پول واحد اسلامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دیدگاه ایجاد پول واحد اسلامی است نخستین بار از سوی مالزی در دهمین اجلاس سران کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در تاریخ ۱۶ و ۱۷ اکتبر ۲۰۰۳ (۲۰ و ۲۱ شعبان ۱۴۲۴) در پوتراجایا واقع در مالزی مطرح شده‌است[۱].

برخی از سیاست‌مداران ایجاد پول واحد اسلامی و اتحادیه کشورهای اسلامی را یکجا مطرح می‌کنند. اسلام‌گرایان ترکیه نیز از مبلغان این طرح هستند.[۲] بایگانی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine[۳]

این پیشنهاد مورد نقد برخی اقتصاددانان قرار گرفته‌است و برخی از معایب و مزایای این طرح مطرح شده، که چندی از آن‌ها را در زیر می‌آید.

مزایا[ویرایش]

  1. ارتقای مبادلات تجاری - اقتصادی میان کشورهای اسلامی
  2. تعمیق همکاری‌های اقتصادی - تجاری، رفع موانع گمرکی و حل مشکلات پولی - مالی پیش روی
  3. پول واحد یکی از ساز و کارهای پولی و مالی برای تشکیل بازار مشترک اسلامی است.
  4. همسویی و همنوایی در قبال بازار مشترک اسلامی
  5. بهبود پیشرفت اجتماعی و اقتصادی به صورت متعادل و پایا، ایجاد اتحاد اقتصادی و در نهایت پول واحد
  6. پیشبرد اهداف اقتصادی و مالیه اسلامی، از طریق به گردش درآمدن پول واحد اسلامی با هدف بنیان‌گذاری بازارهای پولی و سرمایه و توسعه ابزارها برای تسهیل جریانهای مالی جهانی و منطقه‌ای

معایب[ویرایش]

اقتصاددانان معتقدند که با توجه به اقتصاد متفاوت و ناهَمگن کشورهای اسلامی اجرای یکباره این طرح در تمام کشورهای اسلامی ممکن نیست و بایستی ابتدا در کشورهایی که اقتصادی نزدیک به هم دارند، مانند کشورهای حوزه خلیج فارس (کشورهای صادرکنند نفت) پیاده گردد؛ که البته پس از پیاده‌سازی و رفع مشکلات مربوط به اجرای آن قابل تعمیم به سایر کشورهای اسلامی نیز خواهد بود.

نام واحد پول اسلامی[ویرایش]

مالزی در دهمین اجلاس سران کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی دینار را به عنوان نام برای این واحد پولی پیشنهاد کرد. علت انتخاب نیز آن است که درهم و دینار تنها واحدهای پولی است که درقرآن از آن نام برده شده؛ همچنین این ها واحد پولی کشور های اردن، الجزایر، بحرین، تونس، سودان، صربستان، عراق، کویت، لیبی می باشد.

  • «وَ مِنْهُمْ منْ اِنْ تَأْمَنْهُ بِدینارٍ لا یُؤدِّهِ اِلَیْکَ اِلاّ ما دُمتَ عَلَیْهِ قائِماً» (آل عمران / ۷۵)

(بعضی از آنان [اهل کتاب] کسی است که اگر او را بر دیناری امین شماری، به تو بازنگرداند، مگر همواره بر سر او بایستی).

  • «وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَراهِمَ مَعْدُودَة» (یوسف / ۲۰)

(و او[یوسف]را به بهایی ناچیز، درهمی چند فروختند).

  • «فَابْعَثُوا اَحَدَکُمْ بِوَرَقِکُمْ هذِهِ الِیَ الْمَدینَةِ، فَلْیَنْظُرْ اَیُّها اَزْکی طَعاماً» (کهف / ۱۹)

([یکی از اصحاب کهف به دیگران گفت:] یکی از خود را با «وَرِقتان» [درهمهایتان] به شهر فرستید، تا ببیند کدامیک طعامی نیکو دارند). طبرسی ورق را به دراهم معنا کرده‌است (طبرسی، ۱۴۰۸ق، ج ۵–۶، ص ۷۰۶).

همچنین در روایات بسیاری سخن از طلا و نقره مسکوک به عنوان دینار و درهم، برای تعیین مقدار نصاب برای زکات و وجوب ادای آن آمده‌است (حر عاملی، ۱۳۹۱ ق، ج ۶، ص۹۲–۱۱۸) از جمله، در روایاتی حداقل نصاب پول نقره را ۲۰۰ درهم، و معادل ارزش آن از طلا ۲۰ مثقال تعیین شده‌است (حر عاملی، ۱۳۹۱ ق، ج ۶ ص ۹۲، حدیث۱). در روایتی، اصل مال درهم اعلام شده، آمده‌است: «هرچه از درهم‌ها از طلا یا سایر کالاها، اموالی هستند که در زکات و دیات به درهم بازمی‌گردند» (حر عاملی، ۱۳۹۱ق، ج ۶، ص ۹۳، حدیث۳). و چون در عصر پیامبر هر دینار برابر ۱۰ درهم بود، حداقل نصاب طلا برای زکات، ۲۰ دینار اعلام گردید (حر عاملی، ۱۳۹۱ ق، ص ۹۳، احادیث ۴–۶). [۴] بایگانی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine

پول واحد شورای همکاری خلیج فارس (پول واحد عرب)[ویرایش]

۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس که شامل کویت، عربستان سعودی، بحرین، قطر، امارات و عمان هستند توافق کردند که دینار عربی را به عنوان پول مشترک در این کشورها انتخاب کنند این تصمیم به دنبال ملاقات رؤسای بانک‌های مرکزی این ۶ کشور اتخاذ شد پول واحد عرب از اول ژانویه سال ۲۰۱۰ وارد بازار خواهد شد. در پایان (مجله اشپیگل)

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند بیرونی[ویرایش]