پروتئین پروتئولیپید میلین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروتئین پروتئولیپید میلین (PLP یا لیپوفیلین)
شناسه‌ها
نمادMyelin_PLP
پی‌فمPF01275
اینترپروIPR001614
SMARTSM00002
PROSITEPDOC00497

پروتئین پروتئولیپید میلین (انگلیسی: Myelin proteolipid protein) که با نام لیپوفیلین هم شناخته می‌شود،[۱] یکی از پروتئین‌های اصلی میلین در دستگاه عصبی مرکزی است و نقش اساسی در ساخت ساختار چندلایه‌ای غلاف میلین ایفا می‌کند. این غلاف میلینی به‌شدت سرعت هدایت عصبی را در طول آسه افزایش می‌دهد.[۲]

در انسان جهش چندنقطه‌ای در ژن سازندهٔ پروتئین منجر به بروز بیماری پیلیتسئوس-مرتسباخر می‌گردد که نوعی اختلال در متابولیسم میلین در دستگاه عصبی است.

پروتئین پروتئولیپید میلین یک مولکول آب‌گریز به‌شدت محافظت‌شده[۳]است که ۲۷۶ تا ۲۸۰ اسید آمینه، چهار بخش تراغشایی و دو پیوند دی‌سولفید دارد و توسط پیوند کووالانسی به لیپیدها (دست‌کم ۶ گروه پالمیتیک اسید در پستانداران)[۴] متصل می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Dautigny A, Popot JL, Pham Dinh D (1991). "Major Myelin proteolipid: the 4-alpha-helix topology". J. Membr. Biol. 120 (3): 233–246. doi:10.1007/BF01868534. PMID 1711121.
  2. Kitamura K, Sakamoto Y, Yoshimura K, Nishijima T, Uyemura K (1987). "Complete amino acid sequence of PO protein in bovine peripheral nerve myelin". J. Biol. Chem. 262 (9): 4208–4214. PMID 2435734.
  3. Stoffel W, Schliess F (1991). "Evolution of the myelin integral membrane proteins of the central nervous system". Biol. Chem. Hoppe-Seyler. 372 (9): 865–874. doi:10.1515/bchm3.1991.372.2.865. PMID 1722981.
  4. Weimbs T, Sto ffel W (1992). "Proteolipid protein (PLP) of CNS myelin: positions of free, disulfide-bonded, and fatty acid thioester-linked cysteine residues and implications for the membrane topology of PLP". Biochemistry. 31 (49): 12289–12296. doi:10.1021/bi00164a002. PMID 1281423.