الحمد لله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۹: خط ۹:


== کاربرد ==
== کاربرد ==
اولین عبارت [[سوره فاتحه|اولین سوره قرآن]] الحمد لله است و که خدا در این سوره ادب عبودیت را می‌آموزد، و تعلیم می‌دهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که می‌گوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بنده‌اش بگوید.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=18395&AyeID=2|عنوان=[[تفسیر المیزان]]|بازبینی =۱۵ مهر ۱۳۹۲}}</ref>
اولین عبارت [[سوره فاتحه|اولین سوره قرآن]] الحمد لله است و که خدا در این سوره ادب عبودیت را می‌آموزد، و تعلیم می‌دهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که می‌گوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بنده‌اش بگوید.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=18395&AyeID=2|عنوان=تفسیرالمیزان|بازبینی =۱۵ مهر ۱۳۹۲}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۴

الحمدلله عبارتی عربی است به این معنا که «سپاس مخصوص خداست.» استفاده از آن بین تمام مسلمانان و همچنین عرب زبانان مسیحی و یهودی مرسوم است هرچند غالباً مسلمانان به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون قرآن و احادیث محمد پیامبر اسلام معمول است. این عبارت شبیه واژهٔ عبری هله‌لویا است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ.

معنای عمیق الحمد لله مورد تفاسیر بسیار بوده‌است.

این عبارت سه بخش دارد:

  • «الـ»: حرف تعریف
  • «حمدُ»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری»
  • «لله»: حرف اضافه + اسم الله. لـِ حرف اضافه‌ای به معنای «برای» است.

کاربرد

اولین عبارت اولین سوره قرآن الحمد لله است و که خدا در این سوره ادب عبودیت را می‌آموزد، و تعلیم می‌دهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که می‌گوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بنده‌اش بگوید.[۱]

منابع

  1. «تفسیرالمیزان». دریافت‌شده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲.