ابن ماجد

پرونده:KhanheEbnMajed.jpg

آثار خانهٔ ابن ماجد در پایهٔ کوه حجر

احمد ابن ماجد (۸۳۶ هـ ۹۳۶ هـ؛ نام کامل: شهاب الدین أحمد بن ماجد بن محمد بن عمرو الأسدی بن أبی الرکائب النجدی) ملقب به أسد البحار (شیر دریاها)، دریانورد قرن پانزدهم میلادی منطقه خلیج فارس و اقیانوس هند بود. او از بهترین دانندگان راه‌های دریایی خلیج فارس و اقیانوس هند شناخته می‌شد و شهرتش در غرب بیشتر به دلیل راهنمایی او به واسکو دا گاما برای رسیدن به هند بوده‌است.

زندگی

برخی از مولفان نسب وی را به قبائل بَدُو شمال شبه‌جزیره عربستان می‌رسانند. احمد اقتداری مورخ و پژوهشگر ایرانی این ماجد را فارسی زبان و شیعه می‌داند. مورخان در تاریخ تولد وی هم نظر نیستند. برخی تاریخ نویسان معاصر تاریخ تولد وی را سال ۸۳۶ هجری قمری و وفاتش را در سال ۹۳۶ هجری قمری نوشته‌اند.

دکتر عبدالحلیم منتصر یکی از تاریخ نویسان معاصر می‌گوید که «احمد ابن ماجد» در جلفار ‏ که آن یکی از بنادر عمان بوده در سال (۸۳۶ه) متولد شده‌است، وبعد از عمر طولانی نزدیک به ۱۰۰ سال، در سال ۹۳۶ه فوت کرده‌است و در همانجا مدفون است، هنوز در پایهٔ کوهی نزیکی رأس الخیمة ودر شرق روستای جلفار ‏ کنوی که در پایهٔ رشته کوه حجر واقع است، روی تپه‌ای آثار قبری وجود دارد، که پیش ساکنان محلی به «قبر ابن ماجد» معروف است.

جلفار ‏ در آن دوران حلقهٔ وصل بین سواحل غربی خلیج فارس وهند وچین بوده‌است، آوازهٔ تجارتی شهر جلفار ‏ در قرن چهارم هجری قمری تا حدود چین رسیده بوده‌است، یکی از دریا نوردان (بانیان) در آن دوران گذشته به نام دوارتی باریاروس در بارهٔ مردم جلفار می‌نویسد که در این دهکده ثروتمندان، و ملاحان عظام، وتجارتمندان جمله زندگی می‌کنند.

آثار

• الفوائد فی أصول علم البحر والقواعد ابن ماجد این کتاب را در سال ۸۹۵ هجری قمری نوشته‌است.

منابع

• ترجمه الفوائد ابن ماجد، ترجمه احمد اقتداری، سازمان مفاخر ملی.
• دکتر:التدمری، جلال، احمد ، (تاریخ جلفار) ، دار القلم: کویت، چاپ سوم، انتشار سال ۱۹۸۱ میلادی. (به عربی).
• محمدیان، کوخردی، محمد ، “ (الإمارات عبر التاریخ) “، ج۱. سال انتشار ۲۰۰۸ میلادی به (عربی).
• دکتر:التدمری، جلال، احمد ، (أَسَد البحار) ، دار عودة: بیرون، چاپ سوم، انتشار سال ۱۹۷۸ میلادی. (به عربی).