میرصادق صدریه
میرصادق صدریه | |
|---|---|
 | |
| سفیر ایران | |
| سفیر ایران در آلمان، رمانی و عراق | |
| پادشاه | محمدرضا پهلوی |
| نخست‌وزیر | شاهپور بختیار |
| سفیر ایران در آلمان | |
| گمارنده | محمد رضا پهلوی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲ فوریهٔ ۱۹۲۵۱۳ بهمن ۱۳۰۳۸ رجب ۱۳۴۳ یزد، ایران |
| درگذشته | ۴ نوامبر ۲۰۰۹ (۸۴ سال)۱۳ آبان ۱۳۸۸ تورنتو، کانادا |
| آرامگاه | گورستان مونت پلزنت، تورنتو |
| ملیت | ایرانی |
| حزب سیاسی | نهضت مقاومت ملی ایران |
| همسر(ان) | مهین‌بانو عظیمی مریم شیخ‌الاسلامی |
| فرزندان | فرهاد، فرید (وفا)، علی (نکیسا) عیسی و صنم |
| محل تحصیل | دکترای اقتصاد از دانشگاه کلن |
| خدمات نظامی | |
| خدمت/شاخه | وزارت امور خارجه ایران |
| سال‌های خدمت | ۱۳۰۸–۱۳۵۷ |
| یگان | دفتر وزارت خارجه ایران |
صادق صدریه، دیپلمات ایرانی و کارمند بلندپایهٔ وزارت امور خارجه ایران در دوران سلطنت محمدرضا شاه پهلوی بود.[۱] او به زبان‌های آلمانی، فرانسه و انگلیسی تسلط کامل داشت.[۲]
وی آخرین سفیر دولت شاهنشاهی ایران در آلمان غربی بود. پیش از آن در مقام سفیر ایران در عراق و رومانی خدمت کرد. او همچنین در مقام رایزن خارجی ایران در اسرائیل، کویت و افغانستان نیز خدمت کرد.[۳]
میرصادق صدریه در سال ۱۳۰۳ در یزد به دنیا آمد. او مدرک کارشناسی در علوم سیاسی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد. او از دانشگاه کلن با مدرک کارشناسی ارشد و دکتری در اقتصاد بین‌الملل فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۹۴۶ میلادی، به وزارت امور خارجه پیوست و در ظرفیت‌های مختلف در آن وزارتخانه خدمت کرد. او در جلسات چندجانبه و منطقه‌ای مختلف نمایندهٔ دولت ایران بود و به عنوان مشاور و مذاکره‌کنندهٔ ارشد در هیئت ایرانی مذاکرات ایران و عراق در الجزایر در سال ۱۹۷۵ خدمت کرد که منتهی به عقد قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر شد.
به دلیل خدمات طولانی و متعهدانه‌اش به کشور خود، سفیر صدریه مدال‌های افتخار زیادی دریافت کرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، به پاریس رفت و به همراه احمد میرفندرسکی به عنوان مشاور امور خارجی به تیم شاپور بختیار در نهضت مقاومت ملی ایران پیوست. [۴][۵] این همکاری تا ترور شاپور بختیار ادامه داشت.[۶]
میسیون ایران در تلآویو[ویرایش]
میرصادق صدریه در سال ۱۳۴۲ سمت نمایندهٔ ایران در دفتر تجاری ایران در تلآویو را عهده‌دار شد. این دفتر، نمایندگی غیررسمی میسیون ایران در کشور اسرائیل بود.
تدوین پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای[ویرایش]
دیپلمات‌های ایرانی از جمله صادق صدریه، منوچهر زلی، منوچهر فرتاش و جعفر ندیم از ابتدا در تدوین پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای یا به اختصار ان‌پی‌تی دخیل بودند.[۷]
تدوین عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر[ویرایش]
تدوین و تنظیم قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر با نظارت وی به عنوان مدیر دفتر وزارت خارجه ایران انجام شد.[۸][۹][۱۰]
دوره‌های کاری[ویرایش]
- ۱۹۵۴ - اولین جایزه خود را از دولت جمهوری فدرال آلمان دریافت کرد و در دهمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک با همراهی هیئتی از ایران شرکت کرد.
- ۱۳۳۶ - به عنوان منشی اول سفارت ایران در پاریس به فرانسه اعزام شد و همزمان به عنوان رایزن بازار مشترک اروپا منصوب شد.
- ۱۹۶۰ - رایزن سفارت ایران و سپس حامی سرکنسولگری ایران در هرات افغانستان.
- ۱۹۶۱ - ارسال به سرکنسولگری سفارت ایران در کویت.
- ۱۳۴۲ - به عضویت شورای عالی امور استخدامی و حامی اداره هفتم سیاسی خلیج فارس درآمد. در همان سال به دلایل سیاسی به عنوان مستشار به سفارت ایران در برن و محل خدمتش در تل آویو اسرائیل اعزام شد.
- ۱۳۴۷ - رئیس پنجمین دفتر سیاسی و به عنوان عضو علی‌البدل هیئت ایرانی در بیست و سومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد عازم نیویورک شد.
- ۱۹۷۰ - به عنوان سفیر ایران در بخارست - رومانی
- ۱۹۷۴ - سفیر ایران در بغداد - عراق[۱۱]
- ۱۹۷۸ - سفیر ایران در آلمان فدرال[۱۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "گفت‌وگو با مهدی بشارت، کاردار پیشین ایران در بغداد".
- ↑ زندگینامه دکتر میرصادق صدریه، وبگاه ملیون
- ↑ "RADIO BROADCASTS OF TWICE-DAILY WEATHER REPORTS- page 5". Science. 67 (1730): 210–211. 1928-02-24. doi:10.1126/science.67.1730.210-a. ISSN 0036-8075.
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ Khonsari, Mehrdad. "The National Movement of the Iranian Resistance 1979-1991. The role of a banned opposition movement in international politics, June 1995, Pages 167, 294, 302" (PDF).
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ The World and the ‘Imminent’ Iranian Bomb, Asharq Al-Awsat
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ "گفت‌وگو با مهدی بشارت، کاردار پیشین ایران در بغداد".
- ↑ Campbell, John C.; Taheri, Amir (1986). "The Spirit of Allah: Khomeini and the Islamic Revolution". Foreign Affairs. 64 (4): 172, 346. doi:10.2307/20042753. ISSN 0015-7120. JSTOR 20042753.
- ↑ "List of ambassadors of Iran to Iraq", Wikipedia (به انگلیسی), 2021-07-09, retrieved 2021-07-09
- ↑ Garner, Alice; Kirkby, Diane (2018-10-25), "List of figures", Academic ambassadors, Pacific allies, Manchester University Press, doi:10.7765/9781526128980.00003, ISBN 978-1-5261-2898-0, retrieved 2021-07-09
پیوند به بیرون[ویرایش]
- اتحاد خائن: معاملات مخفی اسرائیل، ایران و ایالات متحده
- زندگینامه دکتر میر صادق صدریه- نوشته مریم شیخ الاسلامی- وب سایت نهضت مقاومت ملی
- فصل اول : قلب ایران در قلب اروپا (امام در پاریس) سفارتخانه‌های شاه در تصرف نیروهای انقلاب
- دکتر علی اکبر ولایتی، نمایندگان دیپلماتیک حکومت پهلوی در اسرائیل
- عبدالرحمان صدریه، قریه ما، چاپ ۱، انتشارات خامه، ۱۳۶۰
- صادق طباطبایی، قلب ایران در قلب اروپا (امام در پاریس)، ۱۳۸۷، صفحهٔ ۱۵۱
- گزارش شماره ۱۸۶۶ مورخ ۳/۱۱/۱۳۴۴ از دکتر میرصادق صدریه به وزارت امور خارجه، نمایش تلآویو، سال ۱۳۳۸–۴۹، کارتن ۱۱، پرونده ۹۲
- گزارش شماره ۲۸۱ مورخ ۱۱/۲/۱۳۴۵ از دکتر میرصادق صدریه به وزارت امور خارجه، نمایش تلآویو، سال ۱۳۳۸–۴۹، کارتن ۱۱، پرونده ۹۲.
- خوانساری، مهرداد، پایان‌نامه دکتری. نهضت ملی مقاومت ایران ۱۹۷۹–۱۹۹۱. نقش یک جنبش ممنوعه مخالف در سیاست بین‌الملل، ژوئن ۱۹۹۵، صفحات ۱۶۷، ۲۹۴، ۳۰۲
- ایران هسته ای: تولد یک دولت اتمی، دیوید پاتریکاراکوس، آی بی تائوریس، لندن، ۳۰ اوت ۲۰۱۲