پیوتر ایوانوویچ شاردینین
| پیوتر ایوانوویچ شاردینین | |
|---|---|
Пётр Иванович Чардынин | |
 | |
| نام بومی | Пётр Иванович Чардынин |
| نام هنگام تولد | ایوانوویچ کراساوتسف |
| زادهٔ | ۱۰ فوریهٔ ۱۸۷۳ سیمبریسک, امپراتوری روسیه (اکنون اولیانوفسک, روسیه) |
| درگذشت | ۱۴ اوت ۱۹۳۴ (۶۱ سال) ادسا, اوکراین |
| پیشه | کارگردان سینما فیلمنامهنویس بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۰۹–۱۹۲۸ |
پیوتر ایوانوویچ شاردینین (روسی: Пётр Иванович Чардынин) (۱۰ فوریه [سبک قدیمی: ۲۸ ژانویه] ۱۸۷۳ – ۱۴ اوت ۱۹۳۴) کارگردان، فیلمنامهنویس و بازیگر روسی بود. او یکی از پیشگامان صنعت فیلم روسیه بود و در دوران امپراتوری روسیه بیش از صد فیلم صامت کوتاه و بلند را در طول دوران حرفه‌ای خود کارگردانی کرد.[۱]
بیوگرافی
[ویرایش]شاردینین در ۱۰ فوریه ۱۸۷۳ با نام ابتدایی پیوتر ایوانوویچ کراساوتسف در شهر سیمبیرسک در امپراتوری روسیه -که اکنون با نام شهر اولیانوفسک در روسیه شناخته می‌شود- به دنیا آمد. در سال ۱۸۹۰ در مدرسه درام انجمن فیلارمونیک مسکو پذیرفته شد و در آنجا از سال ۱۸۹۱ زیر نظر ولادیمیر نمیروویچ دانچنکو تحصیل کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، او نام هنری شاردینین را برگزید و در تئاترهای استانی روسیه در بلگورود و اورخوو به بازیگری و کارگردانی پرداخت.[۱]
او برای اولین بار در سال ۱۹۰۷ به تجربه در عرصه فیلم کوتاه پرداخت. در سال ۱۹۰۸، شاردینین به گروه وودنسکی نارودنی دام در مسکو پیوست و به عنوان بازیگر در نمایش‌های «عروسی روسی قرن شانزدهم» و «آهنگ درباره تاجر کلاشینکف» ایفای نقش کرد. در سال ۱۹۰۰، شاردینین اولین تجربه کارگردانی خود را با فیلم کوتاه «قدرت تاریکی» آغاز کرد و در مدت زمان کوتاهی توانست کارگردان اصلی کمپانی فیلم الکساندر خانژونکوف شود. اما در سال ۱۹۱۶ در رقابت با یوگنی باوئر، کمپانی خانژونکوف را ترک کرد و به همراه ورا خلودنایا و چند بازیگر برجسته دیگر به استودیوی دیمیتری خاریتونوف در اودسا پیوست. در آنجا، شاردینین چندین فیلم موفق از جمله «ساکت باش، غم من، ساکت باش» را ساخت. او یکی از پرکارترین فیلمسازان روسی بود، به طوری که تا سال ۱۹۱۸ حدود ۱۲۰ تا ۲۰۰ فیلم را کارگردانی کرد که بسیاری از آن فیلم‌ها اقتباس‌های ادبی بودند.[۱]
شاردنین از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۳ در ایتالیا، فرانسه، آلمان و لتونی زندگی و کار کرد. در سال ۱۹۲۳، او به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت تا در استودیو فیلم اودسا کار کند، و در این استدیو چندین فیلم درباره تاریخ اوکراین را کارگردانی کرد. در اوایل دهه ۱۹۳۰، شاردینین توسط مقامات شوروی از کارگردانی منع شد و در سال ۱۹۳۴ بر اثر سرطان کبد درگذشت.[۱]
زندگی شخصی
[ویرایش]شاردینین چندین‌بار ازدواج کرد. یکی از ازدواج‌های او با مارگاریتا بارسکایا بود که در دهه ۱۹۲۰ در یازده فیلم او به عنوان دستیار کارگردان حضور داشت.
گزیده فیلم‌شناسی
[ویرایش]
| سال | نام فیلم | توضیحات |
|---|---|---|
| ۱۹۰۹ | قدرت تاریکی
(The Power of Darkness) |
فیلم کوتاه |
| روح‌های مرده
(Dead Souls) | ||
| افسونگر
(The Enchantress) | ||
| ۱۹۱۰ | بویار اورشا
(Boyarin Orsha) | |
| احمق
(Idiot) | ||
| ملکه بیل
(The Queen of Spades) | ||
| وادیم
(Vadim) | ||
| ۱۹۱۱ | در شهر پسر
(Na boykom meste) |
فیلم سینمایی |
| سونات کرویتزر
(The Kreutzer Sonata) | ||
| ۱۹۱۲ | رابوچایا اسلوبودکا
(Rabochaya slobodka) |
فیلم کوتاه |
| ۱۹۱۳ | جنگ و صلح
(Voyna i mir) | |
| آپارتمان عمو
(Uncle's Apartment) |
دستیار کارگردان | |
| ۱۶۱۳ | ||
| غول
(Obryv) |
فیلم سینمایی | |
| خانه کوچک در کولمنا
(The Little House in Kolomna) |
فیلم کوتاه | |
| ۱۹۱۴ | روکا
(V rukakh besposhchadnogo roka) | |
| فراموش می‌کنی؟
(?Ty pomnish li) |
فیلم سینمایی | |
| غیرت
(Revnost) |
فیلم کوتاه | |
| زن فردا
(Zhenshchina zavtrashevo dnya) |
فیلم سینمایی | |
| تامبوی
(Sorvanets) | ||
| گل داوودی
(Chrysanthemums) | ||
| ۱۹۱۵ | وطن تاریکی
(Vlast tmy) |
فیلم کوتاه |
| فقیر و بدبخت
(Ubogaya i naryadnaya) |
فیلم سینمایی | |
| کمدی مرگ
(Komediya smerti) |
فیلم کوتاه | |
| کاتیوشا ماسلوا
(Katyusha Maslova) |
فیلم سینمایی | |
| پای لنگ
(Hromonozhka) | ||
| محله‌های فقیرنشین پترزبورگ
(Peterburgskiye trushchobi) |
دستیار کارگردان | |
| ناتاشا روستوا
(Natasha Rostova) |
فیلم سینمایی | |
| سیل
(Potop) | ||
| سایه‌های گناه
(Teni grekha) | ||
| جوراب ونیزی
(Venetziansky chulok) | ||
| عشق به یک مشاور دولتی
(Lyubov statskogo sovetnika) | ||
| قرارداد دراکونیایی
(Drakonovskiy kontrakt) | ||
| سراب‌ها
(Mirages) |
فیلم کوتاه | |
| ۱۹۱۷ | کنار شومینه
(By the Fireplace) |
فیلم سینمایی |
| ۱۹۱۸ | ساکت باش غم من؛ ساکت باش
(Be Silent, My Sorrow, Be Silent) | |
| ۱۹۲۰ | داستان هفت مرد به دار آویخته
(Rasskaz o semi poveshennykh) | |
| ۱۹۲۱ | دوبروسکی، آتامان دزد
(Dubrowsky, der Räuber Ataman) | |
| ۱۹۲۵ | اوکراسیا
(Ukraziya) | |
| ۱۹۲۶ | تاراس شوچنکو
(Taras Shevchenko) |