کاروان زرد
کاروان زرد (به فرانسوی: Croisière Jaune) یک کاروان فرانسوی بود که در سال ۱۹۳۱-۱۹۳۲ قارّهٔ آسیا را پیمود. شرکت ماشین‌سازی سیتروئن این کاروان را با هدف تبلیغ خودروهای P17 Kégresse خود راه انداخت. این سفر از دو شهر بیروت (پایتخت لبنان فرانسه) و پکن (پایتخت چین) آغاز شد. یک گروه به سمت غرب و گروه دیگر به سمت شرق حرکت کردند. در نهایت هر دو گروه به هم رسیدند و با هم به سمت پکن سفر کردند. لویی اودوین دوبرویل و ژرژ ماری هارت رهبر این دو گروه بودند. هاردت پیشتر در دو سفر بلندپروازانه از صحرای بزرگ آفریقا و قارّهٔ آفریقا عبور کرده بود.[۱]
گروه یکم این کاروان به سمت شرق حرکت کرد و از لبنان فرانسه، سوریه فرانسه، پادشاهی عراق تحت مدیریت بریتانیا، ایران، افغانستان ، هند بریتانیا تا مرز سین کیانگ (که در آن زمان منطقه‌ای مستقل از چین و تحت کنترل جنگسالار جین شورن بود) گذشت. گروهی دیگر در چین به سمت غرب رهسپار شدند و از پکن به ارومچی سفر کردند. این گروه در نزدیکی ارومچی، برای چندین هفته گروگانِ نیروهای جین شورن بودند.[۲]
باستان شناس فرانسوی ژوزف هاکین، نقاش روسی-فرانسوی الکساندر ژاکولف (به عنوان «مشاور هنری»)، فیلسوف فرانسوی پیر تیلارد دو شاردن و عکاس آمریکایی مینارد اوون ویلیامز این کاروان را همراهی نمودند.[۳] [۴] [۵] [۶] در اوایل سال ۱۹۳۲، کاروان به دریای چین شرقی رسید.[۷] در هنگ کنگ بریتانیا، هاردت بر اثر ذات‌الرّیه درگذشت و کاروان متوقف شد. [۸]
در سال ۱۹۳۴، یک مستند بلند از این کاروان منتشر شد.[۹] کلود دلوینکور موسیقی این فیلم را ساخته است. [۱۰] در اوایل دهه ۱۹۷۰، یک فیلم درام از این کاروان ساخته شد که تولید مشترک فرانسه و آلمان غربی بود. در جریان فیلمبرداری در ترکیه، راجر دلگادو بازیگر مشهور بریتانیایی درگذشت؛ با این وجود فیلمبرداری ادامه یافت. این سریال در سال ۱۹۷۴ در فرانسه و در سال ۱۹۷۵ در آلمان غربی پخش شد[۱۱] .
کتاب‌ها[ویرایش]
- Ariane Audouin-Dubreuil: La Croisière jaune: Sur la route de la soie, Grenoble 2013.شابک ۲−۷۲۳۴−۳۹۵۵−۰ .
- M.-P. Bossard: Quer durch Asien über die Alte Seidenstraße ، اشتوتگارت/زوریخ 1967.شابک ۲−۹۰۱۷۹۵−۳۹−۰شابک 2-901795-39-0 .
- آندره سیتروئن /فابین ساباتس/کامیل کراوان/اریک باشت (ویرایشگران. ): Die Gelbe Expedition Beirut-Peking 1931–1932: Eine historische Foto-Reportage, Kehl am Rhein 1979.شابک ۳−۸۸۲۳۰−۲۰۱−۱شابک 3-88230-201-1 .
- Georges Le Fèvre: La croisière jaune : Expedition سیتروئن Centre-Asie Haardt ، پاریس 1991.شابک ۲−۹۰۱۷۹۵−۳۹−۰شابک 2-901795-39-0 .
- ژرژ لو فور: ادیسه شرقی: سومین اکسپدیشن هارد و آدوین- دوبرویل، لندن، گولانز، 1935. ترجمه سرلشکر ارنست سوینتون با مقدمه آندره سیتروئن .
منابع[ویرایش]
- ↑ Dirk Sasse: Franzosen, Briten und Deutsche im Rifkrieg 1921–1926: Spekulanten und Sympathisanten, Deserteure und Hasardeure im Dienste Abdelkrims, Berlin 2014, p. 195. Available here.
- ↑ Christoph Baumer: The History of Central Asia: The Age of Decline and Revival, London/New York (NY) 2018, p. 195. Available here.
- ↑ Dale A. Johnson: Lost Churches on the Silk Road, Raleigh (NC) 2014, p. 229. Available here.
- ↑ Ursula King: Spirit of Fire: The Life and Vision of Pierre Teilhard de Chardin, Maryknoll (NY) 2015, p. 207. Available here.
- ↑ Peter Modler: Das Phänomen des "Ekels vor dem Leben" bei Pierre Teilhard de Chardin, Freiburg im Breisgau 1989, p. 44. Available here. بایگانی‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- ↑ Georges Le Fèvre: La Croisière jaune: Expédition Citroën Centre-Asie, Paris 2020, p. 332. Available here.
- ↑ Alexandre Iacovleff: The Trans-Asia Expedition, in: Nicholas Shoumatoff/Nina Shoumatoff (eds.): Around the Roof of the World, Ann Arbor (MA) 2000, p. 26. Available here.
- ↑ Francine Du Plessix Gray: Them: A Memoir of Parents, London 2006, p. 82. Available here.
- ↑ Cherchi Usai Paolo/Gutowski Alexa: La croisière jaune: Le film dans ses grandes lignes, in: 1895 – Revue d'Histoire du Cinéma, Vol. 12 (1996), pp. 134–143. Available here.
- ↑ Colin Crisp: French Cinema—A Critical Filmography: Volume 1, 1929–1939, Bloomington (IN) 2016, p. 98. Available here.
- ↑ Alan Hayes/Richard McGinlay/Alys Hayes: Two Against the Underworld – The Collected Unauthorised Guide to the Avengers Series 1, Morrisville (NC) 2017, p. 147. Available here.