com (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۱-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "American Pulisic, 17, debuts for Dortmund". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-01-30. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Pulisic breaks non-German scoring record". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-04-17. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Soccer News, Highlights and Scores». FOX Sports (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Man City 1-1 Dortmund (Jul 28, 2016) Final Score". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Christian Pulisic looked great in his first ever Champions League match». FOX Sports (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Watch Christian Pulisic score for Borussia Dortmund as the American's hot streak continues». FOX Sports (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Pulisic: Schurrle assist 'amazing moment'". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-09-27. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Pulisic: BVB show 'good heart' to fight back". ESPN.com (به انگلیسی). 2016-10-22. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Pulisic extends Dortmund deal until 2020". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-01-23. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Pulisic sets Dortmund UCL record with goal". ESPN.com (به انگلیسی). 2017-03-08. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Miss by Dortmund's Bartra hands Bayern the German Super Cup». web.archive.org. ۲۰۱۸-۰۷-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic: Chelsea sign Borussia Dortmund forward for £58m» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۰۱-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ O’Hanlon، Ryan (۲۰۱۹-۰۱-۰۲). «Christian Pulisic Is Headed to Chelsea. Is American Soccer Ready?» (به انگلیسی). Slate. شاپا 1091-2339. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ Adams, Caleb (2020-09-14). "Pulisic and Hazard: Beyond Comparison". Chasing A Cup (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Christian Pulisic: New Chelsea signing wants to make same impact as Eden Hazard» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۰۵-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "USMNT star Christian Pulisic makes Chelsea debut as substitute against Manchester United | Goal.com". www.goal.com (به انگلیسی). 2019-08-11. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Watch USMNT's Christian Pulisic score hat trick, first Chelsea goals». NBC Sports Bay Area & California (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۰-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Pulisic bags hat trick as Chelsea doubles up Burnley». web.archive.org. ۲۰۲۰-۱۰-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ 161385360554578 (۲۰۱۹-۱۰-۲۷). «Pulisic ends Chelsea wait dating back to Drogba era: All the stats behind his treble». talkSPORT (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 2-0 Crystal Palace: Frank Lampard's side record sixth straight win» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۱۱-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Champions League: Chelsea draw at Valencia in Mestalla thriller» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۱۹-۱۱-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Aston Villa 1-2 Chelsea: Frank Lampard praises 'hungry' Christian Pulisic» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۶-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 2-1 Man City: Liverpool win title as Chelsea beat Man City» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۶-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Liverpool 5-3 Chelsea: Champions win thriller before receiving trophy» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «FA Cup final 2020: Arsenal 2-1 Chelsea - Aubameyang double secures victory» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Contenders for 2019/20 TAG Heuer Young Player of the Season". www.premierleague.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Alexander-Arnold wins PL's young player prize". ESPN.com (به انگلیسی). 2020-08-14. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Breakthrough Season: Christian Pulisic's instant impact». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 2020/21 squad numbers confirmed». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic 'in contention' for Chelsea's Premier League opener against Brighton». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۲۹. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Frank Lampard reveals why Christian Pulisic missed 3-1 win against Brighton». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۱-۰۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Premier League: Chelsea stomps Crystal Palace 4-0 as Christian Pulisic makes season debut». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۱۰-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «FK Krasnodar 0-4 Chelsea: Hakim Ziyech and Christian Pulisic strikes put seal on emphatic win» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۱۰-۲۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "PREMIER LEAGUE RECORD: Christian Pulisic is Fastest American to 10 EPL Goals". www.ussoccer.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Chelsea 2-5 West Brom: Baggies thump five past 10-man Blues» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Chelsea 4-1 C Palace (10 Apr, 2021) Game Analysis - ESPN (PH)". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Champions League semi-final: Karim Benzema earns Real Madrid draw against Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۴-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ Murray، Scott (۲۰۲۱-۰۵-۰۵). «Chelsea 2-0 Real Madrid (3-1 agg): Champions League semi-final – as it happened» (به انگلیسی). the Guardian. شاپا 0261-3077. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ UEFA.com. "The official website for European football". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Chelsea 3-0 Crystal Palace: Premier League title contenders cruise against Patrick Vieira's side» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۸-۱۳. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic injury update: Chelsea manager Thomas Tuchel confirms latest ankle setback | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۱۰-۱۹. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 2-2 Liverpool: Mateo Kovacic & Christian Pulisic cancel out Mane & Salah goals in thriller» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۱۲-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Lille 1-2 Chelsea (1-4 agg): Blues move into Champions League quarter-finals» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۳-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Pulisic 8/10 helps Chelsea to smooth win over Wolves". ESPN.com (به انگلیسی). 2022-10-08. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Report: Christian Pulisic set to leave Chelsea this summer; Manchester United interested». NBC Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۳-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «What happened to Christian Pulisic at Chelsea? Explaining why USMNT star is not a starter for Blues | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۵-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Christian Pulisic new club after Chelsea: Potential transfer destinations for USMNT star as AC Milan bid | Sporting News». www.sportingnews.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۷-۰۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "How Pulisic could fit at Juve, other potential destinations". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-06-04. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Christian Pulisic, new signing of the AC Milan transfer market: the official statement". AC Milan (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Christian Pulisic joins AC Milan». www.chelseafc.com (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "USMNT star Pulisic completes AC Milan move". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-07-13. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ Horncastle، James؛ Twomey، Liam. «USMNT's Christian Pulisic completes transfer to AC Milan from Chelsea» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «USMNT Star Christian Pulisic Opens Serie A Career With Stunning Goal in AC Milan Debut». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۰۸-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Eurosport is not available in your region». www.eurosport.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «USMNT star Christian Pulisic named AC Milan's Player of the Month for August». FOX Sports (به انگلیسی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «USMNT star Christian Pulisic steals the show but Yunush Musah remains quiet as AC Milan bounce back from Dortmund disappointment with comfortable win over Frosinone | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۳-۱۲-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Watch: Pulisic equalises for Milan against Newcastle". SempreMilan (به انگلیسی). 2023-12-13. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "Milan 1-0 Sassuolo (Dec 30, 2023) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ Bandini، Nicky (۲۰۲۳-۱۲-۲۱). «Christian Pulisic has been a bright spot in a frustrating Milan season» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "CHRISTIAN PULISIC "EA SPORTS FC PLAYER OF THE MONTH" FOR DECEMBER". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "What a waste! Milan squander Christian Pulisic's superstar performance as USMNT scores and assists in loss to Monza | Goal.com". www.goal.com (به انگلیسی). 2024-02-18. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "Pulisic sent death threats after Milan-Lazio game". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-03-02. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «Pioli storms out of press conference defending Pulisic». football-italia.net (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Christian Pulisic is ready for USMNT duty! American star scores 11th of campaign as Milan dominate Slavia Prague to advance in Europa League | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Pulisic da record: non aveva mai segnato così tanti gol a questo punto della stagione". Milan News (به ایتالیایی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "Pulisic segna la rete numero 5000 del Milan in Serie A. L'ultimo in cifra tonda fu Kakà". Milan News (به ایتالیایی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "Pulisic achieves personal-best league goal tally". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-04-06. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «Christian Pulisic is sensational! USMNT star scores brilliant brace as AC Milan thump Cagliari in Serie A | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۵-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Serie A superlatives: Christian Pulisic and Lautaro Martinez shine; Jose Mourinho fails at Roma". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-05-30. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "How Pulisic and Milan's 2023/24 signings have been a roaring success". OneFootball (به انگلیسی). 2024-12-05. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «USMNT star Christian Pulisic named finalist for Serie A Midfielder of the Season award | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۵-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "EA SPORTS™ FC 24 – Serie A Team of the Season". www.legaseriea.it (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ "WATCH: Christian Pulisic scores as AC Milan lose 2-1 to newly promoted Parma in Serie A". CBSSports.com (به انگلیسی). 2024-08-24. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «Christian Pulisic Bags Goal and Assist for AC Milan in Nine Minutes». SI (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Christian Pulisic, with a Champions League-opening goal, is establishing himself as a star». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۱۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Milan 2-1 Inter Milan (Sep 22, 2024) Final Score". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «WATCH: USMNT's Christian Pulisic scores fourth Serie A goal of season vs. Lecce for AC Milan | Goal.com US». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۹-۲۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Fonseca insists Pulisic must take Milan penalties: 'Never again'». football-italia.net (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۰۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Fonseca explains why he subbed off star duo and labels penalty calls a 'circus'". SempreMilan (به انگلیسی). 2024-10-06. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «Another first for on-fire USMNT ace Christian Pulisic! AC Milan's American forward beats Premier League, Serie A, La Liga, Ligue 1 & Bundesliga stars to notable achievement | Goal.com UK». www.goal.com (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ "Pulisic: 'Olimpico' goal for Milan 'a bit of luck'". ESPN.com (به انگلیسی). 2024-10-22. Retrieved 2024-12-05.
- ↑ Chief. "CHRISTIAN PULISIC AND AC MILAN TAKE DOWN REAL MADRID". www.barstoolsports.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «2013 Schedule & Results - U.S. Soccer». web.archive.org. ۲۰۱۴-۰۱-۰۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «How Christian Pulisic became American soccer's reticent and resilient trailblazer». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۲-۱۱-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «FIFA U-17 World Cup Chile 2015 - Matches - USA 2:2 (2:0) Croatia - FIFA.com». web.archive.org. ۲۰۱۵-۱۰-۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ mlssoccer. "American Exports: Jurgen Klinsmann lauds Christian Pulisic's "tremendous" talent after U17 star's Bundesliga debut | MLSSoccer.com". mlssoccer (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-05.
- ↑ «Slobodna Dalmacija - Pulisic nikada neće postati Pulišić». slobodnadalmacija.hr (به کروات). ۲۰۱۶-۰۳-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Page Not Found | U.S. Soccer Official Website | USWNT & USMNT». www.ussoccer.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۵.
- ↑ «Aubameyang chippt BVB zum Pokalsieg». kicker (به آلمانی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Aufstellung | Bayern München - Borussia Dortmund 4:3 | Finale in Berlin | DFB-Pokal 2015/16». kicker (به آلمانی). دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Manchester City 0-1 Chelsea: Kai Havertz goal secures Champions League trophy for Chelsea» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۵-۲۸. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Uefa Super Cup: Chelsea defeat Villarreal on penalties in Belfast to lift trophy for second time» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۸-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "Liverpool 2-2 Chelsea (Aug 14, 2019) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Chelsea win Club World Cup: Kai Havertz winner sees off Palmeiras after extra time» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۲-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «FA Cup final 2020: Arsenal 2-1 Chelsea - Aubameyang double secures victory» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۰-۰۷-۳۱. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 0-1 Leicester: Foxes lift FA Cup for first time after Youri Tielemans stunner» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۱-۰۵-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Liverpool beat Chelsea on penalties to win FA Cup and keep quadruple hopes alive» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۵-۱۳. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «Chelsea 0-0 Liverpool: Reds win Carabao Cup final on penalties» (به انگلیسی). BBC Sport. ۲۰۲۲-۰۲-۲۵. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ «U-17 MNT Qualify for 2015 FIFA U-17 World Cup with Penalty Kick Defeat of Jamaica - U.S. Soccer». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۳-۱۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- ↑ "CONCACAF Under-17 Championship Honduras 2015 Regulations (English) by Concacaf - Issuu". issuu.com (به انگلیسی). 2014-12-02. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "USA 3-2 Mexico (Jun 6, 2021) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "USA 2-0 Canada (Jun 18, 2023) Game Analysis". ESPN (به انگلیسی). Retrieved 2024-12-04.
- ↑ "Adams, Reyna on target as United States complete three-peat". Concacaf (به انگلیسی). 2024-03-25. Retrieved 2024-12-04.
- ↑ «Mexico Beats USA on Jonathan Dos Santos's Stunner to Win Gold Cup Title». SI (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۷-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۲-۰۴.
- افراد آمریکایی کرواتیتبار
- افراد زنده
- اهالی هرشی، پنسیلوانیا
- بازیکنان باشگاه بروسیا دورتموند
- بازیکنان باشگاه چلسی
- بازیکنان بوندسلیگای ۱
- بازیکنان تیم ملی فوتبال ایالات متحده آمریکا
- بازیکنان تیم ملی فوتبال جوانان ایالات متحده آمریکا
- بازیکنان فوتبال مرد اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیکنان فوتبال اهل پنسیلوانیا
- بازیکنان فوتبال دور از وطن اهل ایالات متحده آمریکا در آلمان
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در آلمان
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در انگلستان
- بازیکنان فوتبال مهاجر اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیکنان کوپا آمریکای قرن
- بازیکنان لیگ برتر فوتبال انگلستان
- زادگان ۱۹۹۸ (میلادی)
- هافبکهای فوتبال
- بازیکنان فینال جام حذفی فوتبال انگلستان
- بازیکنان برنده لیگ قهرمانان اروپا
- ورزشکاران دور از وطن اهل ایالات متحده آمریکا در انگلستان
- هافبکهای کناری فوتبال
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲
- بازیکنان باشگاه آ.ث. میلان
- ورزشکاران دور از وطن اهل ایالات متحده آمریکا در ایتالیا
- افراد آمریکایی ایتالیاییتبار
- بازیکنان سری آ
- پیروان کلیسای کاتولیک رم اهل ایالات متحده آمریکا