پرش به محتوا

ناصر ریگی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
این صفحه برای حذف نامزد شده است؛ ویکی‌پدیا:نظرخواهی برای حذف/ناصر ریگی را ببینید.
 
خط ۱: خط ۱:
<!-- الگوی پیشنهاد حذف را فقط مدیران می‌توانند بردارند لطفاً آن را برندارید -->
{{نظرخواهی برای حذف/تاریخ‌دار|page=ناصر ریگی|timestamp=20240611095533|year=۲۰۲۴|month=ژوئن|day=۱۱|جاed=yes|help=off}}
<!-- فقط برای استفادهٔ مدیران: {{پیشینه حذف|صفحه=ناصر ریگی|تاریخ=۱۱ ژوئن ۲۰۲۴|نتیجه=بماند}} -->
<!-- متن بعد از این پیام را می‌توانید ویرایش کنید -->
'''ناصر ریگی''' (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۴۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۷) [[دیپلمات]] ایرانی و سرکنسول ایران در [[مزار شریف]] [[افغانستان]] بود که '''در جریان [[قتل دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف|کشتار دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف]]''' به همراه ۸ نفر دیگر از همکارانش توسط [[طالبان|گروه طالبان]] به قتل رسید.
'''ناصر ریگی''' (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۴۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۷) [[دیپلمات]] ایرانی و سرکنسول ایران در [[مزار شریف]] [[افغانستان]] بود که '''در جریان [[قتل دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف|کشتار دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف]]''' به همراه ۸ نفر دیگر از همکارانش توسط [[طالبان|گروه طالبان]] به قتل رسید.



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۵

ناصر ریگی (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۴۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۷) دیپلمات ایرانی و سرکنسول ایران در مزار شریف افغانستان بود که در جریان کشتار دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف به همراه ۸ نفر دیگر از همکارانش توسط گروه طالبان به قتل رسید.

شرح حادثه[ویرایش]

حادثهٔ قتل دیپلمات‌های ایرانی در نخستین روز سقوط مزارشریف توسط طالبان رخ داد که همزمان و جزئی از رویداد کشتار هزاران نفر از شیعیان و غیرنظامیانِ این شهر توسط طالبان بود.

محسن پاک‌آیین، سفیر وقت ایران در ازبکستان، چند روز پیش از سقوط مزار شریف با ناصر ریگی سرکنسول ایران در مزار شریف تلفنی تماس گرفته و از وی خواسته‌است که از مزار شریف به دلیل خطرات جانی شدید خارج شده و طریق ترمذ (یک نقطه مرزی میان دو کشور افغانستان و ازبکستان) خود را نجات دهند اما وی در پاسخ گفته‌است: «ما باید اینجا بمانیم چون اگر سرکنسولگری تعطیل شود مردم می‌ترسند و از مقاومت دست می‌کشند.»[۱]

تا مدت‌ها از سرنوشت این ۹ نفر گزارشی منتشر نشد، تا این که پیکرهای آنان در یک گور جمعی در خرابه‌های پشت کنسولگری به دست آمد. پیکر آنان ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ به تهران منتقل شد و به خاک سپرده شد.

این حمله و کشتار بازتاب وسیع جهانی داشت گرچه عوامل قتل وی هیچگاه محاکمه نشدند.[۲][۳]

یادبود[ویرایش]

در قطعه ۲۹ بهشت زهرا در تهران سنگ قبر یادبودی از وی وجود دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «ماموریت ازبکستان». وبگاه قربانیان ترور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۰.
  2. «پشت پرده قتل دیپلماتهای ایرانی در مزار شریف». خبرآنلاین. ۱۷ مرداد ۱۳۹۰.
  3. «بازتاب جهانی کشتار دیپلمات‌های ایران». روزنامه همشهری. ۲۱ شهریور ۱۳۷۷.