پرش به محتوا

کالای مصرفی تقلبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کشورهای برتر که حقوق مالکیت فکری (IP) آنها نقض شده است
% total value of seizures, excludes online piracy[۱]

  ایتالیا (۱۵٪)
  فرانسه (۱۲٪)
  سوئیس (۱۲٪)
  ژاپن (۸٪)
  آلمان (۸٪)
  بریتانیا (۴٪)
  فنلاند (۲٪)
  اسپانیا (۲٪)
  دیگر (۱۴٪)

منشأ کالاهای تقلبی در سال ۲۰۱۳[۱]

  چین (۶۳٫۲٪)
  هنگ کنگ (۲۱٫۳٪)
  ترکیه (۳٫۳٪)
  سنگاپور (۱٫۹٪)
  تایلند (۱٫۶٪)
  هند (۱٫۲٪)
  مراکش (۰٫۶٪)
  پاکستان (۰٫۴٪)
  مصر (۰٫۴٪)
  دیگر (۵٫۶٪)

کالای مصرفی تقلبی (انگلیسی: Counterfeit consumer goods) یا counterfeit, fraudulent, and suspect items (به اختصار CFSI) کالاهایی هستند که اغلب از کیفیت پایین‌تری برخوردارند و تحت نام برند دیگری بدون مجوز مالک برند ساخته یا فروخته می‌شوند. اصطلاحات محاوره‌ای ناک آف (knock off) یا دوپ (dupe) اغلب به جای تقلبی (counterfeit) استفاده می‌شوند، اگرچه معانی قانونی آنها یکسان نیست.

فروشندگان چنین کالاهایی ممکن است نماد بازرگانی، ثبت اختراع یا حق‌تکثیر مالک برند را با جا زدن آنها به عنوان برندهای ساخته شده توسط خود نقض کنند.

محصولات تقلبی ۵ تا ۷ درصد از تجارت جهانی در سال ۲۰۱۳ را تشکیل می‌دادند و در سال ۲۰۱۴ حدود ۲٫۵ میلیون شغل در سراسر جهان داشت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Global trade in fake goods worth nearly half a trillion dollars a year". OECD & EUIPO. 18 April 2016. Archived from the original on 2 June 2016. Retrieved 20 February 2024.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]