مارگارت چان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از چان، مارگارت)
مارگارت چان

نشان امپراتوری بریتانیا، قاضی صلح و همکار کالج سلطنتی پزشکان
陳馮富珍
مارگارت چان در نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد در ۲۰۱۱
هفتمین مدیر سازمان جهانی بهداشت
دوره مسئولیت
۹ نوامبر ۲۰۰۶ – اول ژوئیه ۲۰۱۷
پس ازآندرس نوردستروم (کفیل)
پیش ازتدروس ادهانوم
چهارمین مدیر بهداشت وزارت بهداشت (هنگ کنگ)
دوره مسئولیت
۶ ژوئن ۱۹۹۴ – ۲۰ اوت ۲۰۰۳
پس ازLee Shu-Hung
پیش ازلام پینگ یان
اطلاعات شخصی
زاده
مارگارت فانگ فو چان

۲۱ اوت ۱۹۴۷ ‏(۷۶ سال)
هنگ کنگ
ملیتچینی
کانادایی[۱]
همسر(ان)دیوند چان[۲]
محل تحصیلگواهی کالج آموزش نورت کوت هنگ کنگ
کارشناسی هنر از دانشگاه انتاریوی غربی، پزشک
دانشگاه ملی سنگاپور (کارشناسی ارشد)
مارگارت چان
نویسه‌های چینی سنتی陳馮富珍
نویسه‌های چینی ساده‌شده陈冯富珍

مارگارت چان فونگ فو چون (به انگلیسی: Margaret Chan Fung Fu-chun) OBE JP FRCP[۳] (زاده ۲۱ اوت ۱۹۴۷) یک پزشک چینی - کانادایی است که به عنوان مدیر کل سازمان جهانی بهداشت(WHO) نمایندگی جمهوری خلق چین[۴] را از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۷ بر عهده داشت. چان قبلاً به عنوان مدیر بهداشت در دولت هنگ کنگ (۱۹۹۴–۲۰۰۳) و نماینده مدیر کل سازمان جهانی بهداشت برای آنفلوآنزای همه گیر خدمت کرده‌است. او دستیار مدیر کل سازمان بهداشت جهانی برای بیماری‌های واگیر از (۲۰۰۳–۲۰۰۶) خدمت کرده‌است. در سال ۲۰۱۴، فوربز او را در رده سی‌امین زن قدرتمند جهان قرار داد.[۵] او در اوایل سال ۲۰۱۸ به کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین (CPPCC) پیوست.

او به دلیل پیشگیری از شیوع آنفلوانزای مرغی H5N1 در ۱۹۹۷ و شیوع سارس در ۲۰۰۳ در هنگ کنگ، و همچنین به خاطر سفرهای مکرر خود در دوران مدیرکلی سازمان جهانی بهداشت در پهنه گسترده‌ای مورد انتقاد قرار گرفت.[۶]

سنین جوانی و تحصیل[ویرایش]

چان در هنگ کنگ بریتانیا، که اکنون منطقه اداری ویژه هنگ کنگ در جمهوری خلق چین است، به دنیا آمد و بزرگ شد. اجداد او از شوند، گوانگدونگ آمده بودند.

چان مدرک حرفه‌ای خود در اقتصاد خانگی را در کالج آموزشی نورت کوت در هنگ کنگ دریافت کرد. او لیسانس هنر را با گرایش اقتصاد خانگی در سال ۱۹۷۳ به دست آورد و دکترای پزشکی را در سال ۱۹۷۷ از دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا دریافت کرد. او در سال ۱۹۸۵ مدرک کارشناسی ارشد علوم (بهداشت عمومی) را از دانشگاه ملی سنگاپور دریافت کرد.[۷][۸][۹]

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

در آغاز کار[ویرایش]

چان در دسامبر ۱۹۷۸ به عنوان افسر پزشکی به هنگ کنگ پیوست. در نوامبر ۱۹۸۹، او به سمت دستیار مدیر وزارت بهداشت ارتقا یافت. در آوریل ۱۹۹۲، او به سمت معاون مدیر ارتقا پیدا کرد و در ژوئن ۱۹۹۴، به عنوان اولین زن در هنگ کنگ به عنوان سرپرست وزارت بهداشت برگزیده شد.

مدیر بهداشت در هنگ کنگ، ۲۰۰۳–۱۹۹۴[ویرایش]

چان از انتقال از بریتانیا به حکومت چین-هنگ کنگ در ژوئن ۱۹۹۷ جان سالم به در برد. مشخصات او با مدیریت او در آن سمت‌ها، در مورد شیوع آنفلوانزای مرغی H5N1 در سال ۱۹۹۷ و شیوع سارس در هنگ کنگ در سال ۲۰۰۳ افزایش یافت.[۱۰][۱۱] پس از مرگ اولین موارد H5N1، چان ابتدا سعی کرد با جملاتی مانند «من دیشب مرغ خوردم» یا «من هر روز مرغ می‌خورم، وحشت نکنید، همه» به ساکنان هنگ کنگ اطمینان دهد. هنگامی که موارد دیگر H5N1 ظاهر شد، او به دلیل گمراه کردن مردم مورد انتقاد قرار گرفت. او به «نماد جهل و تکبر» تبدیل شد که به ذهنیت «کسب و کار به‌طور معمول» در رویه‌های ایدئولوژیک و نهادی درون بوروکراسی تجسم بخشیده‌است و این موضوعات به‌ویژه پس از واگذاری بروز می‌کند. در پایان، او به دلیل کمک به کنترل این بیماری همه گیر با کشتار ۱/۵ میلیون مرغ در منطقه در مواجهه با مخالفت‌های سیاسی شدید، اعتبار کسب کرد.

عملکرد او در طول شیوع سارس که در نهایت منجر به مرگ ۲۹۹نفر شد، انتقاد شدید شورای قانونگذاری هنگ کنگ و بسیاری از مبتلایان به سارس و بستگان آن‌ها را برانگیخت.[۱۱] او به دلیل منفعل بودن، همچنین با اطلاعات گمراه‌کننده‌ای که توسط مقامات سرزمین اصلی به اشتراک‌گذاشته‌شد و عدم اقدام سریع توسط شورای قانونگذاری مورد انتقاد قرار گرفت.[۱۲] او همچنین به دلیل فقدان خرد سیاسی که در بی‌تفاوتی او نسبت به گزارش‌های رسانه‌ها و ترس گسترده عمومی در آن زمان مشهود بود انتقاد شد. از سوی دیگر، کمیته تخصصی سارس که توسط دولت هنگ کنگ برای ارزیابی نحوه مدیریت بحران ایجاد شد،[۱۳] بر این اعتقاد بود که این شکست تقصیر چان نبوده بلکه به دلیل ساختار سیستم مراقبت بهداشتی هنگ کنگ صورت گرفته‌است.[۱۴]

مدیرکل سازمان بهداشت جهانی (WHO)، ۲۰۰۶–۲۰۱۷[ویرایش]

چان دو دوره پنج ساله به عنوان مدیر کل سازمان جهانی بهداشت خدمت کرد. چان که در نوامبر ۲۰۰۶ به این سمت منصوب شد، اولین دوره مدیرکلی او تا ژوئن ۲۰۱۲ ادامه یافت.[۱۵] چان هنگام انتصاب در سخنرانی خود «بهبود و سلامت مردم آفریقا و سلامت زنان» را به عنوان شاخص کلیدی عملکرد سازمان بهداشت جهانی ابراز داشت، و خواست تا تمرکز سازمان بهداشت جهانی روی «مردمی که به شدت نیاز دارند» متمرکز شود.[۱۶] در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، چان توسط هیئت اجرایی سازمان بهداشت جهانی برای دومین دوره نامزد شد و در ۲۳ مه ۲۰۱۲ توسط مجمع جهانی بهداشت مورد تأیید قرار گرفت.[۱۷] چان در سخنرانی پذیرش خود نشان داد که پوشش جهانی به عنوان یک «برابر کننده قدرتمند» و قدرتمندترین است.[۱۸] مفهوم سلامت عمومی دوره جدید چان از اول ژوئیه ۲۰۱۲ آغاز شد و تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷ ادامه یافت.[۱۸]

دوره اول مدیریت[ویرایش]

در فوریه ۲۰۰۹، چان هنگام بازدید از تایلند، خشم گروه‌های بشردوستانه و جامعه مدنی از جمله پزشکان بدون مرز را با زیر سؤال بردن کیفیت داروهای ژنریک برانگیخت.[۱۹]

در سال ۲۰۱۰، چان به دلیل «نواختن زنگ خطا» در مورد همه‌گیری آنفلوانزای ۲۰۰۹ مورد انتقاد قرار گرفت که معلوم شد بسیار خفیف تر از حد انتظار بود.[۲۰]

دوره دوم مدیریت[ویرایش]

مارگارت چان و رئیس‌جمهور برزیل دیلما روسف در ۲۰۱۶

در اواخر ۲۰۱۳ سازمان بهداشت جهانی متهم به تعویق انداختن واکسن فلج اطفال پس از بازگشت فلج اطفال در زمان بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه شد.[۲۱]

در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، چان بار دیگر به دلیل واکنش کند سازمان بهداشت جهانی نسبت به همه‌گیری ویروس ابولا در آفریقای غربی مورد انتقاد شدید قرار گرفت.[۲۲][۲۳]

در سال ۲۰۱۶ به درخواست مجمع جهانی بهداشت، چان برنامه فوریت‌های بهداشتی را راه‌اندازی کرد.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Young, Ian (28 May 2013). "از هنگ کنگ به کاناداback: migrants who came home from home". South China Morning Post. Retrieved 25 July 2013.
  2. ↑ "Possible WHO head is Western grad". The London Free Press. 13 October 2006.
  3. ↑ "Complete curriculum vitae of Dr Margaret Chan". Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China. Beijing, China: People's Republic of China. 2005. Archived from the original on 30 July 2020. Retrieved 22 November 2014.
  4. ↑ "Director-General: Dr Margaret Chan". Archived from the original on 14 November 2006.
  5. ↑ Howard, Caroline (28 May 2014). "The World's Most Powerful Women 2014". Forbes.
  6. ↑ Cheng, Maria (22 May 2017). "Health agency spends more on travel than AIDS". Associated Press. Retrieved 27 June 2017.
  7. ↑ "陈冯富珍 院长-清华大学万科公共卫生与健康学院". vsph.tsinghua.edu.cn. Archived from the original on 2022-12-09. Retrieved 2022-12-09.
  8. ↑ "CHAN, Margaret (née Fung Fu-chun)" (PDF). Radboud University, the Netherlands. 2021-05-30. Archived from the original (PDF) on 2022-12-09. Retrieved 2022-12-09.
  9. ↑ "Curriculum vìtae – Dr Margaret FD Chan BSc, MD (Canada) MSc PH (Singapore)" (PDF). World Health Organization. 2011-12-19. Archived from the original (PDF) on 2021-11-22. Retrieved 2022-12-09.
  10. ↑ «公共衛生與生物科技». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۳.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ «Swine virus fears mount». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۳.
  12. ↑ «Select Committee to inquire into the handling of the Severe Acute Respiratory Syndrome outbreak by the Government and the Hospital Authority».
  13. ↑ Ma, Ngok (2004). "SARS and the Limits of the Hong Kong SAR Administrative State". Asian Perspective. 28 (1): 99–120. doi:10.1353/apr.2004.0035. ISSN 2288-2871.
  14. ↑ «Improving Global Health — Margaret Chan at the WHO».
  15. ↑ «WHO | Director-General Elect: Dr Margaret Chan». web.archive.org. ۲۰۰۶-۱۱-۱۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۳.
  16. ↑ «The Standard - Hong Kong's First FREE English Newspaper». web.archive.org. ۲۰۰۹-۰۵-۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ مه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۳.
  17. ↑ «WHO | Dr Margaret Chan nominated for a second term to be WHO Director-General». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۱-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۳.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ «WHO | Dr Margaret Chan appointed to a second term as Director-General». web.archive.org. ۲۰۱۲-۰۵-۲۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۳.
  19. ↑ «HEALTH: WHO Chief's Stand on Generic Drugs Slammed». web.archive.org. ۲۰۰۷-۰۳-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۷.
  20. ↑ "World looks for a better doctor". POLITICO (به انگلیسی). 2017-01-22. Retrieved 2023-07-07.
  21. ↑ Sengupta، Somini (۲۰۱۵-۰۱-۰۷). «Effort on Ebola Hurt W.H.O. Chief» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۱۱.
  22. ↑ Sengupta، Somini (۲۰۱۵-۰۱-۰۷). «Effort on Ebola Hurt W.H.O. Chief» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۱۱.
  23. ↑ Lucey, Daniel R.; Gostin, Lawrence O. (2016-03-01). "The Emerging Zika Pandemic: Enhancing Preparedness". JAMA. 315 (9): 865–866. doi:10.1001/jama.2016.0904. ISSN 0098-7484.

پیوند به بیرون[ویرایش]

سِمَت‌های سازمان‌های ناسودبَر
پیشین:
آندرس نوردستروم (کفیل) 		مدیرکل سازمان بهداشت جهانی
۲۰۱۷–۲۰۰۷ 		پسین:
تدروس ادهانوم
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مارگارت_چان&oldid=38745369»