پیش‌نویس:سیستم کمک راننده پیشرفته

سیستم کمک راننده پیشرفته ( ADAS )(آداس)، هرگروهی از فناوری های الکترونیکی است که به رانندگان در رانندگی و پارک کردن کمک می کند. با رابط امن ماشین-انسان، آداس، ایمنی جاده و خودرو را افزایش می دهد. آداس از فناوری پیشرفته همانند سنسورها و دوربین ها برای تشخیص خطاهای راننده یا موانع نزدیک استفاده می کند و بر این اساس پاسخ می دهد. آداس می تواند بسته به ویژگی های تعبیه شده در خودرو سطوح مختلفی از رانندگی خودکار را فعال کند.

از آنجایی که بیشتر تصادف های جاده ای به دلیل خطای انسانی اتفاق می افتند، آداس برای خودکارسازی، سازگاری و بهبود فناوری خودرو برای رانندگی بهتر و امن توسعه داده شده است. ثابت شده است که آداس تلفات جاده ای را با به حداقل رساندن خطای انسانی کاهش می دهد. قابلیت های ایمنی طراحی شده اند تا از تصادف ها و برخورد ها جلوگیری کنند با ارائه فناوری‌هایی که به راننده در مورد مشکلات هشدار می‌دهند، اجرای حفاظ ها و در دست گرفتن کنترل خودرو در صورت نیاز. قابلیت های تطبیقی می توانند نور را خودکار کنند، کروز کنترل سازگار را افراهم کنند، به جلوگیری از برخوردها کمک کنند، جهت یابی ماهواره‌ای و هشدارهای ترافیکی را در خود بگنجانند، به رانندگان در مورد موانع احتمالی هشدار دهند، به خروج از مسیر و مرکز خط کمک کنند، مسیر یابی کمکی با تلفن‌های هوشمند را ارائه دهند و قابلیت های دیگری را فراهم کنند.

طبق یک گزارش تحقیقاتی در سال 2021 از کانالیز(سنگاپور) ، تقریباً 33 درصد از وسایل نقلیه جدید که در ایالات متحده، اروپا، ژاپن و چین فروخته شدند، قابلیت های سیستم کمک راننده پیشرفته را داشتند. این شرکت همچنین پیش بینی کرد که پنجاه درصد از خودروهای موجود در جاده ها تا سال 2030 دارای این سیستم خواهند بود.

واژه شناسی

بعضی گروه‌ها از استاندارد شدن این نام حمایت می‌کنند، مانند اخطار برخورد از روبرو و ترمز اضطراری خودکار به جای هشدار برخورد از جلو و یا پشتیبانی ترمز شهری هوشمند.

چنین استانداردسازی هایی توسط AAA, JD Power و SAE International ترویج شده اند.

مفهوم، تاریخ و توسعه

آداس اولین بار در دهه 1970 با استفاده از سیستم ترمز ضد قفل استفاده شد. خیلی زود آداس کنترل پایداری الکترونیکی، ترمزهای ضد قفل، سیستم های اطلاعات نقاط کور، هشدار خروج از خط، کروز کنترل تطبیقی و کنترل کشش را شامل شد. این سیستم ها می توانند با تنظیمات تراز مکانیکی یا آسیب ناشی از یک برخورد تحت تاثیر قرار گیرند. این امر سبب شده است تا سازندگان زیادی بعد از انجام یک تراز مکانیکی، نیازمند تنظیم مجدد خودکار این سیستم ها باشند.

مفاهیم فنی

با تکیه بر داده هایی که محیط بیرون خودرو را نمایش می دهند، در مقایسه با داده های داخلی، آداس را از دیگر سیستم های کمک راننده متمایز می کند. آداس به منابع داده های متعددی مثل تصویربرداری خودرو، رادار ، پردازش تصویر ، چشم کامپیوتری و شبکه‌ داخلی خودرو متکی است. ورودی های بیشتری نیز از منابع دیگر جدا از پلتفرم اولیه وسیله نقلیه از جمله وسایل نقلیه دیگر و زیرساخت امکان پذیر است.خودروهای مدرن آداس را به وسایل الکترونیکی خود افزوده اند. تولیدکنندگان می‌توانند از طریق بروزرسانی هوایی، ویژگی‌های جدید را در فرآیند طراحی یا پس از تولید اضافه کنند.

سیستم های کمک راننده پیشرفته سیستم های بلادرنگ هستند چون به ورودی های متعدد به سرعت واکنش نشان می دهند و اطلاعات ورودی را اولویت بندی می کنند تا از حوادث جلوگیری کنند.سیستم‌ها از زمان بندی اولویت‌های پیشگیرانه استفاده می‌کنند تا تشخیص بدهندابتدا کدام کار باید انجام شود.

تشخیص اشتباه این اولویت ها می تواند بیشتر از اینکه سودمند باشد، مضر باشد.

سطوح و مراتب ADAS(آداس)

سیستم های پیشرفته کمک راننده بر اساس میزان اتوماسیون و مقیاس ارائه شده توسط انجمن مهندسین خودرو به سطوح مختلفی تقسیم می شوند. آداس می تواند به پنج سطح تقسیم شود. در سطح 0، آداس نمی تواند ماشین را کنترل کند و فقط می تواند اطلاعاتی را برای رانندگان فراهم کند تا خودشان تفسیر کنند. برخی سیستم هایی که سطح 0 شناخته می شوند عبارتند از: سنسورهای پارک، نمای فراگیر، تشخیص علائم راهنمایی و رانندگی، هشدار خروج از لاین، دید در شب، سیستم اطلاعات نقاط کور، هشدار ترافیک پشت و برخورد از روبرو. سطوح ۱ و ۲ از این جهت خیلی به هم شبیه هستند که در هر دو بیشتر تصمیم گیری ها با راننده است. تفاوتشان این است که سطح ۱ می تواند فقط کنترل یک عملکرد را بر عهده بگیرد و سطح ۲ چندین کار را برای کمک به راننده انجام می دهد. سیستم هایی که به عنوان سطح ۱ شناخته می شوند عبارتند از: کروز کنترل تطبیقی، کمک ترمز اضطراری، کمک ترمز اضطراری خودکار، حفظ بین خطوط و خط وسط. سیستم هایی که سطح ۲ در نظر گرفته می شوند : کمک در بزرگراه، اجتناب از موانع مستقل، و پارک خودکار. از سطح ۳ تا ۵، میزان کنترل وسیله نقلیه افزایش می یابد. سطح ۵ جایی است که وسیله نقلیه کاملاً مستقل است. برخی از این سیستم ها هنوز به طور کامل در خودروهای تجاری تعبیه نشده اند. به عنوان نمونه، راننده بزرگراه، سیستم سطح ۳ است و پارک خودکار سیستم سطح ۴ است که هر دو در سال ۲۰۱۹ به طور کامل مورد استفاده تجاری قرار نگرفتند. سطوح را می توان با عناوین زیر شناخت:

سطح ۰ - بدون خودکار ، سطح ۱ - کنترل مشترک ، سطح ۲ - بدون دخالت دست ، سطح ۳ - چشم بسته ،‌ سطح 4 - بدون فکر و سطح ۵ - فرمان اختیاری . رده:سامانه‌های پیشرفته دستیار راننده