پیش‌نویس:اثر عناصر آلیاژی در فولاد ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تاثیر عناصر آلیاژی در مستحکم سازی آهن به ترتیب نزولی به صورت زیر میباشد :

۱-کروم : عنصری است که قابلیت سخت شدن را زیاد میکند ، مقاومت به سایش و فرسایش را بهبود میبخشد

۲-تنگستن : باعث افزایش سختی و مقاومت به سایش میشود

۳-وانادیوم: موجب افزایش استحکام و چقرمگی فولاد از طریق پالایش دانه ها در شرایط نبردی میشود

۴-مولبیدن: باعث بهبود چقرمگی در فولاد های کربنی ساده با استحکام بالا میشود و بنابراین در محدوده دمایی قابل استفاده، استحکام و سختی را افزایش میدهد

۵-نیکل: عنصر بر خلاف کروم و کربن می تواند سختی و استحکام فولاد را بدون کاهش شکل پذیری و چقرمگی آن افزایش بدهد. نیکل به طور گسترده در فولاد ضد زنگ وجود دارد و از آن به عنوان افزایش دهنده مقاومت فولاد برای کاربردهای دما پایین نیز یاد می ‌شود

۶-منگنز: افزایش قابلیت سخت‌کاری دیگر تاثیر منگنز در فولاد است. منگنز می‌تواند به‌عنوان عامل اکسید زدا در ذوب و ریخته‌ گری فولاد یا فیلرهای جوشکاری نیز عمل کند.

۷-سلیسیم: سیلیس را می توان در ترکیب همه فولادها دید زیرا سیلیس اکسیژن زدای قوی است. استحکام فریت را افزایش می دهد و سختی پذیری را زیاد می کند. حضور سیلیس ، راسب شدن گرافیت را تشویق میکند و مقاومت سایشی را افزایش می ده

«تعریفی بر دو عنصر دیگر»

۱-مس: جهت مقاومت به خوردگی افزوده میشود.

۲-سرب: باعث افزایش سختی و مقاومت به سایش میشود.

«فولا‌د های ابزار تند بر»

فولادهای ابزار تندبر دارای سختی بالایی می‌باشد و موجب این خاصیت ابزار ساخته شده از فولادهای تندبر می‌تواند در سرعت و درجه حرارتی که ابزار معمولی نرم و قابل برش می‌شوند به نحو رضایت بخشی کار کند.

عناصر آلیاژ دهنده تنگستن کروم و وانادیوم هستند. یکی از پرمصرف‌ترین فولادهای تندبر فولاد (۱_ ۴_ ۱۸) است که ۱۸ درصد آن تنگستن ۴ درصد کروم و ۱ درصد وانادیوم دارد مقدار کربن در فولاد های تند بر معمولا در حدود ۰.۵ تا ۰.۹ درصد است.

توجه داشته باشید که :

*فولاد ساده کربنی ، فولادی است که عناص اصلی آن کربن،سیلسیم،کربن و منگنز است

*فولاد ساختمانی، فولاد ساده ی کربن با حدود ۰/۲ درصد کربن میباشد

*با افزایش درصد کربن در فولاد های ساده کربنی سختی و استحکام فولاد افزایش میابد و قابلیت عملیات حرارتی زیاد میشود

{A.Mohammadi}