ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۱/۷۶
پژوهشکده حقوق و قانون ایران یا به اختصار پژوهشکده حقوق، که در گذشته با نام مرکز پژوهشی دانشنامه‌های حقوقی علامه شناخته می‌شد، نام یک مرکز علمی پژوهشی در زمینه علم حقوق و دانش‌های پیرامونی آن است که به صورت مستقل و با کسب مجوز از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در چهار گروه پژوهشیِ دانشنامه‌نگاری حقوقی، نظریه‌پردازی و نواندیشی حقوقی، مطالعات تأثیر اجتماعی قوانین و مطالعات حقوق مضاف در حال فعالیت است. پژوهشکدهٔ حقوق و قانون ایران در سال ۱۳۸۹ توسط گروهی از افراد با سابقهٔ فعالیت‌های قضائی و مدیریتی در معاونت آموزش و تحقیقات قوهٔ قضائیه تأسیس شد و تمرکز آن بر جمع‌آوری و مدیریت دانش پیرامونی مواد قانونی بود. در سال ۱۳۹۴ موافقت اصولی و در سال ۱۳۹۸ موافقت قطعی برای تبدیل آن به «مرکز پژوهشی دانشنامه‌های حقوقی علامه» از شورای گسترش وزارت علوم دریافت شد. در سال ۱۳۹۹ و بعد از طی دوران تأسیس و تثبیت، دورهٔ توسعهٔ خود را آغاز کرد. این مرکز توانست موافقت وزارت علوم برای ارتقا از «مرکز پژوهشی» به «پژوهشکده» را دریافت کند. این پژوهشکده اولین سازمان علمی فعال در حوزه حقوق بود که موفق شد عنوان شرکت دانش بنیان را از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری کسب کند. اولین و بزرگترین زیرساخت پژوهش در حقوق ایران، بزرگترین پژوهش حقوقی ایران، اصلاح قانون ثبت احوال، ارزیابی و تحلیل پیش نویس لایحه‌ها، دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های حقوقی و تدوین شاخه‌بندی دانشنامه‌های حقوقی برای بیش از ۶۰ رشته حقوقی از جمله دستاوردهای این پژوهشکده است.