کارل یاکوب آدولف کریستیان گرهارت
ظاهر
کارل یاکوب آدولف کریستیان گرهارت | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۵ مهٔ ۱۸۳۳ اشپیر، پادشاهی بایرن |
درگذشت | ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۰۲[۱] ورباخ، امپراتوری آلمان |
ملیت | آلمانی |
کارل یاکوب آدولف کریستیان گرهارت (انگلیسی: Carl Jakob Adolf Christian Gerhardt؛ ۵ مهٔ ۱۸۳۳ – ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۰۲) پزشک متخصص داخلی و استاد دانشگاه اهل پادشاهی بایرن بود. وی دانشآموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه وورتسبورگ و بعدها از همکاران ویلهلم گریزینگر در دانشگاه توبینگن بود. او از سال ۱۹۶۰ استاد رشتهٔ پزشکی داخلی در دانشگاه ینا شد و پس از مرگ فردریک تئودور فون فریریشس، جانشین او در شاریته گردید و دومین کلینیک پزشکی داخلی را در آنجا بنیان نهاد. یکی از دستیاران وی در آنجا پاول ارلیش بود. وی به سبب مشارکتهایش در زمینهٔ پزشکی کودکان شناخته میشود و یکی از ویرایشگران کتاب درسی مهم «راهنمای بیماریهای دوران کودکی» بود.[۲] او توانست با استفاده از کلرید آهن، استون را در بیماران دیابتی تشخیص دهد (واکنش گرهارت).[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Gerhardt , Carl Jakob Christian Adolph Neue Deutsche Biographie 6 (1964), S. 284 f.
- ↑ ZVAB.com Handbuch der Kinderkrankheiten
- ↑ Gerhardt's reaction at Who Named It
پیوند به بیرون[ویرایش]
- کارل گرهارت atدر هونیمدئیت؟
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کارل یاکوب آدولف کریستیان گرهارت موجود است.