۳۸٬۵۴۱
ویرایش
جز (←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: واندازه⟸و اندازه،) |
|||
== شکلگیری و تکامل ==
از همان آغاز شکلگیری [[خط فارسی|خط عربی یا فارسی]] و رسمالخط آن دو شیوه نگارش متداول بود؛ یکی بیشتر متشکل از خطوط مستقیم بود که بعدها خط کوفی را تشکیل داد؛ و دیگری حاوی حرکتهای مدور بود که میتوان از آن به عنوان نوعی خط نسخ اولیه یاد کرد.
در آغاز دولت [[عباسیان|عباسی]] (
در این زمان قلمها یا روشهای روشنتر و بهتری پدید آمدند که به خطوط ششگانه یا اقلام سته شهرت دارند. ابوعلی محمد بن علی بن حسین (حسن) بن عبدالله بیضاوی شیرازی (شوال [[۲۷۲ (قمری)|۲۷۲]]- [[۳۲۸ (قمری)|۳۲۸ قمری]]/ مارس [[۸۸۶ (میلادی)|۸۸۶]] -[[۹۴۰ (میلادی)|۹۴۰ میلادی]]) معروف به [[ابن مقله|
او از آمیختن [[خط کوفی اولیه]]، [[نسخ اولیه]] و ابتکارات جدید، خطوط ششگانه را بوجود آورد. ابتدا او خطی ساده و خوانا ایجاد کرد و آن را [[خط محقق]] نامید و قاعدهمند کرد. سپس از آن، [[خط ریحان]] را ساخت. بعد از آن [[خط ثلث]] را از ریحان
اکثر محققین، ابن مقله را اولین مبتکر و پدیدآورنده [[خوشنویسی اسلامی]] به مثابه یک هنر میدانند. پس از او افرادی چون [[محمد بن سمسانی]] و [[محمد بن اسعد]] شیوه او را فرا گرفتند. سپس ''ابوالحسن علی بن هلال'' معروف به [[ابن بواب]]، این شیوه را از آن دو آموخت و یک قرن پس از ابن مقله آنها را تکمیل کرد و تمام خطوطی که او
<small>
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
== منابع ==
|