پوشاک بهمئی‌ها

لباس محلی لرهای بهمئی در واقع همان لباس ایلات کهگیلویه میباشد. این لباس که در سال ۱۳۹۸ با شماره ۱۸۶۷ برای ایل بهمئی ثبت ملی گشت درگذشته در سراسر استان کهگیلویه و بویراحمد ، شرق و جنوب شرق خوزستان ، شمال غرب فارس و نیمی از مردم استان بوشهر با تفاوت های اندکی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

تنها تفاوت میان این لباس در بین ایلات کهگیلویه در کلاه آن بود که در میان مردم بهمئی از کلاهی به رنگ قهوه‌ای و سرخ تیره استفاده میشد.

لباس مردانه لرهای بهمئی

لباس مردانه لرهای بهمئی شامل:

کلاه: کلاه مردان بهمئی به رنگ قهوه‌ای یا سرخ تیره که از جنس نمد میباشد.

جومه یا دلگ: پیراهنی از جنس پارچه ترمه با رنگهای مختلف و آستین های گشاد می‌باشد و اندازه دلگ تا سر زانو یا کمی پایین‌تر از زانو می‌باشد.

جوقا یا حله: پارچه‌ای از جنس کنف می‌باشد که به رنگ سفید ، زرد ، شیرکی و بعضاً سیاه و قهوه‌ای می‌باشد که بر روی دلگ پوشیده میشود و کمی بلندتر از دلگ میباشد

زناره: زناره بندی هشتی 8 شکل ضربدری و بصورت افقی می‌باشد که ‌‌‌‌‌‌‌روی جوقا پوشیده میشود و از پشت به دو کتف بسته میشود که معمولا در قسمت هر کتف و قسمت وسط که بند از روی بند به هم وصل هست گمبول های رنگی آویزان میشود که زیبایی خاصی به لباس میدهد.

شال کمر: شالی به اندازه نه متر یا کمتر که به رنگهای مختلف و بیشتر مواقع به رنگ سیاه یا سفید میباشد که بر روی دلگ و دور کمر بسته میشود.

شلوار: شلوار مردان بهمئی از پارچه دبیت و سایر پارچه ها می‌باشد اما بر خلاف دبیت بختیاری که پاچه های گشادی دارد دبیت بهمئی شلواری راسته میباشد

پا پیچنه: پارچه‌ای با عرض ده سانت و بلندی دو متر یا کمتر که به دور ساق پا بسته میشود و از مچ پا شروع میشود تا زیر زانو و بیشتر در مواقعی که شخص به کوهستان و یا در جنگ میرود دور ساق پا می‌بندند.

کفش: مردم بهمئی مانند سایر ایلات از گیوه های ملکی و قیصری استفاده میکنند.

لباس زنانه لرهای بهمئی

لباس زنان در ایل بهمئی مانند سایر لباس های زنانه ایلات کهگیلویه و بختیاری با تفاوت های جزئی میباشد.

مینا : روسری محلی زنان می‌باشد که به دور سر بسته میشود و و معمولا تا پشت زانو ها آویزان میشود که در بین دختران و زنان جوان از رنگ های شاد که برگرفته از طبیعت هزاران ساله زاگرس می‌باشد استفاده میشود و در بین زنان مسن و پیر از رنگ های مشکی ، آبی تیره و رنگهای سنگین استفاده میشود.

لچک یا کلاه: کلاهی هست که جلوی مینا و در قسمت بالای پیشانی تا قسمت جلوی سر گذاشته میشود که در زمان قدیم با سکه های نقره و بعضاً طلا تزئین میشد.

جومه: جومه یا پیراهن زنانه در بهمئی از گردن تا مچ پا را در بر میگیرد همچنین از قسمت لگن تا پائین دوطرف پیراهن چاک دارد.

تومون غری: شلواری هست که در لباس زنانه بیشترین پارچه را مصرف می‌کند و معمولا از هفت تا دوازده متر می‌باشد که در ناحیه قد تنگ و دارای چین می‌باشد و در قسمت پایین آن فراخ و چین های آن به این شلوار زیبایی خاصی میدهند همچنین قسمت پایین این شلوار با نوار هایی تزئین میشود

لازم به ذکر هست که لباس زنان بستگی سن آنان دارد و دختران جوان از لباس هایی با رنگ های متنوع ، زیبا و براق و زنان میانسال از لباس های رنگ یکسان و لباس پیر زنان معمولاً از رنگ های تیره استفاده میشود.

جستارهای وابسته

• پوشاک کردی
• پوشاک سیستانی
• پوشاک خراسانی
• پوشاک مازندرانی
• پوشاک لری
• پوشاک لکی
• پوشاک بختیاری
• لباس محلی اقوام ایرانی