چو چو
| چو چو | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 یک توله چو چو با رنگ دارچینی | |||||||||||||||||||||||||||
| بقیه نام ها | چو | ||||||||||||||||||||||||||
| کشور | چین | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| سگ خانگی (Canis lupus familiaris) | |||||||||||||||||||||||||||
چو چو یا به اختصار چو[۳] (به چینی: |獢) (به انگلیسی: Chow Chow) یک نژاد سگ است که منشأ آن را چین شمالی[۴] می‌دانند؛ یکی از ویژگی‌های خاص این نژاد، زبان آبی تیره یا بنفش این سگ است. این ویژگی تنها در سگ‌های چو چو و سگ‌های نژاد شار پی وجود دارد.[۵]
چو چو با نام‌های دیگری از جمله chow , Songshi Quan , puffy - lion dog , Tang Quan که همان سگ امپراتور تانگ است، نیز شناخته می‌شود.
ویژگی‌های فیزیکی[ویرایش]
چو چو دارای موهایی انبوه و بلند است که می‌تواند نرم یا زبر باشد. این پوشش در اطراف گردن، کوتاه‌تر است و این ویژگی به حیوان، چهره ای شیر مانند می‌بخشد. این سگ دارای جثه‌ای تنومند با جمجمه کوچک، پهن، مثلثی و گوش‌هایی گرد و ایستاده و پاهایی بلند و دُمی پشمالو است. وزن در نرها ۱۸ تا ۴۱ کیلوگرم و در ماده‌ها ۱۶ تا ۳۹ کیلوگرم است. ارتفاع این سگ نیز ۴۳ تا ۵۶ سانتیمتر است.[۵] بینی سیاه‌رنگ و در مواردی آبی تیره می‌باشد. پوشش بدن و موها بسیار متراکم می‌باشد و به رنگ‌های قرمز، آبی، دارچینی، حنایی و کرمی و ترکیبی از این رنگ‌ها قابل مشاهده است. چشم‌ها بادامی شکل و عمیق است و دید حیوان، محدود است. پاهای صاف و کشیده باعث می‌شود که این سگ در راه رفتن بسیار با شکوه ظاهر شود.
ویژگی‌های رفتاری[ویرایش]
چو چوها معمولاً به عنوان حیوان خانگی در منزل نگهداری می‌شوند و به‌شدت از مالکان و اموال محافظت می‌کنند. چو چوها بیش از حد فعال نیستند و می‌توانند در یک آپارتمان ساکن شوند اما برای جلوگیری از بی‌قراری و بی‌حوصلگی به ورزش روزانه نیاز دارند. این نژاد سگ پیوندهای قوی بسیاری با دوستان و خانواده دارد و معمولاً از یک یا دو عضو اصلی خانواده با شدت بیشتری محافظت می‌کند. این سگ معمولاً آرام و خوش‌رفتار است اما در برابر آموزش به خصوص پس از بلوغ مقاومت می‌کند. چو چوها در تعامل با غریبه‌ها بسیار مردد هستند. با تمرین و آموزش در سنین پایین، می‌توان از این مشکل جلوگیری کرد. به‌دلیل غریزه شکارگری قوی، توصیه می‌شود که این سگ‌ها با قلاده و پشت حفاظ یا فنس و دور از گربه‌ها و سگ‌ها و جانوران کوچک نگهداری شوند. در مطالعه‌ای در ژورنال انجمن دامپزشکی آمریکا، چو چو عامل ۸ مورد از ۲۳۸ مرگ ناشی از گاز گرفتگی توسط سگ طی سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸ بوده‌است.[۶]
تنوع ظاهری[ویرایش]
چوچو با پوششی بسیار متراکم و قرمز رنگ
یک چوچو با زبان ارغوانی —سیاه رنگ
یک چوچو با پوشش کرم رنگ
یک توله چوچو
یک چو چو با رنگ سیاه
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Wilcox, Charlotte (April 1, 1999). The Chow Chow. Capstone. ISBN 978-0-7368-0159-1.
- ↑ "Chow Chow Health & Care Information". AKC. Retrieved February 11, 2017.
- ↑ Charlotte Wilcox (1 April 1999). Chow Chow. Capstone. pp. 7–8. ISBN 978-0-7368-0159-1. Retrieved 4 May 2013.
- ↑ Case, Linda P. (2005). The Dog: Its Behavior, Nutrition, and Health (2nd ed.), p. 23. Blackwell Publishing. ISBN 0-8138-1254-2.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ https://books.google.com/books?id=NiPQPLXJ2SgC. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۴-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۳.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chow Chow». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ چو چو موجود است. |