انجمن بین‌المللی کارگران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: ویرایش جزئی
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: ویرایش جزئی
خط ۱: خط ۱:
انترناسیونال اول ([[۱۸۶۴ (میلادی)|۱۸۶۴]] - [[۱۸۷۶ (میلادی)|۱۸۷۶]]) اتحاد سوسیالیست‌های جهان، انجمنی تحت تأثیر عقاید [[کارل مارکس]] بود. پس از بروز اختلاف بین افراد تأثیرگذار در سال ۱۸۷۶ فرو پاشید و [[بین الملل دوم]] در سالهای بعد با تفکرات سوسیال دموکراسی تجدید حیات یافت.
{{بدون منبع}}
'''انجمن بین المللی کارگران''' سازمانی جهانی است که برای اتحاد طبقه کارگر از سراسر دنیا تشکیل شده است. تنها اعضای طبقه کارگر می‌توانند عضو این سازمان شوند.


واژه انترناسیونال به معنای بین الملل به آن سازمان های جهانی كارگری اطلاق می‌شد كه از اواخر قرن 19 تا اواسط قرن 20 در دوره‌های مختلف تكامل جامعه تشكیل شد . الهام بخش تشكیل آن آموزش ماركسیسم و اساسش همبستگی بین المللی كارگران و زحمتكشان كشورهای مختلف بود.
[[اتحادیه کمونیست (ایالات متحده)]]، [[جنبش آزادی خلق]]، و [[انجمن کارگران دیترویت]] از اعضای این انجمن هستند.{{مدرک}}


نخستین جامعه بین المللی كارگران كه بعدا به انترناسیونال اول معروف شد در سال 1864 توسط كارل ماركس پایه گذاری شد. مدت ها بود كه ماركس و [[فردریش انگلس]] برای ایجاد حزب طبقه كارگر مبارزه می كردند و تأسیس انترناسیونال به مثابه سازمان بین المللی پرولتاریا ثمره این مبارزه و پیروزی ماركسیستی در جنبش كارگری یك قرن پیش بود . بر اثر رشد سرمایه داری در نیمه دوم قرن نوزدهم و اعتلای نهضت كارگری و دموكراتیك دراغلب كشورهای پیش افتاده و لزوم همبستگی و كمك متقابل این نهضت ها در مقیاس جهانی ، تشكیل سازمان بین المللی كارگران بیك ضرورت تاریخی مبدل شده بود . انترناسیونال اول 28 سپتامبر 1864 در لندن تأسیس شد . اعلامیه تشكیل آن را ماركس نوشته است. این سند به برنامه پرولتاریای انقلابی در قرن نوزدهم مبدل شد و در آن وظیفه پرولتاری: سرنگون ساختن قدرت سرمایه و استقرار حكومت كارگران از طریق مبارزه سیاسی تعریف شده بود.
ارگان این انجمن نشریه «[[اتحاد کارگران]]» است.{{مدرک}}


احزاب كارگری در آن زمان به شكل شعب این سازمان بین المللی در كشورهای مختلف تأسیس یافتند. در كمتر از دو سال 20 سازمان از این قبیل ، تقریباً در تمام كشورهای اروپا و در سایر قاره‌ها تشكیل شد. ماركس در تمام مدت موجودیت انترناسیونال اول عضو شورای عمومی آن بود و همراه با انگلس و سایر طرفداران سوسیالیسم علیه عقاید خرده بورژوایی در جنبش كارگری بشدت مبارزه كرد . چاپ كتاب [[سرمایه (کتاب)|سرمایه]] ([[كاپیتال]]) در سال 1817 وسیله بسیار مهم ترتیب سازمان های كارگری در روح ماركسیسم و پیروزی سوسیالیسم بود.
[[حزب کارگر سوسیالیست انقلابی(ایالات متحده)]] از بنیان‌گذاران این سازمان بود.{{مدرک}}


مهم ترین كنگره‌های انترناسیونال اول در این مرحله از سال 1866 هر سال یك بار بترتیب در شهر ژنو، لوزان و بروكسل و بازل تشكیل شد. در مرحله بعدی مبارزه داخلی انترناسیونال اول علیه [[آنارشیسم]] جریان یافت كه در اسپانیا و ایتالیا طرفدارانی داشت . ماركس و طرفدارانش ماهیت ضد پرولتری و فعالیت های سازمان شكنانه آنارشیسم را فاش كرده و پیروزی سوسیالیسم را تامین نمودند .
[[رده:تشکل‌های کارگری]]


به هنگام اعلام [[کمون پاریس (۱۸۷۱)|کمون پاریس]]، انترناسیونال اول فعالیت درخشانی انجام داد و از مبارزه قهرمانانه كارگران پاریس پشتیبانی كرد و پس از شكست آن، فعالیت های پردامنه‌ای را علیه ترور خونین بورژوازی فرانسه سازمان داد. پس از شكست كمون پاریس درهمه كشورها فشار و تضییق علیه انترناسیونال اول شدت بی سابقه‌ای یافت. عناصر مردد و متزلزل كناره گیری كردند و بتدریج ادامه فعالیت مركز كارانترناسیونال اول در اروپا غیر ممكن شد . باین جهت در كنگره لاهه در سال 1872 تصمیم گرفته شد این مركز به نیویورك منتقل شود . انترناسیونال چهار سال بعد طی كنفرانس فیلادلفیا رسماً منحل گشت.
[[en:International Working People's Association]]

[[fr:International Working People's Association]]



{{خرد}}

[[ca:Primera Internacional]]
[[cs:Internacionála (politika)]]
[[de:Erste Internationale]]
[[en:International Workingmen's Association]]
[[eo:1-a Internacio]]
[[es:Asociación Internacional de los Trabajadores]]
[[eu:Lehenengo Internazionala]]
[[fr:Association internationale des travailleurs]]
[[gl:Asociación Internacional de Traballadores]]
[[he:האינטרנציונל הראשון]]
[[ja:第一インターナショナル]]
[[lt:I Internacionalas]]
[[nl:Eerste Internationale]]
[[pl:Międzynarodowe Stowarzyszenie Robotników]]
[[pt:Associação Internacional dos Trabalhadores]]
[[zh:第一国际]]

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۰۹، ساعت ۰۵:۰۶

انترناسیونال اول (۱۸۶۴ - ۱۸۷۶) اتحاد سوسیالیست‌های جهان، انجمنی تحت تأثیر عقاید کارل مارکس بود. پس از بروز اختلاف بین افراد تأثیرگذار در سال ۱۸۷۶ فرو پاشید و بین الملل دوم در سالهای بعد با تفکرات سوسیال دموکراسی تجدید حیات یافت.

واژه انترناسیونال به معنای بین الملل به آن سازمان های جهانی كارگری اطلاق می‌شد كه از اواخر قرن 19 تا اواسط قرن 20 در دوره‌های مختلف تكامل جامعه تشكیل شد . الهام بخش تشكیل آن آموزش ماركسیسم و اساسش همبستگی بین المللی كارگران و زحمتكشان كشورهای مختلف بود.

نخستین جامعه بین المللی كارگران كه بعدا به انترناسیونال اول معروف شد در سال 1864 توسط كارل ماركس پایه گذاری شد. مدت ها بود كه ماركس و فردریش انگلس برای ایجاد حزب طبقه كارگر مبارزه می كردند و تأسیس انترناسیونال به مثابه سازمان بین المللی پرولتاریا ثمره این مبارزه و پیروزی ماركسیستی در جنبش كارگری یك قرن پیش بود . بر اثر رشد سرمایه داری در نیمه دوم قرن نوزدهم و اعتلای نهضت كارگری و دموكراتیك دراغلب كشورهای پیش افتاده و لزوم همبستگی و كمك متقابل این نهضت ها در مقیاس جهانی ، تشكیل سازمان بین المللی كارگران بیك ضرورت تاریخی مبدل شده بود . انترناسیونال اول 28 سپتامبر 1864 در لندن تأسیس شد . اعلامیه تشكیل آن را ماركس نوشته است. این سند به برنامه پرولتاریای انقلابی در قرن نوزدهم مبدل شد و در آن وظیفه پرولتاری: سرنگون ساختن قدرت سرمایه و استقرار حكومت كارگران از طریق مبارزه سیاسی تعریف شده بود.

احزاب كارگری در آن زمان به شكل شعب این سازمان بین المللی در كشورهای مختلف تأسیس یافتند. در كمتر از دو سال 20 سازمان از این قبیل ، تقریباً در تمام كشورهای اروپا و در سایر قاره‌ها تشكیل شد. ماركس در تمام مدت موجودیت انترناسیونال اول عضو شورای عمومی آن بود و همراه با انگلس و سایر طرفداران سوسیالیسم علیه عقاید خرده بورژوایی در جنبش كارگری بشدت مبارزه كرد . چاپ كتاب سرمایه (كاپیتال) در سال 1817 وسیله بسیار مهم ترتیب سازمان های كارگری در روح ماركسیسم و پیروزی سوسیالیسم بود.

مهم ترین كنگره‌های انترناسیونال اول در این مرحله از سال 1866 هر سال یك بار بترتیب در شهر ژنو، لوزان و بروكسل و بازل تشكیل شد. در مرحله بعدی مبارزه داخلی انترناسیونال اول علیه آنارشیسم جریان یافت كه در اسپانیا و ایتالیا طرفدارانی داشت . ماركس و طرفدارانش ماهیت ضد پرولتری و فعالیت های سازمان شكنانه آنارشیسم را فاش كرده و پیروزی سوسیالیسم را تامین نمودند .

به هنگام اعلام کمون پاریس، انترناسیونال اول فعالیت درخشانی انجام داد و از مبارزه قهرمانانه كارگران پاریس پشتیبانی كرد و پس از شكست آن، فعالیت های پردامنه‌ای را علیه ترور خونین بورژوازی فرانسه سازمان داد. پس از شكست كمون پاریس درهمه كشورها فشار و تضییق علیه انترناسیونال اول شدت بی سابقه‌ای یافت. عناصر مردد و متزلزل كناره گیری كردند و بتدریج ادامه فعالیت مركز كارانترناسیونال اول در اروپا غیر ممكن شد . باین جهت در كنگره لاهه در سال 1872 تصمیم گرفته شد این مركز به نیویورك منتقل شود . انترناسیونال چهار سال بعد طی كنفرانس فیلادلفیا رسماً منحل گشت.