پرش به محتوا

کتاب دده قورقود: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ادغام به|کتاب دده قورقود}}
{{ادغام به|کتاب دده قورقود}}
[[پرونده:DQNAJ.JPG|thumb|200px|یک تندیس از دده قورقود در [[نخجوان]] جمهوری آذربایجان.]]
[[پرونده:DQNAJ.JPG|thumb|200px|یک تندیس از دده قورقود در [[نخجوان]] جمهوری آذربایجان.]]
[[Image:SV100887.jpg|200px|thumb|یک تندیس از دده قورقود رد باکو[[Baku]].]]
[[Image:SV100887.jpg|200px|thumb|یک تندیس از دده قورقود رد باکو.]]
[[Image:Dada Gorgud.jpg|thumb|150px|دده قورقود]]
[[Image:Dada Gorgud.jpg|thumb|150px|دده قورقود]]
'''دَدَه‌قورقود''' نام یکی از قدیمی‌ترین داستانهای اسطوره‌ای ترک‌های [[اغوز]] است که در حدود قرن شانزده میلادی به صورت مکتوب در آمده‌است.<ref>Cemal Kafadar (1995), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995.</ref><ref>Michael E. Meeker, “The Dede Korkut Ethic”, International Journal of Middle East Studies, Vol. 24, No. 3 (Aug., 1992), 395-417.</ref> این مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکیل شده و مجموعه پر ارزشی است که زندگی، ارزشهای اجتماعی و باورهای ایل‌های ترکی را نشان می‌دهد. قدمت داستانها مربوط به قرنهای چهاردهم و پانزدهم میلادی میباشد<ref>
'''دَدَه‌قورقود''' نام یکی از قدیمی‌ترین داستانهای اسطوره‌ای ترک‌های [[اغوز]] است که در حدود قرن شانزده میلادی به صورت مکتوب در آمده‌است.<ref>Cemal Kafadar (۱۹۹۵), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995.</ref><ref>Michael E. Meeker, “The Dede Korkut Ethic”, International Journal of Middle East Studies, Vol. ۲۴, No. ۳ (Aug., ۱۹۹۲), ۳۹۵-۴۱۷.</ref> این مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکیل شده و مجموعه پر ارزشی است که زندگی، ارزشهای اجتماعی و باورهای ایل‌های ترکی را نشان می‌دهد. قدمت داستانها مربوط به قرنهای چهاردهم و پانزدهم میلادی میباشد<ref>
Stanford Jay Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Cambridge University, 1977, pg 141. Excerpt: "The greatest folk product of the fourteenth century was the prose collection of Dede Korkut, the oldest surviving examples of Oghuz Turkmen epic. Dede Korkut relates the struggles of Turkmens with the Georgians and Abkhaza Circassians in the Caucasia as well as with the Byzantines of Trabazon, adding stories of relationships and conflicts within Turkomen tribes
Stanford Jay Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Cambridge University, 1977, pg 141. Excerpt: "The greatest folk product of the fourteenth century was the prose collection of Dede Korkut, the oldest surviving examples of Oghuz Turkmen epic. Dede Korkut relates the struggles of Turkmens with the Georgians and Abkhaza Circassians in the Caucasia as well as with the Byzantines of Trabazon, adding stories of relationships and conflicts within Turkomen tribes
</ref><ref>^ Cemal Kafadar(1995), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995. Excerpt: "It was not earlier than the fifteenth century. Based on the fact that the author is buttering up both the Akkoyunlu and Ottoman rulers, it has been suggested that the composition belongs to someone living in the undefined border region lands between the two states during the reign of Uzun Hassan (1466-78). G. Lewis on the hand dates the composition “fairly early in the 15th century at least”."
</ref><ref>^ Cemal Kafadar(۱۹۹۵), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995. Excerpt: "It was not earlier than the fifteenth century. Based on the fact that the author is buttering up both the Akkoyunlu and Ottoman rulers, it has been suggested that the composition belongs to someone living in the undefined border region lands between the two states during the reign of Uzun Hassan (۱۴۶۶-۷۸). G. Lewis on the hand dates the composition “fairly early in the 15th century at least”."
</ref>.درسال1998 کتاب وحماسه دده قورقود از طرف سازمان [[یونسکو]] نامزد نام سال قرار گرفت.و در نهایت سال1999به نام سال دده قورقود نامیده شد.".<ref>[http://erc.unesco.org/cp/cp.asp?country=AZ&language=E UNESCO website, accessed March 19, 2007][http://portal.unesco.org/en/ev.php-URL_ID=18568&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html Celebration of anniversaries with which UNESCO was associated since 1996, UNESCO website, accessed March 19, 2007]</ref>
</ref>.درسال۱۹۹۸ کتاب وحماسه دده قورقود از طرف سازمان [[یونسکو]] نامزد نام سال قرار گرفت.و در نهایت سال۱۹۹۹به نام سال دده قورقود نامیده شد.".<ref>[http://erc.unesco.org/cp/cp.asp?country=AZ&language=E UNESCO website, accessed March ۱۹, ۲۰۰۷][http://portal.unesco.org/en/ev.php-URL_ID=18568&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html Celebration of anniversaries with which UNESCO was associated since 1996, UNESCO website, accessed March ۱۹, ۲۰۰۷]</ref>
=== شخص دده‌قورقود ===
=== شخص دده‌قورقود ===
شخصیت دده‌قورقود که کتاب به نام او نامیده شده را یک پير فرزانه، غيبگو، [[طالع|طالع‌شناس]]<ref>[http://www.san.beck.org/1-10-Ottoman1300-1730.html Ottoman and Persian Empires 1300-1730] in: Beck, Sanderson. 2004. Ethics of civilization 1, Middle East & Africa to 1875 / by Sanderson Beck. Goleta, Calif: World Peace Communications.</ref>، و اوزان (قابل مقایسه با [[عاشیق|عاشیق‌های]] امروزین) و روحانی [[غز]] دانسته‌اند. واژه ''دده'' به معنی «بابابزرگ» است. اینکه آیا دده قورقود شخصیتی راستین بوده یا داستانی، قابل اثبات یا رد نیست. گوری وجود دارد که به باور مردم، محل خاکسپاری دده‌قورقود افسانه‌ای است. در باور ایشان دده‌قورقود در سن ۳۰۰ سالگی درگذشت.
شخصیت دده‌قورقود که کتاب به نام او نامیده شده را یک پير فرزانه، غيبگو، [[طالع|طالع‌شناس]]<ref>[http://www.san.beck.org/1-10-Ottoman1300-1730.html Ottoman and Persian Empires ۱۳۰۰-۱۷۳۰] in: Beck, Sanderson. ۲۰۰۴. Ethics of civilization 1, Middle East & Africa to ۱۸۷۵ / by Sanderson Beck. Goleta, Calif: World Peace Communications.</ref>، و اوزان (قابل مقایسه با [[عاشیق|عاشیق‌های]] امروزین) و روحانی [[غز]] دانسته‌اند. واژه ''دده'' به معنی «بابابزرگ» است. اینکه آیا دده قورقود شخصیتی راستین بوده یا داستانی، قابل اثبات یا رد نیست. گوری وجود دارد که به باور مردم، محل خاکسپاری دده‌قورقود افسانه‌ای است. در باور ایشان دده‌قورقود در سن ۳۰۰ سالگی درگذشت.
این گور در نزدیکی شهری که به نام او [[قورقود]] نامیده شده قرار دارد. این شهر در مسیر راه آهن [[کازالینسک]] به [[قیزیل‌اوردا]] در قزاقستان و در ۱۵۰ مایلی خاور دریاچه [[آرال]] قرار دارد.<ref>Lewis, Geoffrey (Ed.) (۱۹۷۴). The Book of Dede Korkut. Harmondsworth: Penguin</ref>
این گور در نزدیکی شهری که به نام او [[قورقود]] نامیده شده قرار دارد. این شهر در مسیر راه آهن [[کازالینسک]] به [[قیزیل‌اوردا]] در قزاقستان و در ۱۵۰ مایلی خاور دریاچه [[آرال]] قرار دارد.<ref>Lewis, Geoffrey (Ed.) (۱۹۷۴). The Book of Dede Korkut. Harmondsworth: Penguin</ref>
===ترجمه ها===
===ترجمه ها===
کتاب دده قورقود به زبانها مختلف ترجمه شده است.اولین ترجمه دده‌قورقود به زبان آلمانی در سال ۱۸۱۵ از روی نسخه کتابخانه [[درسدن]] در آلمان بود. دست‌نویس دیگر این کتاب در واتیکان است.
کتاب دده قورقود به زبانها مختلف ترجمه شده است.اولین ترجمه دده‌قورقود به زبان آلمانی در سال ۱۸۱۵ از روی نسخه کتابخانه [[درسدن]] در آلمان بود. دست‌نویس دیگر این کتاب در واتیکان است.
غیر از ترجمه های [[المانی]].[[روسی]].[[ایتالیایی]] چندین ترجمه دیگر نیز به سایر زبانهای اروپایی واسیایی صورت گرفته از جمله انها دو ترجمه به زبان انگلیسی را میتوان نام برد که اولی د ر [[انگلستان]] و و دومی در [[امریکا]] انجام یافته است.از ترجمه کنندگان میتوان به ترجمه دیگر از [[یواخیم هاین]] به زبان المانی که درسال 1958 درشهر[[زوریخ]] و چاپ به زبان روسی در سال1962به وسیله [[بارتولد]] وانتشار توسط [[ویکتورژیرمونسکی]] در[[ مسکو]] اشاره کرد.
غیر از ترجمه های [[المانی]].[[روسی]].[[ایتالیایی]] چندین ترجمه دیگر نیز به سایر زبانهای اروپایی واسیایی صورت گرفته از جمله انها دو ترجمه به زبان انگلیسی را میتوان نام برد که اولی د ر [[انگلستان]] و و دومی در [[امریکا]] انجام یافته است.از ترجمه کنندگان میتوان به ترجمه دیگر از [[یواخیم هاین]] به زبان المانی که درسال ۱۹۵۸ درشهر[[زوریخ]] و چاپ به زبان روسی در سال۱۹۶۲به وسیله [[بارتولد]] وانتشار توسط [[ویکتورژیرمونسکی]] در[[ مسکو]] اشاره کرد.
متن کامل کتاب هم که با ارسم خط اصلی ان بر اساس نسخه کتابخانه [[برلین]] در سال1916 از سوی [[کیلیسلس رفعت]] محقق کشور [[ترکیه]] که تلاش پیگیری در نشر متون [[زبان ترکی]] داشته در شهر [[استامبول]] به چاپ رسید.او واژه هاو عباراتی که نامفهوم ومغلوب بوده تصحیح کرده است با این وجود برخی واژها و مفاهیم نامشکوف مانده که در برابر انها عبارت مفهوم نشد درج گردیده است.عنوان کتاب(کتاب دده قورقود علی لسان طایفه اوغوزان) <ref>{{یادکرد|نویسنده =جوانشیر فراذین |عنوان = کتاب پژوهشی در اسطوره دده قورقود| ناشر =جامعه پژوهش نشر دانیال |صفحه =64.65 |تاریخ =مارس 2011 }}</ref>
متن کامل کتاب هم که با ارسم خط اصلی ان بر اساس نسخه کتابخانه [[برلین]] در سال۱۹۱۶ از سوی [[کیلیسلس رفعت]] محقق کشور [[ترکیه]] که تلاش پیگیری در نشر متون [[زبان ترکی]] داشته در شهر [[استامبول]] به چاپ رسید.او واژه هاو عباراتی که نامفهوم ومغلوب بوده تصحیح کرده است با این وجود برخی واژها و مفاهیم نامشکوف مانده که در برابر انها عبارت مفهوم نشد درج گردیده است.عنوان کتاب(کتاب دده قورقود علی لسان طایفه اوغوزان) <ref>{{یادکرد|نویسنده =جوانشیر فراذین |عنوان = کتاب پژوهشی در اسطوره دده قورقود| ناشر =جامعه پژوهش نشر دانیال |صفحه =۶۴٫۶۵ |تاریخ =مارس ۲۰۱۱ }}</ref>





نسخهٔ ‏۳۱ مارس ۲۰۱۱، ساعت ۲۰:۰۳

پرونده:DQNAJ.JPG
یک تندیس از دده قورقود در نخجوان جمهوری آذربایجان.
یک تندیس از دده قورقود رد باکو.
پرونده:Dada Gorgud.jpg
دده قورقود

دَدَه‌قورقود نام یکی از قدیمی‌ترین داستانهای اسطوره‌ای ترک‌های اغوز است که در حدود قرن شانزده میلادی به صورت مکتوب در آمده‌است.[۱][۲] این مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکیل شده و مجموعه پر ارزشی است که زندگی، ارزشهای اجتماعی و باورهای ایل‌های ترکی را نشان می‌دهد. قدمت داستانها مربوط به قرنهای چهاردهم و پانزدهم میلادی میباشد[۳][۴].درسال۱۹۹۸ کتاب وحماسه دده قورقود از طرف سازمان یونسکو نامزد نام سال قرار گرفت.و در نهایت سال۱۹۹۹به نام سال دده قورقود نامیده شد.".[۵]

شخص دده‌قورقود

شخصیت دده‌قورقود که کتاب به نام او نامیده شده را یک پير فرزانه، غيبگو، طالع‌شناس[۶]، و اوزان (قابل مقایسه با عاشیق‌های امروزین) و روحانی غز دانسته‌اند. واژه دده به معنی «بابابزرگ» است. اینکه آیا دده قورقود شخصیتی راستین بوده یا داستانی، قابل اثبات یا رد نیست. گوری وجود دارد که به باور مردم، محل خاکسپاری دده‌قورقود افسانه‌ای است. در باور ایشان دده‌قورقود در سن ۳۰۰ سالگی درگذشت. این گور در نزدیکی شهری که به نام او قورقود نامیده شده قرار دارد. این شهر در مسیر راه آهن کازالینسک به قیزیل‌اوردا در قزاقستان و در ۱۵۰ مایلی خاور دریاچه آرال قرار دارد.[۷]

ترجمه ها

کتاب دده قورقود به زبانها مختلف ترجمه شده است.اولین ترجمه دده‌قورقود به زبان آلمانی در سال ۱۸۱۵ از روی نسخه کتابخانه درسدن در آلمان بود. دست‌نویس دیگر این کتاب در واتیکان است. غیر از ترجمه های المانی.روسی.ایتالیایی چندین ترجمه دیگر نیز به سایر زبانهای اروپایی واسیایی صورت گرفته از جمله انها دو ترجمه به زبان انگلیسی را میتوان نام برد که اولی د ر انگلستان و و دومی در امریکا انجام یافته است.از ترجمه کنندگان میتوان به ترجمه دیگر از یواخیم هاین به زبان المانی که درسال ۱۹۵۸ درشهرزوریخ و چاپ به زبان روسی در سال۱۹۶۲به وسیله بارتولد وانتشار توسط ویکتورژیرمونسکی درمسکو اشاره کرد. متن کامل کتاب هم که با ارسم خط اصلی ان بر اساس نسخه کتابخانه برلین در سال۱۹۱۶ از سوی کیلیسلس رفعت محقق کشور ترکیه که تلاش پیگیری در نشر متون زبان ترکی داشته در شهر استامبول به چاپ رسید.او واژه هاو عباراتی که نامفهوم ومغلوب بوده تصحیح کرده است با این وجود برخی واژها و مفاهیم نامشکوف مانده که در برابر انها عبارت مفهوم نشد درج گردیده است.عنوان کتاب(کتاب دده قورقود علی لسان طایفه اوغوزان) [۸]


منابع

* ویکی‌پدیای انگلیسی

  • Lewis, Geoffrey (Ed.) (۱۹۷۴). The Book of Dede Korkut. Harmondsworth: Penguin
  1. Cemal Kafadar (۱۹۹۵), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995.
  2. Michael E. Meeker, “The Dede Korkut Ethic”, International Journal of Middle East Studies, Vol. ۲۴, No. ۳ (Aug., ۱۹۹۲), ۳۹۵-۴۱۷.
  3. Stanford Jay Shaw, History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, Cambridge University, 1977, pg 141. Excerpt: "The greatest folk product of the fourteenth century was the prose collection of Dede Korkut, the oldest surviving examples of Oghuz Turkmen epic. Dede Korkut relates the struggles of Turkmens with the Georgians and Abkhaza Circassians in the Caucasia as well as with the Byzantines of Trabazon, adding stories of relationships and conflicts within Turkomen tribes
  4. ^ Cemal Kafadar(۱۹۹۵), “in Between Two Worlds: Construction of the Ottoman states”, University of California Press, 1995. Excerpt: "It was not earlier than the fifteenth century. Based on the fact that the author is buttering up both the Akkoyunlu and Ottoman rulers, it has been suggested that the composition belongs to someone living in the undefined border region lands between the two states during the reign of Uzun Hassan (۱۴۶۶-۷۸). G. Lewis on the hand dates the composition “fairly early in the 15th century at least”."
  5. UNESCO website, accessed March ۱۹, ۲۰۰۷Celebration of anniversaries with which UNESCO was associated since 1996, UNESCO website, accessed March ۱۹, ۲۰۰۷
  6. Ottoman and Persian Empires ۱۳۰۰-۱۷۳۰ in: Beck, Sanderson. ۲۰۰۴. Ethics of civilization 1, Middle East & Africa to ۱۸۷۵ / by Sanderson Beck. Goleta, Calif: World Peace Communications.
  7. Lewis, Geoffrey (Ed.) (۱۹۷۴). The Book of Dede Korkut. Harmondsworth: Penguin
  8. جوانشیر فراذین (مارس ۲۰۱۱کتاب پژوهشی در اسطوره دده قورقود، جامعه پژوهش نشر دانیال، ص. ۶۴٫۶۵

الگو:حماسه‌های منظوم جهان