عبدالله قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
|زبان=فارسی}}</ref>
|زبان=فارسی}}</ref>


عبدالله قاجار در ماموریت‌های مختلف به مناطق مختلف ایران مانند [[خراسان]]، [[قم]]، [[ری]]، [[تبریز]]، [[کرمانشاه]]، [[شیراز]] و [[مازندران]]، عکس‌های ارزشمندی گرفته‌است. نورپردازی خوب و تعادل میان سوژه و زمینه عکس شاخصه آثار اوست.<ref name="a">{{یادکرد وب
عبدالله قاجار در ماموریت‌های مختلف به مناطق مختلف ایران مانند [[خراسان]]، [[قم]]، [[ری]]، [[تبریز]]، [[کرمانشاه]]، [[شیراز]] و [[مازندران]]، عکس‌های ارزشمندی گرفته‌است. نورپردازی خوب و تعادل میان سوژه و زمینه عکس شاخصه آثار اوست.<ref name="a" />
|نشانی=http://jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100954550002
|عنوان=عبدالله قاجار، پیشگام عکاسی دوره قاجار|تاریخ بازدید=۴ فروردین ۱۳۹۱|ناشر=جام جم|زبان=فارسی}}</ref>

== نمونه آثار ==
== نمونه آثار ==
<center>
<center>

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۰۳

عبدالله قاجار
عبدالله قاجار
زادهٔ۱۲۶۶ (قمری)
درگذشت۱۳۲۶ (قمری)
پیشهعکاس
عنوانعکاس مخصوص همایونی
منصبشاهزاده قاجار
والدینجهانگیر میرزا
خویشاوندانفتحعلی شاه قاجار (پدر بزرگ)

عبدالله قاجار (۱۲۶۶-۱۳۲۶ هـ ق) عکاس و شاهزاده قاجار بود.

زندگینامه

پدر او جهانگیر میرزا نوه فتحعلی شاه قاجار بود. عبدالله قاجار ابتدا در دارالفنون فن عکاسی را آموخت و چون در این زمینه استعداد زیادی از خود نشان داد، برای تکمیل معلومات خود از طرف دربار به اروپا اعزام شد. او مدتی در پاریس و وین تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران، در حدود سال ۱۳۰۰ هـ ق به خدمت در دربار ناصرالدین شاه قاجار گماشته شد و لقب «عکاس مخصوص همایونی» گرفت. او در آخرین سال‌های سلطنت ناصرالدین شاه و سال‌های نخستین حکومت مظفرالدین شاه، ریاست چاپخانه دربار را بر عهده داشت و در دو سفر اروپایی مظفرالدین شاه در شمار همراهان شاه بود.[۱]

عبدالله قاجار در ماموریت‌های مختلف به مناطق مختلف ایران مانند خراسان، قم، ری، تبریز، کرمانشاه، شیراز و مازندران، عکس‌های ارزشمندی گرفته‌است. نورپردازی خوب و تعادل میان سوژه و زمینه عکس شاخصه آثار اوست.[۱]

نمونه آثار

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «عبدالله قاجار، پیشگام عکاسی دوره قاجار». جام جم. دریافت‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۱.