پیش‌نویس:عقد معین

عقود معین عقودی هستندکه:

اولاً دارای نام خاص هستند. مثل بیع، اجاره، مضاربه و.... غالباً این عقود به دلیل پرکاربرد بودن و رواج آنها درمیان اشخاص دارای نام معین شده اند.

ثانیاً احکام آن ها در قانون مدنی آمده است. بنابراین علاوه بر رعایت قواعد عمومی صحت معاملات باید قواعد و شرائط اختصاصی نیز در مورد آن ها لحاظ شود.

تعداد عقود معین بیش از 20 عقد است که عبارتند از:بیع، اجاره، صلح، هبه، مضاربه، مزارعه، مساقات، شرکت، معاوضه، وکالت، کفالت، ضمان، حواله، رهن، عاریه، ودیعه، قرض، وقف، نکاح، جعاله، (به عقیده بعضی وصیت تملیکی و...)

در مقابل عقود معین، عقود غیرمعین را داریم که همان قراردادهای خصوصی هستند که به موجب ماده 10 قانون مدنی دارای اعتبار هستند. شرط صحت این قراردادها رعایت همان قواعد عمومی صحت معاملات مندرج در ماده 190 قانون مدنی است و دیگر اینکه مخالف صریح قواعد آمره قانون، نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشند.

علاوه بر مطالبیکه در بالا ذکر شد از دیگر تفاوتهای عقود معین و نامعین اینست که چنانچه قراردادهای خصوصی نسبت به مساله ای که مورد اختلاف طرفین است ساکت باشد(آن مساله در قرارداد مشخص نشده باشد) باید اراده طرفین، حین العقد(زمان انعقاد عقد) را احراز کرد ولی درباره عقود معین در اینصورت ابتدا باید به متن قانون رجوع کرد.

برای عقود نامعین یا همان قراردادهای خصوصی میتوان مثلا قرارداد حق التدریس که البته میتوان آن را نوعی پیمانکاری دانست مثال زد.