پیش‌ستون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیش‌ستون
یک بنای پیش‌ستون‌دار در شیوه دوریسی.

پیش‌ستون در معماری به یک رشته ستون گفته می‌شود که در جلوی ایوان ورودی ساختمان‌ها ساخته می‌شود و معمولاً پیرامون این ستون‌ها باز است. بنای پیش‌ستونی ممکن است دارای سقفی باشد که ادامه سقف ساختمان اصلی است یا ممکن است بدون سقف و جدا از بنای اصلی ساخته شود.

به محوطه ایوان‌مانند پیش‌ستون‌ها، رواق ورودی یا «پیش‌خان ستوندار» می‌گویند.

تاریخچه[ویرایش]

از پیش‌ستون در معماری کلاسیک اروپایی نخستین بار در نیایشگاه‌های اتروسکی و یونانی استفاده شد و سپس رومی‌ها نیز این عنصر را در بناهای خود به‌کار بردند.

خاستگاه این سبک احتمالاً جزایر شرقی یونان و سده هشتم پیش از میلاد بوده‌است هرچند نمونه‌های بسیاری از پیش‌ستون‌های باستانی نیز در جنوب ایتالیا یافت شده‌است.

نمونه‌ها[ویرایش]

معبد آتنا نیکه در آکروپولیس یونان از نمونه‌های بناهای پیش‌ستون‌دار است.

منابع[ویرایش]

  • Fleming, et al, John (1981). The Penguin Dictionary of Architecture. Harmondsworth, Middlesex, England: Penguin Books. pp. 254.
  • برابرهای فارسی از: مرزبان، پرویز و معروف، حبیب، فرهنگ مصور هنرهای تجسمی (معماری، پیکره‌سازی، نقاشی)، ویرایش سوم، تهران: سروش ۱۳۷۷ خورشیدی.