مساواتخواهی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات:تصحیح پيوند به بيرون يا عنوان پيوند. اطلاعات بیشتر |
اصلاح الگوی انگلیسی - ویر |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مساواتخواهی |
مساواتخواهی {{انگلیسی|egalitarianism}} اصلی ست که صرفاً میگوید: «منافع و مضار را به طور مساوی تقسیم کن و به هر کسی به یک اندازه بده.» اصل مساواتخواهی از آن حیث مکانیکی است که وقتی شما بدانید چه مقدار را باید تقسیم کنید (با فرض این که بشود آن را به صورت عدد و رقم در آورد) و در میان چه کسانی، تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که آن مقدار را بر شمار افرادی که از آن سهم می برند تقسیم کنید. لازم نیست چیزی دربارهی افراد، شخصیت آنها، نیازهایشان و خواستههای آنها بدانید. تنها کاری که می کنید این است که با همه به یکسان رفتار می کنید. در این دیدگاه، تقسیم منافع و مضار به شکلی مساوی گویای آن است که رفتار شما با مردم یکسان است.<ref name="f"> مبانی فلسفهی اخلاق- رابرا ال.هولمز، مسعود علیا- نشر ققنوس- چاپ سوم ۱۳۸۵ </ref> |
||
مساواتخواهی با [[برابرخواهی]] تفاوت دارد.<ref name="test"> مبانی فلسفهی اخلاق- رابرا ال.هولمز، مسعود علیا- نشر ققنوس- چاپ سوم 1385</ref> وقتی مردم از مساواتخواهی سخن می گویند غالبا ً اصلی دیگر، یعنی برابرخواهی، را در نظر دارند. <ref name="f" /> |
مساواتخواهی با [[برابرخواهی]] تفاوت دارد.<ref name="test"> مبانی فلسفهی اخلاق- رابرا ال.هولمز، مسعود علیا- نشر ققنوس- چاپ سوم 1385</ref> وقتی مردم از مساواتخواهی سخن می گویند غالبا ً اصلی دیگر، یعنی برابرخواهی، را در نظر دارند. <ref name="f" /> |
||
در [[قرن بیستم]]، بعد تازهای از رعایت [[مساوات]] در توزیع ثروت و [[تولید]] مطرح شده است. آنچنانکه تجربه تاریخی |
در [[قرن بیستم]]، بعد تازهای از رعایت [[مساوات]] در توزیع ثروت و [[تولید]] مطرح شده است. آنچنانکه تجربه تاریخی نشان داده است، محو نوعی از نابرابری، میتواند زمینه را برای نابرابریهایی دیگر فراهم کند. زیرا که ناهمسانیهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، همراه هم و در یک مسیر افزایش و کاهش ندارند، بلکه در نظامهای بسیاری، به اسم برابری اقتصادی، تمامی [[حقوق سیاسی]] فرد و حق [[مشارکت]] وی در تصمیمات سلب میگردد. |
||
==جستارهای وابسته== |
==جستارهای وابسته== |
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۱۱، ساعت ۰۰:۳۶
مساواتخواهی (به انگلیسی: egalitarianism) اصلی ست که صرفاً میگوید: «منافع و مضار را به طور مساوی تقسیم کن و به هر کسی به یک اندازه بده.» اصل مساواتخواهی از آن حیث مکانیکی است که وقتی شما بدانید چه مقدار را باید تقسیم کنید (با فرض این که بشود آن را به صورت عدد و رقم در آورد) و در میان چه کسانی، تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که آن مقدار را بر شمار افرادی که از آن سهم می برند تقسیم کنید. لازم نیست چیزی دربارهی افراد، شخصیت آنها، نیازهایشان و خواستههای آنها بدانید. تنها کاری که می کنید این است که با همه به یکسان رفتار می کنید. در این دیدگاه، تقسیم منافع و مضار به شکلی مساوی گویای آن است که رفتار شما با مردم یکسان است.[۱]
مساواتخواهی با برابرخواهی تفاوت دارد.[۲] وقتی مردم از مساواتخواهی سخن می گویند غالبا ً اصلی دیگر، یعنی برابرخواهی، را در نظر دارند. [۱]
در قرن بیستم، بعد تازهای از رعایت مساوات در توزیع ثروت و تولید مطرح شده است. آنچنانکه تجربه تاریخی نشان داده است، محو نوعی از نابرابری، میتواند زمینه را برای نابرابریهایی دیگر فراهم کند. زیرا که ناهمسانیهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، همراه هم و در یک مسیر افزایش و کاهش ندارند، بلکه در نظامهای بسیاری، به اسم برابری اقتصادی، تمامی حقوق سیاسی فرد و حق مشارکت وی در تصمیمات سلب میگردد.