پیش‌نویس:آدیمورای
 | مقالهٔ پیش‌نویس در حال حاضر برای بازبینی ثبت نشده‌است.
این یک پیش‌نویس واگذارشده مقاله‌ها برای ایجاد است. این مقاله در حال حاضر در انتظار بازبینی نیست. مادامی که به‌طور فعالانه در حال بهبود بخشیدن این مقاله باشید، ضرب‌الاجلی برای تکمیل آن نیست. پیش‌نویس‌هایی که در حال بهبود یافتن نباشند ممکن است پس از شش ماه حدف شوند. دقت کنید: جعبهٔ دیافت درخواست در ابتدا در پایین صفحه پدیدار خواهد شد. اگر این جعبه را می‌بینید، درخواست شما با موفقیت ارسال شده‌است.
جایی که می‌توانید کمک بگیرید
چگونگی بهبود یک پیش‌نویس
همچنین می‌توانید با کنکاش در ویکی‌پدیا:مقاله‌های برگزیده و ویکی‌پدیا:مقاله‌های خوب نمونه‌هایی از بهترین نوشتارها با موضوعی مشابه مقالهٔ مورد نظر خودتان را بیابید. شانس بیشتر برای یک بازبینی سریع برای این که شانس بازبینی سریع مقاله‌تان بیشتر شود، پیش‌نویس خود را با استفاده از دکمهٔ پایین با برچسب‌های ویکی‌پروژهٔ مرتبط برچسب بزنید. این کار به بازبینی‌کنندگان کمک می‌کند تا مطلع شوند که یک پیش‌نویس جدید با موضوع مورد علاقهٔ آنها ثبت شده‌است. برای مثال، اگر مقاله‌ای دربارهٔ یک فضانورد زن نوشته‌اید، می‌توانید برچسب‌های زندگی‌نامه، فضانوردی و دانشمندان زن را بیفزایید. منابع برای ویرایشگران
آخرین بار در ۲ ماه پیش توسط Jeeputer (بحث | مشارکت‌ها) ویرایش شده‌است. (روزآمدسازی) |  |
ادیمورای هند میگویند این هنر رزمی هندی مادر همه ی ورزش های وزمی از جمله کاراته، کونگ‌فو و جودو می باشد.کالاری پایاتو (Kalaripayattu) یک هنر رزمی باستانی است که در کرالا هندوستان رواج دارد، این هنر رزمی شامل پرهیزهای غذایی، ضربه‌های خاص، استفاده از سلاح، انجام حرکات از پیش تعیین‌شده و روش‌های درمان زخم بوده است.
تاریخچه
.قرن 15 تا قرن 18 میلادی:
در این دوران ترکیبهای جدیدی میان ورزشهای رزمی کشورهای مجاور هند با ورزشهای رزمی این کشور بوجود آمد و این امر ناشی از حملاتی بود که توسط مغولستان و سپس ایران به کشور هند صورت گرفت و مدت زمانی را تحت اشغال این دو کشور قرار داشت. به این صورت که ترکیب کشتی مغولی و کشتی باستانی ایران را با هنرهای رزمی هند در این دوره شاهد هستیم. یکی از هنرهای رزمی این زمان "پایکا آکاد" نام داشت.
پس از اشغال هند توسط بریتانیا افول مشخصی را در هنرهای رزمی هند شاهد هستیم. آنها در سال 1804 هنر رزمی " کالاری پایات" را ممنوع کردند. فقط در برخی مناطق بصورت محدود هنرهایی چون: مبارزه با شمشیر و مبارزه با چوب صورت می گرفت. اما از سال 1920 مجدداً هنر رزمی " کالاری پایات" بويژه در جنوب هند رونق گرفت در طول سه دهه دیگر هنرهای رزمی هند چون: " سیلامبام" و" تانگ تا" در مناطق تامیل و مانیپور احیاء شد.