پاپیروس بیستون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ستون پنجم (برعکس) از پاپیروس بیستون که قطعاتی از ۱۷ سطر از ۱۸ سطر اصلی را می‌نمایاند.

پاپیروس بیستون، با نام رسمی پاپیروس برلین P. 13447، یک کپی جزئیِ آرامی-مصری از کتیبه بیستون است که به عنوان بخشی از پاپیروس‌های الفانتینی‌ای شناخته می‌شود که در طی کاوش‌های آلمانی میان سال‌های ۱۹۰۶ و ۱۹۰۸ کشف شدند.[۱] این متن در کد شناسایی کتیبه‌های سلطنتی هخامنشی با نام DB Aram و به‌طور جداگانه با نام TADAE C2.1+3.13 شناخته می‌شود. این تنها نسخه آرامیِ شناخته‌شده از کتیبه‌های سلطنتی هخامنشی است علیرغم اینکه زبان آرامی را زبان میانجی امپراتوری هخامنشی به‌شمار می‌آورند.[۲]

این پاپیروس در موزه مصرشناسی برلین است.

اکتشاف و زمینه تاریخی[ویرایش]

این پاپیروس در خلال کاوش‌های باستان‌شناسی آلمان در سال‌های ۱۹۰۶–۱۹۰۸ در الفانتین، جایی که به دلیل اهمیت تاریخی خود به عنوان مستعمره یهودیان در امپراتوری ایران شناخته می‌شود، کشف شد. کشف پاپیروس در خلال یک تلاشِ حفارانه گسترده‌تر برای کشف چشم‌انداز فرهنگی، اجتماعی و سیاسی منطقه در دوران باستان بود.[۱]

انتشار[ویرایش]

ادوارد ساچائو با نشر متن و بن‌مایهٔ این پاپیروس در سال ۱۹۱۱، توجه پژوهشگران را به این پاپیروس جلب کرد و به دنبال آن نسخه انگلیسی آرتور ارنست کاولی هم در سال ۱۹۲۳ منتشر شد. تحقیقات و مشارکت‌های بعدی، از جمله ویرایش ۱۹۸۲ توسط Corpus Inscriptionum Iranicarum (CII 1.1)، درک بیشتری از اهمیت پاپیروس ارائه کرد.

محتوا[ویرایش]

این سند دارای دو متن اصلی است، یکی در جلو و دیگری در پشت.

کتیبه بیستون[ویرایش]

ستون‌های راست پاپیروس و ستون‌های ابتدایی آن، نسخه آرامی از کتیبه بیستون داریوش اول (DB Aram) را می‌نمایانند. سنگ‌نبشتهٔ اصلی که خود به سه زبان و خط حکاکی شده‌است، صعود داریوش اول به قدرت، دستاوردهای او و نسب او را روایت می‌کند. این نسخهٔ پاپیروسی، دریچه‌ای ویژه به تفاوت‌های ظریف زبانی و تغییرات این اعلامیهٔ تاریخی به پژوهشگران می‌دهد.

پاپیروس، بسیار تکه‌تکه است اما گمان می‌رود که در اصل روی طوماری ۲۴ ورقی در یازده ستون نوشته شده باشد که ۹ ستون در رکتوم و دو ورق بر روی آن است.[۳] هیچ‌یک از یازده ستون اصلی دست نخورده باقی نمانده‌است. در مجموع قسمت‌هایی از چهارده بند خوانش‌پذیر است:

  • ستون I: قطعات ۲ خط[۴]
  • ستون III: قطعات ۴ خط[۵]
  • ستون IV: قطعات ۱۰ خط[۶]
  • ستون V: قطعات ۱۷ از ۱۸ خط اصلی بازیابی شده[۷]
  • ستون VII: قطعاتِ تقریباً همهٔ خطوط، بازیابی شده[۸]
  • ستون هشتم: قطعاتِ تقریباً همهٔ خطوط بازیابی شده[۹]
  • ستون XI (برعکس): قطعات همه به جز نیمهٔ بالا سمت راست و آخرین خط[۱۰]

یادداشت‌ها و بینش‌های اداری[ویرایش]

ستون‌های رودررویِ پاپیروس، مجموعه‌ای از یادداشت‌ها را در خود جای داده‌اند که جزئیات فعالیت‌های اداری و اقتصادی در الفانتین را ارائه می‌کنند. این یادداشت‌ها معاملاتی را ثبت کرده‌اند که شامل کالاهای مختلفی مانندِ اقلام ارزشمندی چونان کاسه و دستگاه بخور و غلات می‌شود. تکرار اصطلاح "zokrān" (یادداشت) رویکردی سیستماتیک برای مستندسازی معاملات را برجسته می‌کند و یک شیوه سازمان‌یافته برای ثبت سوابق را می‌نمایاند.

همزیستیِ کتیبهٔ اصلی در بیستون و یادداشت‌های روی این پاپیروس، سؤالات علمی‌ای را در مورد نقش آنها در کتابخانه معبدِ YHW ایجاد کرده‌است. این مسئله، نمایانندهٔ ارتباط بین سوابق اداری و مواد آموزشی است. این امکان وجود دارد که پاپیروس به عنوان منبعی برای آموزش کاتبان در هنر مدیریت معبد و نگهداری سوابق به‌کار رفته باشد و پیوندی بین کاربردهای عملی و اهداف آموزشی را آشکار می‌کند.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Mitchell 2017.
  2. Tavernier 2001, p. 161.
  3. Porten and Yardeni, p. 59-70
  4. Porten and Yardeni, p. 59-70
  5. Porten and Yardeni, p. 59-70
  6. Porten and Yardeni, p. 59-70
  7. Porten and Yardeni, p. 59-70
  8. Porten and Yardeni, p. 59-70
  9. Porten and Yardeni, p. 59-70
  10. Porten and Yardeni, p. 59-70

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Texts & Scripts from Elephantine: Pap. Berlin P. 13447". Texts & Scripts from Elephantine (Berlin, Ägyptisches Museum und Papyrussammlung, Staatliche Museen zu Berlin). Retrieved 2023-08-27.

کتاب‌شناسی[ویرایش]