ترانزیستور تماس نقطه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:معرفی‌شده‌های مرتبط با رایانه در ۱۹۴۷ (میلادی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:الترانزستور النقطي.png|left|thumb|400px|شمای ترانزیستور تماس نقطه‌ای]] |
|||
'''ترانزیستور اتصال نقطه‌ای''' نخستین گونهٔ ترانزیستور [[حالت جامد (الکترونیک)|حالت جامد]] ساختهٔ بشر است. این [[ترانزیستور]] برای اولین بار در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۷ در [[آزمایشگاه‌های بل]] به نمایش درآمد. سازندگان ترانزیستور اتصال نقطه‌ای، [[جان باردین]] و [[والتر هاوسر براتین]] به سرپرستی [[ویلیام شاکلی]] بودند که بعدها برای ابداعشان [[جایزهٔ نوبل]] را دریافت کردند.<ref>{{یادکرد ژورنال |زبان=en| نام خانوادگی = | نام = | نام خانوادگی۲ = | نام۲ = | عنوان =How we invented the transistor | ژورنال =New Scientist | مکان = | ناشر = | دوره =۵۶ | شماره =۸۲۵ | سال =۱۹۷۲ | صفحه =۶۸۹ | پیوند = | تاریخ بازبینی =19 Oct 2012 | doi =}}</ref> عبارت «اتصال نقطه‌ای» در این ترانزیستور به ساختمان آن اشاره دارد.<ref>{{پک|Morris|۱۹۹۰|ک=A History of the World Semiconductor Industry|ص=۲۶}}</ref> این ترانزیستور که از نظر تحمل توان الکتریکی و فرکانس کاری مشخصه‌های مطلوبی نداشت، نویز زیادی تولید می‌کرد و پایداری خوبی از خود نشان نمی‌داد، در در اوایل سال ۱۹۵۱ میلادی و با مشخص‌شدن برتری‌های [[ترانزیستور پیوندی دوقطبی|ترانزیستور پیوندی]] جای خود را به آن داد.<ref>{{پک|Morris|۱۹۹۰|ک=A History of the World Semiconductor Industry|ص=۳۱}}</ref> |
'''ترانزیستور اتصال نقطه‌ای''' نخستین گونهٔ ترانزیستور [[حالت جامد (الکترونیک)|حالت جامد]] ساختهٔ بشر است. این [[ترانزیستور]] برای اولین بار در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۷ در [[آزمایشگاه‌های بل]] به نمایش درآمد. سازندگان ترانزیستور اتصال نقطه‌ای، [[جان باردین]] و [[والتر هاوسر براتین]] به سرپرستی [[ویلیام شاکلی]] بودند که بعدها برای ابداعشان [[جایزهٔ نوبل]] را دریافت کردند.<ref>{{یادکرد ژورنال |زبان=en| نام خانوادگی = | نام = | نام خانوادگی۲ = | نام۲ = | عنوان =How we invented the transistor | ژورنال =New Scientist | مکان = | ناشر = | دوره =۵۶ | شماره =۸۲۵ | سال =۱۹۷۲ | صفحه =۶۸۹ | پیوند = | تاریخ بازبینی =19 Oct 2012 | doi =}}</ref> عبارت «اتصال نقطه‌ای» در این ترانزیستور به ساختمان آن اشاره دارد.<ref>{{پک|Morris|۱۹۹۰|ک=A History of the World Semiconductor Industry|ص=۲۶}}</ref> این ترانزیستور که از نظر تحمل توان الکتریکی و فرکانس کاری مشخصه‌های مطلوبی نداشت، نویز زیادی تولید می‌کرد و پایداری خوبی از خود نشان نمی‌داد، در در اوایل سال ۱۹۵۱ میلادی و با مشخص‌شدن برتری‌های [[ترانزیستور پیوندی دوقطبی|ترانزیستور پیوندی]] جای خود را به آن داد.<ref>{{پک|Morris|۱۹۹۰|ک=A History of the World Semiconductor Industry|ص=۳۱}}</ref> |
||
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۸
ترانزیستور اتصال نقطه‌ای نخستین گونهٔ ترانزیستور حالت جامد ساختهٔ بشر است. این ترانزیستور برای اولین بار در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۷ در آزمایشگاه‌های بل به نمایش درآمد. سازندگان ترانزیستور اتصال نقطه‌ای، جان باردین و والتر هاوسر براتین به سرپرستی ویلیام شاکلی بودند که بعدها برای ابداعشان جایزهٔ نوبل را دریافت کردند.[۱] عبارت «اتصال نقطه‌ای» در این ترانزیستور به ساختمان آن اشاره دارد.[۲] این ترانزیستور که از نظر تحمل توان الکتریکی و فرکانس کاری مشخصه‌های مطلوبی نداشت، نویز زیادی تولید می‌کرد و پایداری خوبی از خود نشان نمی‌داد، در در اوایل سال ۱۹۵۱ میلادی و با مشخص‌شدن برتری‌های ترانزیستور پیوندی جای خود را به آن داد.[۳]
اختراع ترانزیستور اتصال نقطه‌ای حاصل تلاش‌های نافرجام برای ساخت یک ترانزیستور اثر میدان بود.[۴]
منابع
- ↑ "How we invented the transistor". New Scientist (به انگلیسی). ۵۶ (۸۲۵): ۶۸۹. 1972.
{{cite journal}}:|access-date=requires|url=(help) - ↑ Morris، A History of the World Semiconductor Industry، ۲۶.
- ↑ Morris، A History of the World Semiconductor Industry، ۳۱.
- ↑ Morris، A History of the World Semiconductor Industry، ۲۷.
- ↑ حافظی مطلق، ناصر. "الکترونیک کاربردی، جلد نحست: آزمایشگاه الکترونیک1". نگاران سبز، مشهد: 1391. شابک: 978-600-90536-5-0
- Morris, Peter Robin (1990). A History of the World Semiconductor Industry (به انگلیسی). IET.
 | این یک مقالهٔ خرد الکترونیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |