جووانی بوکاچو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز Tisfoon صفحهٔ جووانی بوکاچیو را به جووانی بوکاچو که تغییرمسیر بود منتقل کرد: تلفظ صحیح ایتالیایی نام‌خانوادگی (بوکاچو صحیح است، نه بوکاچیو) |
تلفظ صحیح ایتالیایی، بوکاچو است و نه بوکاچیو |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه |
{{جعبه زندگینامه |
||
|نام_شخص= جووانی |
|نام_شخص= جووانی بوکاچو |
||
|نام_تصویر=Boccaccio by Morghen.jpg |
|نام_تصویر=Boccaccio by Morghen.jpg |
||
|عرض_تصویر= |
|عرض_تصویر= |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|Soure_id = |
|Soure_id = |
||
}} |
}} |
||
'''جووانی |
'''جووانی بوکاچو''' {{ایتالیایی| Giovanni Boccaccio}} ({{IPA-it|dʒoˈvanni bokˈkattʃo|lang}} (زاده [[۱۶ ژوئن]] [[۱۳۱۳ (میلادی)|۱۳۱۳]] – درگذشته [[۲۱ دسامبر]] [[۱۳۷۵ (میلادی)|۱۳۷۵]]) یکی از چهره‌های برجسته تاریخ ادبیات [[ایتالیا|ایتالیا بود]]. او را در کنار [[دانته]] یکی از اصلاح‌گران زبان [[مردم ایتالیا|ایتالیایی]] می‌دانند. بوکاچو همچنین از مقامات دولتی [[فلورانس]] بود و فضای بسیاری از داستان‌هایش در این شهر می‌گذرد. |
||
شهرت |
شهرت بوکاچو نشأت گرفته از مجموعه قصه‌هایی است که او در کتاب بسیار معروف خود [[دکامرون]] گردهم آورده‌است. بوکاچو بنا به گفته خودش قصه‌نویسی را از هفت سالگی آغاز کرد و در طول عمر خود شیفته مسافرت و تفحص در آداب و رسوم و روحیات مردم بود. |
||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
در جوانی به نجوم علاقه‌مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت. جووانی |
در جوانی به نجوم علاقه‌مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت. جووانی بوکاچو همچنین مدتی در عرصه سیاست هم مشغول شد. با این حال بوکاچو پس از نگارش کتاب [[دکامرون]] به شهرت رسید و این اثر بود که پایه‌های افتخار و محبوبیت را برایبوکاچو به وجود آورد. داستان‌هایی که در کتاب [[دکامرون]] موجود هست به‌طوریست که در ادبیات آینده [[اروپا]] تأثیری ژرف نهاد. |
||
جووانی |
جووانی بوکاچو فردیست که کلمه [[الهی]] را به کتاب [[کمدی]] اثر [[دانته آلیگیری]] اضافه کرد؛ و نام [[کمدی الهی]] را به عرصه [[ادبیات]] آورد. |
||
وی شاعر هم عصر دانته بود. |
وی شاعر هم عصر دانته بود. |
||
== مرگ == |
== مرگ == |
||
جووانی |
جووانی بوکاچو سر انجام در ۲۲ دسامبر۱۳۷۵ در حالی که ۶۲بهار از عمرش گذشت بود درگذشت و جهان را تنها گذاشت. |
||
== آثار == |
== آثار == |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
{{مستند کردن}} |
{{مستند کردن}} |
||
{{ترتیب‌پیش‌فرض: |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:بوکاچو، جووانی}} |
||
[[رده:جووانی بوکاچیو]] |
[[رده:جووانی بوکاچیو]] |
||
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۴
| جووانی بوکاچو | |
|---|---|
 پرتره توسط رافائلو مورگن ، حدود سال ۱۸۲۲ | |
| زادهٔ | ۱۶ ژوئن ۱۳۱۳ چرتالدو، جمهوری فلورانس |
| درگذشت | ۲۱ دسامبر ۱۳۷۵ (۶۲ سال) چرتالدو، جمهوری فلورانس |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه | شاعر، نویسنده |
| آثار | دکامرون، شکار دایانا، فیلیکولو |
| دوره | قرون وسطای متأخر |
| همسر(ها) | ازدواج نکرد |
| فرزندان | ندارد. |
جووانی بوکاچو (به ایتالیایی: Giovanni Boccaccio) (ایتالیایی: [dʒoˈvanni bokˈkattʃo] (زاده ۱۶ ژوئن ۱۳۱۳ – درگذشته ۲۱ دسامبر ۱۳۷۵) یکی از چهره‌های برجسته تاریخ ادبیات ایتالیا بود. او را در کنار دانته یکی از اصلاح‌گران زبان ایتالیایی می‌دانند. بوکاچو همچنین از مقامات دولتی فلورانس بود و فضای بسیاری از داستان‌هایش در این شهر می‌گذرد.
شهرت بوکاچو نشأت گرفته از مجموعه قصه‌هایی است که او در کتاب بسیار معروف خود دکامرون گردهم آورده‌است. بوکاچو بنا به گفته خودش قصه‌نویسی را از هفت سالگی آغاز کرد و در طول عمر خود شیفته مسافرت و تفحص در آداب و رسوم و روحیات مردم بود.
زندگی
در جوانی به نجوم علاقه‌مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت. جووانی بوکاچو همچنین مدتی در عرصه سیاست هم مشغول شد. با این حال بوکاچو پس از نگارش کتاب دکامرون به شهرت رسید و این اثر بود که پایه‌های افتخار و محبوبیت را برایبوکاچو به وجود آورد. داستان‌هایی که در کتاب دکامرون موجود هست به‌طوریست که در ادبیات آینده اروپا تأثیری ژرف نهاد. جووانی بوکاچو فردیست که کلمه الهی را به کتاب کمدی اثر دانته آلیگیری اضافه کرد؛ و نام کمدی الهی را به عرصه ادبیات آورد.
وی شاعر هم عصر دانته بود.
مرگ
جووانی بوکاچو سر انجام در ۲۲ دسامبر۱۳۷۵ در حالی که ۶۲بهار از عمرش گذشت بود درگذشت و جهان را تنها گذاشت.
آثار
- شکار دیانا (۳۷–۱۳۳۴)
- فیلوستراسو (۴۰ یا ۱۳۳۵)
- فیلوکولو (۳۹–۱۳۳۶)
- دکامرون (۵۲–۱۳۴۹)
- رساله‌ای در سرودهای دانته (۱۳۵۷)
- کورباتچو (حدود ۱۳۶۵)
- تزئیدا (تسیدا)
- رؤیای عاشقانه
- آمدتو
- دربارهٔ زنان نامی
- فیامتا
- تبارشناسیِ خدایان دوره‌ی شرک(خدایانِ پِگان)
- ترانه‌های شبانی
- نامه تسلیت‌آمیز به پینو دوروسی
از آثار دیگر بوکاچیو: زندگی دانته، عاشق در معبد
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Boccaccio/»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۸)
پیوند به بیرون
 |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به جووانی بوکاچو در ویکیگفتاورد موجود است. |
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جووانی بوکاچو موجود است. |
| |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر |
|
- جووانی بوکاچیو
- انسانگرایان رنسانس اهل ایتالیا
- اهالی استان فلورانس
- اهالی ایتالیا در سده ۱۴ (میلادی)
- اهالی جمهوری فلورانس در سده ۱۴ (میلادی)
- اهالی چرتالدو
- تاریخنگاران سده ۱۴ (میلادی)
- جمهوری فلورانس در سده ۱۴ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۳۷۵ (میلادی)
- درگذشتگان به علت ورم
- دیپلماتهای سده ۱۴ (میلادی)
- زادگان ۱۳۱۳ (میلادی)
- شاعران اهل ایتالیا
- شاعران سده ۱۴ (میلادی) اهل ایتالیا
- شاعران مرد
- شاعران مرد اهل ایتالیا
- کاتولیکهای رومی اهل ایتالیا
- نویسندگان اهل ایتالیا
- نویسندگان سده ۱۴ (میلادی) اهل ایتالیا
- نویسندگان لاتین سده ۱۴ (میلادی)
- نویسندگان لاتینزبان رنسانس
- نویسندگان مرد اهل ایتالیا
- شاعران لاتین قرون وسطی